ในวันที่รู้สึกว่าโลกไม่น่าอยู่

พวกคุณเหนื่อยไหม ทำไม่ฉันเหนื่อยจัง ฉันยังหาวิธีให้ชีวิตราบรื่นไม่ได้ เลย เดินหน้าก็สดุด ถอยหลังก็ชนฝา เดินไปข้างๆก็เหยียบหนาม หยุดอยู่เฉยๆก็ทุรนทุลาย ....เอาละฉันแค่บ่น ฉันยังไม่ยอมแพ้กับชีวิตนี้หรอก

พักหลังๆมานี่ รู้สึกเหนื่อย หดหู่ใจ ไม่อยากตื่น ไม่อยากทาน กำลังรู้สึกแบบนี้ค่ะ แต่ไม่เคยพบแพทย์เลยค่ะ รู้สึกเหนื่อย เวลาคนที่ทำงานคุยด้วย แค่จะอ้าปากตอบก็เหนื่อยแล้ว มันตึงๆ อื้ออึง หนักๆหน่วงๆอยู่ใ

ก่อนอื่น ขอขอบคุณพี่ๆทุกท่านที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น คำแนะนำ และกำลังใจจากกระทูที่แล้ว ตอนนี้ได้มีโอกาสเคลียกับแม่แล้ว และคุยกับพ่อแล้ว หาทางออกที่ดีที่สุดกัน โดยที่เอาเราเป็นหลัก คือ 1. เมื่อบ้านเสร

สวัสดีค่ะเรียนมหาลัยจนปี 4 แล้ว เทอมนี้เจอโปรเจ็คใหญ่ 3 ชิ้นเลยค่ะ เรามักเป็นคนที่ชอบทำงานคนเดียว เพราะถึงแม้ทำงานกลุ่ม ก็เหมือนทำคนเดียวอยู่ดี เวลาทำงานกลุ่มก็มักจะเป็นตัวแบก คอยจัดการทุกอย่าง แบ่งง

เวลาคนโตพูดว่าเชื่อเถอะเอ็งโตแล้วจะอยากกลับไปเป็นเด็ก ณ เวลานั้นผมไม่เชื่อ ทั้งๆที่คนโตได้ความอิสระ อยากทำอะไรก็ได้ แต่ ณ ตอนนี้เวลานี้ ผมเชื่อแล้ว ผมเชื่อแล้วจริงๆว่าเราโตขึ้นเราจะอยากกลับไปเป็นเด็กอ

คือเราอยากจะเล่าย้อนไปสมัยปอหกถึงมอหนึ่ง เกริ่นๆเลยว่า เป็นปัญหาทั้งทางครอบครัว เพื่อน โรงเรียน เรียน กะตัวเอง  คือเราเป็นเด็กคนนึงโตมาไม่ค่อยดีนักพ่อแม่หย่าร้างอยู่กะตายาย เราเป็นเด็กเรียนเก่งคน

เหนื่อยจังเลยค่ะ สับสนไปหมด ไม่รู้จะปรึกษาใคร เพื่อนก็มีแต่แย่ๆคอยซ้ำเติมกัน พูดจาทำร้ายจิตใจแทนที่จะให้กำลังใจ พ่อแม่ก็เหมือนกันรส.ว่าไม่เข้าใจกันเลย ตอนนี้มีแต่เรื่องให้เครียด อยากย้อนเวลากลับไปแก้ไ

จริงป่ะ ? ที่ตอนนี้ผู้ชายหลายคนไม่อยากมีแฟนเพราะ "ไม่อยากแบกรับความคาดหวังจากผู้หญิง" ตอนนี้เราโสดคุยกับผู้ชายนัดเจอนัดคุยไปเรื่อยๆ สถานะที่ได้เจอส่วนมากก็เพื่อนเพิ่ม พี่เพิ่ม น้องเพิ่มเยอะม

เราเป็นคนที่ให้กำลังใจตัวเองเสมอ จะสอนตัวเองและคนรอบตัวเสมอว่า.... "อย่าลืมหันมารักตัวเอง อย่าลืมคุณค่าในแบบของเรา" แต่พอวันนี้เรากลับรู้สึกโดดเดี่ยว เหนื่อยกับการใช้ชีวิตที่พยายามทำให้มัน