*อัพเดทเนื้อหาใน ความเห็นที่ 16
คำถามคือ
เราควรเอาเรื่องกับเด็กหนักแค่ไหน? โรงเรียนควรทำโทษขนาดไหน
คำถามแทรกเสริม น้องๆวัยรุ่น เจอการคุกคามทางแชทแบบนี้เยอะกันขนาดไหนกับสังคมยุคนี้
เรื่องย่อ
ลูกสาว(14) ถูกเพื่อนชาย แชทมา นัดหมายว่าจะขอจับเรือนร่าง ปฎิเสธไปก็แล้วยังถูกคุกคาม ข่มขู่ว่าจะจับเพิ่มเติม รวมถึงแชทขอรูปภาพส่วนตัวผ่านไลน์

เรื่องเต็ม
ลูกสาววัย 14  ปี เพิ่งเปิดเรียนไปโรงเรียน onsite ได้เดือนกว่าๆ ได้เจอเพื่อน และมีเพื่อนเพิ่ม จนวันหนึ่งก็เกิดปัญหาขึ้น  ก็คือ ลูกสาวมานั่งปรึกษาว่า รู้สึกกดดัน ไม่โอเคกับเพื่อนคนหนึ่งที่แชทมาหาทุกวัน พอขอดูว่าเรื่องอะไร ก็ต้องตกใจหน่อยๆครับว่า เป็นแชทคุยกันเยอะพอสมคว โดยฝ่ายชาย จะขอจับหน้าอก ก้น และเรือนร่าง โดยนัดหมายไปเจอกันในห้องเรียนหลังเลิกเรียน และตามตื๊อมายาวนานเป็นสัปดาห์ และเริ่มคุกคามมากขึ้นเช่น ถามว่าหน้าอกตอนนี้ขนาดไหน ถ้าจะขอจับในกระโปรงได้มั้ย  หนักสุด เมื่อลูกสาวเบี้ยวนัดบ่อยๆก็เริ่มด่าทอต่อว่า เช่น บอกว่า รอจน"เจ็บท้องน้อย" ไปหมดแล้ว ข่มขู่ว่า ฐานที่ให้รอนานจน"ไข่ตุง" ต้องขอจับเพิ่ม และลูกสาวก็ได้ตอบไปในนั้นแล้วว่า ไม่โอเค ไม่นัดแล้ว ไม่เอาแล้ว ทางนั้นก็ยังตอแยและตื๊อ ที่สำคัญ มาดักรอที่ตึก (ฝ่ายชายเรียนแผนปกติ ลูกสาวเรียนฝั่งภาษาอังกฤษ แยกตึกเรียนกัน) จนเธอต้องหลบหนีหน้า ต้องคอยเดินหลบๆซ่อนๆ กลัวจะเจอกลุ่มนี้
 
เมื่อนำเรื่องไปถึงโรงเรียนโดยที่ปรึกษากับครูที่ปรึกษาก่อน สืบเบาะแสเรื่องจากการให้ปากคำของเด็กๆ ที่ครูรายงานก็คือ
ลูกสาวผม ไปนั่งเล่นกับเพื่อนของเธอและเพื่อนคนนั้นเป็นเพื่อนกับเด็กชายกลุ่นี้ ซึ่งมาจากประถมที่เดียวกัน มานั่งเล่นคุยกัน เห็นลูกสาววาดการ์ตูนในไอแพดอยู่ ก็มีคนหนึ่งที่ชอบวาดการ์ตูนเหมือนกันคุยเรื่องวาดรูปด้วยกัน จนเริ่มสนิทกันมา ตั้งแต่ต้นเทอม และด้วยความที่ลูกสาว ปกติก็เป็นพวกสนิทกับเพื่อนผู้ชายไม่ยาก เล่นเกมส์ อ่านการ์ตูนผู้ชาย (เมื่อก่อนวิ่งใส่กระโปรงเตะบอลเลยด้วยซ้ำ

คู่กรณีก็เป็นเด็กชายคนหนึ่งในกลุ่มเพื่อนใหม่ที่มาสนิท คงเพราะด้วยต่างก็วาดการ์ตูนในไอแพดเล่นเป็นประจำเลยแลกไลน์คุยกันมาเรื่อยๆ และเมื่อคุยถึงเรื่องจะวาดตัวละครหญิง เด็กคนนั้นก็บอกว่าวาดไม่ได้ มันยาก สัดส่วนมันยาก ปรึกษาลูกสาวว่าจะวาดยังไง ตรงไหนต่องโค้งเว้ายังไง ซึ่งลูกสาวก็ได้ร่างภาพสัดส่วนคนผู้หญิง หาแบบร่างต้นแบบให้ หาตัวการ์ตูนที่เธอคิดว่านักเขียนคนนี้วาดสวย (ซึ่งเธอก็หาแบบผู้หญิงในการ์ตูนผู้ชายไปให้) แต่วันหนึ่ง เพื่อนคนนี้ก็ขอให้เธอเป็นแบบให้หัดวาดหน่อย ก็นัดหมายกันไปนั่งเป็นแบบให้ โดยที่เธอก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะมีเพื่อนคนอื่นอยู่ด้วย วาดกันในห้องเรียนหลังเลิกเรียน มันก็จะเงียบๆหน่อย แต่ไม่ลับตาคนนัก 
ระหว่างที่วาดเพื่อนคนอื่นก็เข้า และออกห้องเป็นปกติ ชุดที่ใส่ก็ชุดพละโรงเรียน แต่เปลี่ยนใส่กางเกงขาสั้น(กางเกงวิ่ง) แล้วทับเสื้อเข้ากางเกง ก็คล้ายๆชุดพละญี่ปุ่น (ไม่ใช่กางเกงบลูม่านะครับ กางเกงวิ่งขาสั้นเฉยๆ) ซึ่งจากหลักฐานที่รวบรวมมาก็มีรูปนี้จริงๆ มีพยานยืนยันว่าแบบนี้จริง แต่สิ่งที่ลูกสาวให้การคือ ตอนวาด มีมาจัดท่าบ้างนิดหน่อย ซึ่งก็โดนตัวเธอ แต่ตอนนั้นคิดว่าคงไม่ตั้งใจ

ก็ผ่านเหตุการณ์นี้ไป (ซึ่งไม่มีใครรู้ถ้าเรื่องหลังจากนี้ไม่แดงขึ้นมา)
ฝ่ายชายก็ส่งรูปที่วาดและลงสีมาแชร์กันให้ comment แลกกันแล้วเธอก็เอาแบบที่เพื่อนร่างมาวาดลงสีสร้างใหม่ส่งไป แต่ดันทำเป็นชุดเข้ารูป คล้ายๆจะเป็นแม่มดตามมังงะสมัยนี้ แต่ใส่ผ้าคลุมทับบอดี้สูทอะไรงั้น ซึ่งฝ่ายชายก็มีความอยากวาดหุ่นแบบนี้ พอชุดพละมันบังเลยไม่รุ้ว่าผู้หญิงรูปร่างยังไง ยังวาดไม่ได้

นายนี่ก็ขอให้ถ่ายรูปเห็นสัดส่วนส่งไปหน่อย ชุดว่ายน้ำก็ได้ ลูกสาวก็ไม่ยอม จนอีกฝ่ายบอกว่า งั้นขอให้มาเป็นแบบวาดอีกหนได้มั้ย จะขอวาดแล้วกะสัดส่วนตามเดิม ซึ่งลูกสาวก็ตกลงรับปากไป แต่ก็ยังไม่ได้นัดหมายกันสำเร็จ บางวันนัดไว้แต่เธอก็หาทางเลี่ยงไม่ไป เพราะฝ่ายชายถามเรื่องก้น หน้าอก สะโพก มาตลอด ถามสัดส่วน ขนาดกี่นิ้ว อ้างว่าจะกะไว้ก่อน พอเริ่มไม่ปกตินางก็พยายามชิ่ง ฝ่ายชายก็ยิ่งตอแยมากขึ้น จนถึงกับ คุกคามมาขอจับ ล้วง ดังที่กล่าวมาตอนแรก ถึงตรงนี้ ลูกสาวผมก็ไม่เอาด้วยแล้ว

เธอเอาเรือ่งไปบอกเพื่อนที่เป็นคนกลางให้รู้จักกัน เพื่อนก็ไปเคลียร์ให้ แต่ได้ความมาว่า ฝ่ายชายยืนยันว่าเธอต้องอย เพราะเธอรับปากไปแล้ว และจะเอาแชทนี้ที่เธอรับปากบอกให้โลกรู้ว่าเธอได้ยินยอมแล้ว ลูกสาวจึงเครียดมาก นำเรื่องมาปรึกษาพ่อนี่เอง
ตอนแรก ก็แอบเห็นว่ามีเพื่อนวาดรูปด้วยส่งกันไปกันมาทางแชร์ไดรฟ์ และแชทกัน ซึ่งลูกสาวก็เคยเล่า ผมก็ไม่ได้ติดขัดอะไร ต่อให้ฝ่ายชายมาจีบกันคงไม่ได้อยากจะเข้าไปยุ่งอะไรมากนัก แต่มาถึงขั้นนี้ มันดูเกินปกติและที่สำคัญคอ ฝ่ายหญิงไม่เล่นด้วยแล้วแต่ยังคุกคามอยู่

ทางโรงเรียนถามว่าทางคุณพ่อ(ผม) จะเอาเรื่องอะไรบ้าง ถ้าจะพบผู้ปกครองฝั่งนั้นทางโรงเรียนจะเป็นคนกลางดำเนินการให้ และหากต้องการเอาผิดทางกฎหมาย ก็สามารถทำได้ เพราะคำที่ใช้บางคำมันคุกคาม และล่วงละเมิดทางเพศกันพอสมควร (เช่นมีถามว่าตอนนี้ใส่ชุดนอนอะไร  ให้อธิบาย ขอดูหน่อย)

ถามลูกสาวว่าเอาไงดี นางก็บอกว่า ทำยังไงก็ได้ไม่ให้มาเจอกันอีก เธอไม่ติดใจเอาความ แต่โรงเรียนต้องลงโทษสถานหนักและฝ่ายนั้นต้องยอมมาขอโทษเธอต่อหน้าสาธารณะ เพื่อให้คนอื่น(ที่เริ่มมีเรื่องซุบซิบออกไปบ้างแล้วเมื่อครูทำการไล่เรียกเด็กเหล่านี้มาสอบปากคำ) ได้เห็นและรับรู้ว่าเธอคือเหยื่อที่ถูกกระทำไม่ได้เป็นพวกเล่นด้วยแล้วตีชิ่ง
ทางแม่(อดีตภรรยา ที่หย่ากันแล้ว) รู้เรื่องก็ปรี๊ดแตกมาก จะเอาเด็กคนนี้ขึ้นโรงพัก จะให้ออกจากโรงเรียนให้ได้ ซึ่งผมก็มองว่า มันดูแรงไปหน่อย ถามว่าสิ่งที่ทำมันผิดมั้ย ตอบเลยว่าผิดครับ แต่ถามว่า มันผิดจนถึงขนาดนั้นมั้ยก็พูดยาก ผมมองว่า อาจจะเลยตามเลย ตามน้ำไป ถ้ามาวาดมาใกล้ชิดกันกหมาหยอกไก่ไล่ตับไล่แตะ หาโอกาสต่างๆไปเรื่อยๆ แชททะลึ่งลามก ก็ตามวัย หื่นกามทรามตามอายุคะนองแบบประสา (เพราะยังไม่ถึงขั้นเซ็กส์แชท หรือ พยายามชวนคุยเรื่องเซ็กส์) การนัดไปวาดรูปทั้งหนแรก และหนที่สองเท่าที่ดูก็ไม่ได้เป็นแผน"เชือด" ชนิดที่เพื่อนพากันสร้างสถานการณ์รู้เห็นเป็นใจ ปิดห้องให้อยู่กันสองคน แต่อดีตภรรยาผมมองว่า นี่แหละถ้าปล่อยไว้ มันก็จะไปถึงขั้นนั้นได้

แต่เราจะเอาผิดสถานหนักกับสิ่งที่"มันอาจจะ" เป็นแบบนั้นในอนาคตถ้าปล่อยไว้ เหมือนกับการบอกว่า เด็กคนนี้ ถ้าทำต่อไปเรื่อยๆจะเป็นอาชญากร ดังนั้นเราลงโทษมันให้หนักก่อนเป็นอาชญากรก็ได้ แล้วผมถามทางครูที่รับเรื่อง แจ้งมาว่า เด็กคนนี้ประวัติค่อนข้างโอเค ไม่ได้เกเรเกินเลเวล มีบ้างที่แสบๆตามประสา เสียงดังตามเพื่อนในกลุ่มแต่ถ้าอยู่คนเดียวก็เงียบๆ ออกจะเนิร์ดๆติ๋มๆด้วยซ้ำ (แต่ไปอยู่กับเพื่อนเฮ้วๆหน่อย) และดูหงอยพอสมควรกับเรื่องนี้ 
ส่วนผู้ปกครองฝ่ายนั้น ก็ดูจะแข็งขืน ยืนยันว่าลูกเค้าผิด แต่ไม่ได้ผิดรุนแรงมาก เป็นความ"คะนอง" ของเด็กเท่านั้น อยากให้โรงเรียนพิจารณาอีกครั้ง สำหรับบทลงโทษตัดคะแนนความประเฑติ ซึ่งนับว่าหนัก เพราะเป็นสิ่งที่เพิ่มไม่ได้อีกในตลอดการศึกษา หากเกิดอะไรขึ้นอีก โอกาสรับโทษหนักก็จะตามมา

ถาม พ่อแม่ น้องๆวัยรุ่น ถามทุกท่านครับว่า เรื่องนี้ หากเป็นท่าน จะทำอย่างไรดี อยากให้โรงเรียนลงโทษแบบไหน และพ่อแม่ฝ่ายเด็กผู้หญิง ควรเอาเรื่องถึงขั้นไหนดี?

แต่สิ่งหนึ่งที่ฝากเอาไว้เลยก็คือ 
เท่าที่คุยกับลูกสาวและเพื่อนๆเค้า เรื่องแบบนี้ การคุกคามหรือบูลลี่ในแชทของเด็กรุ่นนี้ มีให้พบเห้นและเจอบ่อยมากจนปกติ ยิ่งเดือนแห่งความเท่าเทียมทางเพศที่ผ่านมา มีการเหยียดเพศ มีการคุกคามเพื่อน LGBTQ+ ในแชทกลุ่มอย่างรุนแรง มีการทักไลน์ส่วนตัวไปหาเพื่อน พวกเด็กผู้หญิง เคยมี"ใครก็ไม่รู้" ทักมาคุยด้วย ยิ่งพวกที่เล่นไอจี ทวีตเตอร์ เจอกันจนเป็นปกติ บางคนก็เห็นเป็นเด็กมัธยมต้น มาทักคุยแล้วส่งหนอนน้อยมาเลยก็มี (ลูกสาวบอกว่าเคยเจอก็บล็อคไปเลย) แต่คราวนี้ที่ต่างคือเกิดจากคนใกล้ตัวี่รู้จักกัน

แต่มันก็ดูเหมือนจะไม่ได้แตกต่างจากยุคก่อนๆนะครับ เพราะถ้าจำไม่ผิด อัตราการข่มขืน คุกคามทางเพศ ส่วนมากเกิดจากคนใกล้ตัวกันนี่แหละไม่ใช่ว่าเดินๆไปแล้วเจอไอ้หื่นกามมาดัก (พวกนั้นคือส่วนน้อย) ดังนั้นการวางตัวรับมือกับคนรอบตัวน่าจะเป็นอีกเรื่องที่ต้องปลูกฝังเอาไว้ตั้งแต่เล็ก และการรับมือเรื่องเหล่านี้"ผ่านแชท" ก็เป็นอีกมุมที่พ่อแม่เจ็นเพลงเจ้าสาวที่กลัวฝน กับมังกรหยกอย่างพวกผม ไม่คาดคิดกันครับ 

อันนี้จริงๆจบแล้วแต่เม้าท์ต่อ เพราะพอย้อนเจ็นกลับไป ผมก็มานึกได้ว่าสมัยก่อน เราก็จะแสวงหาเบอร์สาวที่อยากคุย ต้องหาแทบตาย หาจากชื่อพ่อ ชื่อแม่ของสาวเจ้าแล้วไปเปิดสมุดหน้าเหลืองเพื่อให้ได้เบอร์บ้าน พอโทรไปแล้วพ่อเค้ารับก็ต้องรีบวาง หรือทำเนียนว่าโทรผิด บางทีสาวเค้าไม่ได้อยากให้ ไม่ได้อยากคุยก็โทรไปตื๊ออยู่นั่นแหละ เพียงแต่ไม่ได้หมายจะไปจับไปทำอะไรขนาดนั้น ขนาดโทรไปเจอเสียงแข็งๆหรือวางหูใส่ แล้วเค้าไปบอกเพื่อนเค้าให้มาบอกว่า "เอ็งเลิกโทรมาได้แล้วนะ" แค่นี้ก็ใจสลาย หงอยจนเดินตากฝนไปป้ายรถเมล์พร้อมกับฟังเพลงไมโครไปด้วยแล้ว พอมายุควัยรุ่นสมัยนี้ มันง่าย ไว เร็ว และไปต่อได้สะดวกจริงๆ
กว่าไอ้คุณพ่อ จะมีโอกาสนั่งวาดรูปกับสาว ก็ ม.6  แล้ว ต้องนัดกันเอาสมุดวาดรูป สี ไปนั่งวาดกับพี่ติวแล้วชวนกันวาดอยู่ต่อ แค่นั้น ก็นั่งดีใจไปโม้ได้แล้ว วาดจบต้องนั่งรถเมล์ไฟส่งแล้ววนกลับบ้านตัวเองอีก  พอลงรถเมล์แถวบ้านต้องแวะหยอดตู้ โทรหาว่าถึงหน้าบ้านแล้ว คุยซัก 5 บาท แล้วลงท้ายว่าดึกๆจะโทรไปนะ (แล้วนอนคุยยันเช้า) จากนั้นเฝ้ารอคอยสัปดาห์ต่อไป ที่จะได้ไปติวเพื่อเจอเธอ

สมัยนี้ เอะอะก็แลกไลน์หากัน อยากดูอะไรก็ขอรูป ขอคลิป ส่งรูปส่งคลิปหากัน ไอ้กระผมเนี่ย ว่าเตรียมตัวๆ เตรียมใจและพยายามปรับตัวแล้วนะ พอเรื่องบังเกิด ก็รู้สึกว่าผิดพลาดไปไม่น้อยเลย