สวัสดีค่ะเราชื่อ ซี (ชื่อสมมติ) เราแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งมา 2 ปี แล้วค่ะ เค้าชื่อบาส (ชื่อสมมติ)
เมื่อ 2 ปีก่อน น้องเข้ามาทำความรู้จักเราเหมือนมีความสนใจเราเล็กน้อยแต่ตอนแรกเราไม่ได้รู้สึกชอบน้อง เลยให้สถานะกันเป็นพี่น้องกัน พอนัดเจอกันนัดกินเข้ากัน น้องมีความสุภาพ ให้เกียรติเรามาก ดูแลเราดีมาก จนวันหนึ่งน้องได้เริ่มตีตัวออกห่างจากเราไปสักพัก เราก็นอยมากๆเลยนะคะว่าทำไมน้องถึงตีตัวออกห่าง ก็ฟูมฟายไปเยอะพอสมควรค่ะ เพราะตอนนั้นมีน้องฮีลตัวเองช่วงเคว้งกับชีวิต ผ่านไป 1 ปีทำใจได้ น้องก็กลับเข้ามาอีก น้องมาๆหายๆ อยู่แบบนี้มา 2 ปีแล้วค่ะ ช่วงไหนที่เราเริ่มจะตัดใจปลงได้แล้ว น้องก็เข้ามาทำให้เรากลับไปรู้สึกเหมือนเดิมทุกครั้ง
เราเสียใจนะคะตอนที่มีโอกาสแต่ไม่ได้คว้าเอาไว้ พอน้องไม่ได้สนใจเราแล้วก็คือฟูมฟายมากค่ะ แต่ก็รู้ว่าต้องวางตัวแบบไหนอยู่ เราอยากบอกน้องมากนะคะว่าเราชอบน้อง แต่สถานะการณ์มันไม่ได้อยู่ในฟิวที่สามาราถบอกน้องได้แล้ว แล้วน้องก็เหมือนมีคนที่ชอบแล้วด้วยค่ะ ทุกครั้งที่น้องกลับมาได้คุยกับน้องเราดีใจมาก และทุกครั้งที่น้องหายไปเรานอยมาก จนบางครั้งแอบเจ็บกับความรู้สึกอยู่ลึกๆจริงค่ะ คือเราได้แต่แอบชอบแบบในมุมเล็กของเรา พยายามรักษาให้น้องอยู่ในชีวิตเราต่อ คือต้องอธิบายยังไงดีคะ ยอมทุกอย่างเพื่อรักษาน้องไว้จริงๆค่ะ แต่พอมาวันหนึ่งเรารู้สึกว่าเราจมกับน้องเอาความรู้สึกไปฝากกับน้องเกินไปรึปล่าวถามตัวเองบ่อยมากนะคะ ว่าเราจะเป็นแบบนี้ต่อไปหรอ แต่ก็ได้แต่ถามตัวเองเรายกน้องออกจากความรู้สึกนี้ไม่ได้เลยค่ะ
เราแค่อยากรู้สึกกับน้องให้น้อยลง ไม่อยากเอาความรู้สึกไปวางไว้ที่น้องแล้วค่ะ มันเหนื่อย มันท้อ ทุกวันนี้เราลงโซเชียล เล่นโซเชียลก็เพื่ออยากเห็นน้อง อยากให้น้องเห็นเรา ในมุมของเราก็ยังดี แต่บางครั้งมันก็ท้อมากค่ะ แต่เราไม่สามารถจัดการความรู้สึกตัวเองได้เลย เราควรทำยังไงดีคะ
ควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ
เมื่อ 2 ปีก่อน น้องเข้ามาทำความรู้จักเราเหมือนมีความสนใจเราเล็กน้อยแต่ตอนแรกเราไม่ได้รู้สึกชอบน้อง เลยให้สถานะกันเป็นพี่น้องกัน พอนัดเจอกันนัดกินเข้ากัน น้องมีความสุภาพ ให้เกียรติเรามาก ดูแลเราดีมาก จนวันหนึ่งน้องได้เริ่มตีตัวออกห่างจากเราไปสักพัก เราก็นอยมากๆเลยนะคะว่าทำไมน้องถึงตีตัวออกห่าง ก็ฟูมฟายไปเยอะพอสมควรค่ะ เพราะตอนนั้นมีน้องฮีลตัวเองช่วงเคว้งกับชีวิต ผ่านไป 1 ปีทำใจได้ น้องก็กลับเข้ามาอีก น้องมาๆหายๆ อยู่แบบนี้มา 2 ปีแล้วค่ะ ช่วงไหนที่เราเริ่มจะตัดใจปลงได้แล้ว น้องก็เข้ามาทำให้เรากลับไปรู้สึกเหมือนเดิมทุกครั้ง
เราเสียใจนะคะตอนที่มีโอกาสแต่ไม่ได้คว้าเอาไว้ พอน้องไม่ได้สนใจเราแล้วก็คือฟูมฟายมากค่ะ แต่ก็รู้ว่าต้องวางตัวแบบไหนอยู่ เราอยากบอกน้องมากนะคะว่าเราชอบน้อง แต่สถานะการณ์มันไม่ได้อยู่ในฟิวที่สามาราถบอกน้องได้แล้ว แล้วน้องก็เหมือนมีคนที่ชอบแล้วด้วยค่ะ ทุกครั้งที่น้องกลับมาได้คุยกับน้องเราดีใจมาก และทุกครั้งที่น้องหายไปเรานอยมาก จนบางครั้งแอบเจ็บกับความรู้สึกอยู่ลึกๆจริงค่ะ คือเราได้แต่แอบชอบแบบในมุมเล็กของเรา พยายามรักษาให้น้องอยู่ในชีวิตเราต่อ คือต้องอธิบายยังไงดีคะ ยอมทุกอย่างเพื่อรักษาน้องไว้จริงๆค่ะ แต่พอมาวันหนึ่งเรารู้สึกว่าเราจมกับน้องเอาความรู้สึกไปฝากกับน้องเกินไปรึปล่าวถามตัวเองบ่อยมากนะคะ ว่าเราจะเป็นแบบนี้ต่อไปหรอ แต่ก็ได้แต่ถามตัวเองเรายกน้องออกจากความรู้สึกนี้ไม่ได้เลยค่ะ
เราแค่อยากรู้สึกกับน้องให้น้อยลง ไม่อยากเอาความรู้สึกไปวางไว้ที่น้องแล้วค่ะ มันเหนื่อย มันท้อ ทุกวันนี้เราลงโซเชียล เล่นโซเชียลก็เพื่ออยากเห็นน้อง อยากให้น้องเห็นเรา ในมุมของเราก็ยังดี แต่บางครั้งมันก็ท้อมากค่ะ แต่เราไม่สามารถจัดการความรู้สึกตัวเองได้เลย เราควรทำยังไงดีคะ