ผมเป็นคนหนึ่งที่คิดว่าเวลาคุยเราจริงใจ ตั้งใจ แต่ก็ไม่รู้ทำไมถึงเจอแต่คุยกันมาดีดี จู่ๆก็เงียบหายไป คุยกันถึงขั้นนัดเจอทานข้าวกัน จู่ๆก็หายไปในวันหยุด คนรอก็ท้อไม่รู้ว่าทำอะไรผิด ผมไม่ชอบเลย ในมุมของผม

ถ้าผมไม่ได้รู้สึกดีกับใครก็จะไม่ให้ความหวังหรือเงียบหายไปเลยอาจจะบอกอ้อมบ้างตรงบ้างว่ามีคนคุย หรือคิดแบบพี่น้อง เพราะเข้าใจความรู้สึกไม่อยากให้ทรมาณแบบนี้ ใจร้ายมากครับ

วันนี้เป็นวันที่ผมตัดสินใจบล็อคไลท์ไม่คุยต่อละครับเป็นครั้งที่สองแล้ว ไม่อยากแล้วครับสงสารหัวใจตัวเอง คิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไป บางทีตอนคุยก็แชทหนักขวาสะมากกว่ามันก็ค่อนข้างจะชัดเจนแต่ยังหลอกตัวเองว่าคงแสดงความจริงใจไม่มากพอ  อาจจะทรมาณสักแปปดีกว่าเสียเวลา....เลยตัดสินใจจบความสัมพันธ์แบบหายไปเหมือนกัน แค่มาบ่นครับใครเจอสถานการณ์แบบเดียวกันเล่าให้ฟังได้นะครับ จัดการกับตัวเองยังไงให้ตัวเองดีขึ้นไวไว