Turner syndrome และการยุติการตั้งครรภ์

สวัสดีค่ะ

วันนี้อยากจะมาแบ่งปันประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านพ้นมา ยังคงมีเป๋มีเซอยู่บ้าง และหวังว่าสิ่งที่จะเขียนต่อไปนี้จะช่วยเป็นแนวทางให้คนที่ประสบปัญหาเหมือนเราได้เข้าใจและเป็นแนวทางในการเตรียมตัว ตั้งรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น

เรารอคอยลูกคนนี้มานาน พยายามเกือบ 1 ปี ประกอบกับอายุที่มากแล้วทำให้โอกาสในการตั้งครรภ์ลดน้อยลงไป

แรกเริ่มเมื่อรู้ว่าตั้งครรภ์ทุกอย่างดูราบรื่น แต่เมื่อตั้งครรภ์ได้ 6W เรามีอาการเลือดออก สีแดงบ้างสีน้ำตาลบ้าง แต่ไม่เยอะมากนัก เราไปultrasound คุณหมอเจอแต่ถุงตั้งครรภ์ และสันนิษฐานว่าอาจท้องลม นัดอีก 1 อาทิตย์ เพื่อเช็คอีกครั้ง

ซาวอีกครั้งตอน 7W พบตัวน้อง แต่ยังมีเลือดออกอยู่ คุณหมอให้กินยากันแท้ง ซาวอีกครั้ง 9W ครั้งนี้เลือดหยุดไหล เห็นน้องเต้นดุ๊กดิ้กในจอ เป็นวันที่เรามีความสุขมาก เรากับสามีเดินยิ้มจับมือกันออกจากโรงพยาบาล

เราทำการตรวจ NIPT ตอน 12W ก่อนตรวจคุณหมอซาวอีกรอบ และน้องดูแข็งแรงดี  ผลตรวจ NIPT ออกมาว่าน้องเป็น high risk XO

เราเข้าเจาะน้ำคร่ำที่ 17W รอผลเกือบ 3 อาทิตย์คุณหมอโทรมาแจ้งผลว่าน้องเป็น Turner syndrome คุณหมอได้อธิบายถึงความเสี่ยงที่เกิดขึ้นและให้เราตัดสินใจว่าจะตั้งครรภ์ต่อหรือยุติการตั้งครรภ์ เราตัดสินใจยุติ ด้วยใจที่แหลกสลาย ถึงแม้เราจะทำใจมาตลอด 1 เดือน แต่วันนี้ความหวังที่เราเฝ้ารอคอยตลอด 4W มันไม่มีเหลือ คุณหมอนัดเรา admit อาทิตย์ถัดไป

เย็นวันนั้นเราตัดสินใจไป ultrasound 4 มิติ เพราะ เราอยากเจอน้องและเก็บภาพที่น่ารักของน้องเอาไว้ น้องหน้าตาน่ารักมาก มีหาวมีสะอึก ถีบไปมา เรากับสามีร้องไห้ทั้งคู่และบอกลากันเป็นครั้งสุดท้าย

เรามาโรงพยาบาลวันที่คุณหมอนัด admit เป็นการมาโรงพยาบาลที่หวิวๆ และเสียใจที่สุด เรารอคุณหมอในชั้นฝากครรภ์ มีคนท้องมากมาย แต่วันนี้คือวันที่เรากำลังสูญเสียลูกไป คุณหมอให้เรา admit และเริ่มเหน็บยา

หลังจากเหน็บยา 2ชั่วโมง เรามีอาการปวดหน่วงและอยากถ่าย ซึ่งอาการอยากถ่ายเป็นผลข้างเคียงของยา ผ่านไป4 ชั่วโมง เราท้องแข็งและปวดท้องทุก 1 นาที คุณหมอมาตรวจปากมดลูกเปิด 2 เซ็น เราถูกย้ายไปห้องคลอด

เราอยู่ในห้องคลอดประมาณ 2 ชั่วโมง รู้สึกปวกอึ เดินไปเข้าห้องน้ำ น้ำคล่ำแตก กลับมาพักบนเตียงพร้อมอาการปวดท้องที่หนักมากขึ้น ในระหว่างที่เรารอคลอดอยู่ ห้องข้างๆก็คลอดลูกออกมาพร้อมเสียงเฮและปรบมือ

1 ชั่วโมงถัดมา เราปวดท้องมากเลยลองเบ่ง น้องกำลังจะออกมา วินาทีนั้นเราไม่กล้าเบ่งเพราะรู้ว่าเรากำลังจะเสียลูกไป แต่สุดท้ายน้องก็คลอดออกมา ในห้องคลอดมีแต่ความเงียบงัน เราตัดสินใจไม่ดูน้องเพราะอยากเก็บภาพอันสวยงามของน้องเอาไว้

2 ชั่วโมงผ่านไปรกลอกออกมาแต่ไม่หมด คุณหมอใช้คีมสอดเข้าไปเพื่อหนีบส่วนที่เหลือออกมา เจ็บมากๆๆๆ แต่ใจเจ็บปวดกว่าหลายเท่า

ทุกอย่างสิ้นสุดลงที่ 12ชั่วโมง ณ 20W คุณหมอให้พัก 1 คืน เราร้องกลับบ้านตลอดเวลา และกลับบ้านในวันรุ่งขึ้น วันถัดไปเราไปรับน้องเพื่อประกอบพิธีทางศาสนา น้ำนมเราไหลทุกครั้งที่ได้ยินเสียงเด็กร้อง รวมทั้งฮอร์โมนหลังคลอดที่เราต้องต่อสู้และรับมือกับมัน

วันนี้ทุกอย่างผ่านมา สิ่งที่เกิดขึ้นเหมือนฝันร้าย เรายังทำใจได้ไม่ดีนัก ยังคิดถึงลูกอยู่เสมอ และหวังว่าวันนึงน้องจะกลับมาอยู่กับเราอีกครั้งแบบแข็งแรง

ถึงลูกของแม่
มีหลายสิ่งมากมายที่แม่อยากทำร่วมกับหนู แม่อยากพาหนูไปทะเล อยากจูงหนูไปโรงเรียน  แม่อยากเจอหนูอีกครั้งจังเลย แม่คิดถึงหนูนะ คิดถึงมากๆ แม่ขอโทษนะลูกนะ แม่กับป๊ารักหนูมากๆ 

6 July 2022

ข้อมูล Turner Syndrome
https://www.pobpad.com/turner-syndrome-%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%A1%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%AD%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B9%80%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%A3%E0%B9%8C
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่