ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะคือเราเรียนอยู่ม.ปลายพี่เราเรียนมหาลัยนานๆก็จะกลับบ้านสักหนหนึ่งแต่พอพี่เรากลับมาเหมือนเราไม่ได้รับความสนใจใส่ใจอะไรเลยไม่เคยถามว่าจะกินข้าวกับอะไรเย็นนี้ไม่เคยจะทำกับข้าวให่เราตอนเย็นเราต้องหากินเองตลอดแต่พอพี่เรากลับมาทำให้แทบทุกอย่างอยากกินไรบอกหามาให้หมดเราเกลียดมากเวลาที่พี่เรากับมาเราโครตไม่อยากอยู่บ้านเลยเวลาที่เราหงุดหงิดไรสักอย่างแต่เราไม้ได้ใช้อารมณ์กับใครเลยนะเราพูดด้วยน้ำ้เสียงปกติเลยแต่ก็หาว่าเราโวยวายทำตัวเหมือนเด็กด่าเราบ้างว่สเมื่อไหร่จะหัดโตบางทีมันก็เสียใจนะเอสจริงๆ
แม่จะรักน้องต้อยกว่าพี่จริงไหม