ถ้ามีความคิดว่าความตายไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวมีโอกาศจะเป็นโรคซึมเศร้าไหม?

ตามหัวข้อเลยค่ะ ช่วงนี่เรารู้สึกเศร้าซึมๆมากเราเฉียดตายมาแล้ว 2ครั่ง ครั่งแรกเราขับรถมอไซค์ไปเรียนและรถกะบะมาตอนไหนไม่รู้เราเบียงตัวหลบทัน แต่ความรู้สึกตอนนั่นไม่มีความกลัวหรือเสียขวัญเลยรู้สึกว่างเปล่ามากๆ จากนั่นเราจิตตกมากๆ คิดว่าถ้าตายไปจะเจ็บไหมจะมีคนคิดถึงเราหรือเปล่า จะมีคนร้องไห้ในงานเราไหม หรือแม่จะร้องไห้หรือเปล่าหรือแค่รู้สึกเชยๆกับความตายของเราอะไรแบบนี่ ทุกครั่งที่อยู่คนเดี่ยวเราจะคิดเรื่องวนไปวนมาแบบไม่มีรู้ตัว พยายามคิดในแง่บวกแล้วแต่มันแย่มากๆ เราไม่รู้ว่าเรามีโอกาสเป็นโรคซึมเศร้าไหมจะไปหาหมอก็ไม่กล้า ไม่กล้าปรึกษาใครเลย ครั่งที่าองเหมือนกันยิ่งหนักเข้าไปอีก พยายามทำให้ตัวปกติ พยามยามไม่คิดแบบนี่แต่ทำไม่ได้จริงๆ 
ป.ล เรากับแม่ไม่สนิทกันเท่าไร ยิ่งห่างเหินตอนที่แม่แต่งงานใหม่และมีน้อง เราเกลียดน้องไม่ลง รักไม่ได้เหมือนกัน