ผมเกิดมาจากครอบครัวที่ยากจนตอนเด็กถูกห้ามไม่ให้ออกจากบ้านออกได้แค่ตอนไปโรงเรียนแล้วต้องรีบกลับพอโตขึ้นผมกลายเป็นโรคกลัวสังคมแล้วก็เป็นโรคซึมเศร้าเกลียดพ่อแม่ตัวเองมากโตขึ้นเค้าก็ยังไม่เลิกบังคับตอนนี้ออกจากบ้านมาอยู่คนเดียวคือทิ้งพ่อทิ้งแม่เลยไม่คิดที่จะกลับไปด้วยจะว่าผมเป็นลูกอกตัญญูก็ได้นะเพราะผมรู้สึกแค้นพวกเค้ามากตอนนี้ผมกลายเป็นคนที่ล่องลอยไปวันๆเพราะไม่มีเพื่อนสักคนไม่รู้จะทำอะไรต่อไปไม่มีเป้าหมาย คนที่ถูกเลี้ยงแบบนี้เค้าใช้ชีวิตยังไงบ้างอะครับ