ถ้าเราเงียบไปเขาจะคิดถึงเราไหม

เพิ่งเลิกกับแฟนไปเมื่อวานนี้ค่ะ ด้วยเหตุผลที่ว่าเรางอนเขาเยอะเกินไป เขาเหนื่อย แต่เราจะเล่ารายละเอียดให้ฟังนะคะ คือเมื่อเดือนก่อนเราทะเลาะกันแล้วเราเป็นคนบอกเลิกเขา เขาเป็นนักดนตรี คืนนั้นเขาไปนั่งป้อนเหล้าลูกค้าผู้หญิง แล้วเราเห็น ผู้หญิงคนนั้นถ่ายลงสตอรี่ เราก็หึงหวง เราเลยไปบอกเลิกเขา เขาก็ไปค่ะ แต่ด้วยความเรามานั่งคิดทบทวน เราก็แรงไปตรงที่เราเก็บข้าวของไล่เขาออกจากห้องกลางดึกตี2ตี3 (แต่เขามีหอของเขานะคะอยู่ใกล้ๆกันกับเรา) แล้วก็เราก็ต้องเข้าใจในอาชีพที่เขาทำ เราก็เลยไปง้อเขา ถึงหอ รอเขากลับมาดึกๆดื่นๆ เราก็ง้อเขาสำเร็จค่ะ กลับมาคบกันเหมือนเดิม มีความสุขทุกวันค่ะ จนมาตอนนี้ เมื่อเช้าเราก็แกล้งๆงอนเขาเล่น แบบ ตัวเองไม่สนใจเค้าเลย งอนแล่ว แล้วเขาก็เข้ามากอดมาหอม เราก็หาย ซึ่งทุกครั้งเราก็เล่นกับเขาแบบนี้ค่ะ เขาก็ไปเรียน เลิกเรียนเขาก็มารับเราไปกินข้าว อยู่บนรถเขาก็ถามเราว่าหายงอนรึยัง เราก็ตอบว่ายัง ก็ตัวเองไม่ง้อเค้าอ่ะ เขาก็เงียบไปเลยค่ะ ถึงร้านข้าว เขาก็นั่งก้มหน้าเราก็ถามเขาว่าเป็นอะไร เขาบอกว่าเบื่อ เบื่อทุกอย่าง เราก็เงียบไปค่ะ แล้วเราก็พยายามเล่นอีกรอบนึง เขาบอกว่าทำแบบนี้มันไม่มีอะไรดีขึ้นหรอกนะ เขาก็มาส่งเราที่หอ สักชั่วโมงนึงเขาก็แชทมาบอกเราว่า เราเสพติดการง้อหรอ เราก็อธิบายต่างๆนาๆค่ะ เราก็ขอโทษ เขาบอกว่าอยากพอแล้ว เดี๋ยวจะกลับมาเก็บของที่ห้อง เขาก็มาเก็บ เราก็ยืนร้องไห้ ขอโทษเขา ขอโอกาสจากเขา ตอนนั้นเขาดูไม่รักเราเลย เมื่อวานยังรักกันดีๆอยู่เลยค่ะ คือทุกอย่างมันเร็วไปหมด เขาบอกว่าไม่มีความรู้สึกสงสารรึอยากกลับไปคบด้วยเหมือนครั้งที่แล้วเลย เราก็เลยถามเขาไปคำถามนึงว่าตอนนี้ยังรักเราอยู่ไหม เขาก็ตอบว่าไม่แล้ว เราเลยหลีกทางให้เขาไปค่ะ เขาลบรูปลบทุกอย่างออกหมดแล้ว แต่เราไม่ลบนะคะ แล้วเราก็ไม่ได้มีความรู้สึกที่จะกลับไปตามง้อเขาเหมือนครั้งที่แล้ว แต่ถามว่าเราเสียใจไหม ร้องไห้ไหม เสียใจค่ะ ร้องไห้หนักมาก เราไม่เคยเสียใจขนาดที่โทรไปหาแม่ เล่าให้แม่ฟัง แต่เราไม่เคยทักเขาไปนะ ไม่ได้ไปยุ่งอะไร เขาดูเหมือนไม่เสียใจอะไรเลยค่ะ เราเลยอยากจะถามว่า ถ้าการที่เราให้เวลาเขา ได้อยู่คนเดียว มันจะดีไหม ให้เขานึกถึงเราบ้าง แล้วเขาจะนึกถึงเราไหม คือเราดูแลเขาทุกอย่างเท่าที่ผู้หญิงคนนี้จะทำได้ ก่อนหน้านี้เขามีแฟนอยู่ไกลค่ะ เขาไม่ได้รับอะไรตรงนี้ เราก็ซักผ้า รีดผ้า เตรียมข้าว เตรียมชุด เขาไปเรียนสิบโมง เราเลิกเรียน10มง เราก็เตรียมแซนวิช น้ำ ไว้ให้เขากินรองท้องทุกวัน เขาจะมีนึกเราตรงนี้บ้างไหมคะ อย่าพูดว่าให้เรารักตัวเองให้มากเลยนะ เรารักแล้วเราก็รักเขาด้วย เขาเป็นคนที่ทำให้เรามีชีวิตที่ดีขึ้น อยากพัฒนาตัวเอง เขาเป็นคนที่เข้ามาจัดระบบชีวิตของเราได้ดีขึ้น คือเราคิดว่าเรื่องแบบนี้มันสามารถปรับเข้าหากันได้น่ะค่ะ มันไม่ถึงกับต้องเลิกกัน เรายังมีความหวังอยู่บ้างไหมคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่