สวัสดีค่ะ เรามีน้องสาวที่ปีนี้เพิ่งเข้าเรียน ปวส. (จบ ม.6 แล้วเรียนต่อสายอาชีพ)
น้องบอกว่าไม่อยากเรียนต่อมหาลัย เลยเลือกสายอาชีพ ก่อนหน้านี้น้องมักมาถามเรากับแม่ว่า จะเรียนอะไรดี
เราและแม่พร้อมใจกันบอกว่าให้เลือกเอาเอง เอาที่ชอบ ที่อยากทำ แต่น้องก็ตัดสินใจไม่ได้สักที จนเกือบถึงวันสุดท้ายก็เลือกไม่ได้
เราจึงเข้าช่วย ให้น้องเลือกที่สนใจมา 2 อย่าง แล้วหาข้อมูลประกอบการตัดสินใจ จนน้องก็ตัดสินใจเลือกมาได้
ในช่วงโควิดที่ผ่านมา ช่วงที่ไม่ได้เรียน น้องได้ช่วยงานที่บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะที่บ้านก็อยากได้คนช่วยงาน
แล้วจ่ายเงินให้น้องตามที่ตกลงกัน ทำให้น้องมีเงินใช้ในช่วงนั้น ซึ่งไปเรียนมีแต่เรื่องใช้เงิน หาเงินเพิ่มไม้ได้
นิสัยส่วนตัวน้องเป็นคนไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ติดเกม พูดน้อย ดื้อเงียบ ไม่กล้าตัดสินใจอะไร แล้วเป็นคนงก
น้องไปเรียน ปวส. ได้เดือนกว่า ๆ มาปรึกษาเราว่า ไม่อยากเรียนต่อแล้ว อยากมาทำงานกับที่บ้าน
พอถามเหตุผลก็บอกว่าครูพูดไม่ดี ไม่สอน ในคาบก็พูดว่าผู้เรียนคนอื่นให้ฟัง
พอถามถึงเพื่อน ๆ น้องบอกว่า เพื่อนบางคนก็นั่งหลับ บางคนก็บอกน่าเบื่อ
เราได้คุยกับแม่แล้ว แม่บอกว่าอาจเป็นเพราะติดเกม และเข้ากับเพื่อนไม่ได้
(ก่อนหน้านี้ เคยอยากลาออกตอนเรียนมัธยมปลาย เพราะเข้ากับเพื่อนไม่ได้ ไม่มีเพื่อนคุย)
ที่บ้านอยากให้เรียนต่อ ออกมาก็จะมาทำงานกับที่บ้านก็ได้ แล้วยังมีวิชาชีพติดตัว
เรากับแม่ก็บอกว่า ไม่ต้องไปสนใจว่าครูหรือเพื่อนจะพูดยังไง เราไปเอาความรู้เท่านั้น เพื่อเรียนจบและทำงานเป็น
เรายังยกตัวอย่างเสริมอีกว่า เราเคยไปจ้างให้คนวาดรูปแมวเป็นภาพกราฟฟิก คนนั้นเขาก็เรียนด้วยแล้วยังมีรายได้เสริมด้วย
แม่บอกว่าถ้าไม่เรียนจะออกมาทำงานกับแม่ก็ได้ จะจ่ายค่าจ้างให้ แต่จะตื่นสายแล้วเล่นแต่เกมไม่ได้
ต้องช่วยกันทุกอย่างตั้งแต่ตื่นถึงล้างของเก็บของจนเรียบร้อยแล้ว (ที่บ้านขายอาหารทั้งที่ตลาดและตลาดนัด)
เราเองก็ไม่รู้จากบอกน้องยังไงอีกดี อะไรไม่เป็นแบบที่คิดก็ถอดใจเอาซะง่าย ๆ
ที่บ้านพร้อมสนับสนุนให้เรียน อะไรไม่สะดวกสบายก็วิ่งหาซื้อมาให้
เราเห็นแล้วว่าน้องไม่มีเป้าหมายในชีวิต เราถามอะไรก็บอกไม่รู้ ๆ
เราอยากให้น้องมีแรงบรรดาลใจที่จะเรียนต่อให้จบค่ะ แต่ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน
เราสามารถทำอย่างไรได้บ้างคะ
น้องสาวไม่อยากเรียนต่อ
น้องบอกว่าไม่อยากเรียนต่อมหาลัย เลยเลือกสายอาชีพ ก่อนหน้านี้น้องมักมาถามเรากับแม่ว่า จะเรียนอะไรดี
เราและแม่พร้อมใจกันบอกว่าให้เลือกเอาเอง เอาที่ชอบ ที่อยากทำ แต่น้องก็ตัดสินใจไม่ได้สักที จนเกือบถึงวันสุดท้ายก็เลือกไม่ได้
เราจึงเข้าช่วย ให้น้องเลือกที่สนใจมา 2 อย่าง แล้วหาข้อมูลประกอบการตัดสินใจ จนน้องก็ตัดสินใจเลือกมาได้
ในช่วงโควิดที่ผ่านมา ช่วงที่ไม่ได้เรียน น้องได้ช่วยงานที่บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะที่บ้านก็อยากได้คนช่วยงาน
แล้วจ่ายเงินให้น้องตามที่ตกลงกัน ทำให้น้องมีเงินใช้ในช่วงนั้น ซึ่งไปเรียนมีแต่เรื่องใช้เงิน หาเงินเพิ่มไม้ได้
นิสัยส่วนตัวน้องเป็นคนไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ติดเกม พูดน้อย ดื้อเงียบ ไม่กล้าตัดสินใจอะไร แล้วเป็นคนงก
น้องไปเรียน ปวส. ได้เดือนกว่า ๆ มาปรึกษาเราว่า ไม่อยากเรียนต่อแล้ว อยากมาทำงานกับที่บ้าน
พอถามเหตุผลก็บอกว่าครูพูดไม่ดี ไม่สอน ในคาบก็พูดว่าผู้เรียนคนอื่นให้ฟัง
พอถามถึงเพื่อน ๆ น้องบอกว่า เพื่อนบางคนก็นั่งหลับ บางคนก็บอกน่าเบื่อ
เราได้คุยกับแม่แล้ว แม่บอกว่าอาจเป็นเพราะติดเกม และเข้ากับเพื่อนไม่ได้
(ก่อนหน้านี้ เคยอยากลาออกตอนเรียนมัธยมปลาย เพราะเข้ากับเพื่อนไม่ได้ ไม่มีเพื่อนคุย)
ที่บ้านอยากให้เรียนต่อ ออกมาก็จะมาทำงานกับที่บ้านก็ได้ แล้วยังมีวิชาชีพติดตัว
เรากับแม่ก็บอกว่า ไม่ต้องไปสนใจว่าครูหรือเพื่อนจะพูดยังไง เราไปเอาความรู้เท่านั้น เพื่อเรียนจบและทำงานเป็น
เรายังยกตัวอย่างเสริมอีกว่า เราเคยไปจ้างให้คนวาดรูปแมวเป็นภาพกราฟฟิก คนนั้นเขาก็เรียนด้วยแล้วยังมีรายได้เสริมด้วย
แม่บอกว่าถ้าไม่เรียนจะออกมาทำงานกับแม่ก็ได้ จะจ่ายค่าจ้างให้ แต่จะตื่นสายแล้วเล่นแต่เกมไม่ได้
ต้องช่วยกันทุกอย่างตั้งแต่ตื่นถึงล้างของเก็บของจนเรียบร้อยแล้ว (ที่บ้านขายอาหารทั้งที่ตลาดและตลาดนัด)
เราเองก็ไม่รู้จากบอกน้องยังไงอีกดี อะไรไม่เป็นแบบที่คิดก็ถอดใจเอาซะง่าย ๆ
ที่บ้านพร้อมสนับสนุนให้เรียน อะไรไม่สะดวกสบายก็วิ่งหาซื้อมาให้
เราเห็นแล้วว่าน้องไม่มีเป้าหมายในชีวิต เราถามอะไรก็บอกไม่รู้ ๆ
เราอยากให้น้องมีแรงบรรดาลใจที่จะเรียนต่อให้จบค่ะ แต่ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน
เราสามารถทำอย่างไรได้บ้างคะ