ตลอดเวลาที่นั่งในร้านอาหาร ก็โดนชวนคุยเรื่อยเปื่อย ไม่เกี่ยวกับเรื่องความผิด ความพลาด
ฝ่ายที่จะให้โอกาส ไม่แม้แต่จะเข้าประเด็นอะไรเลย คุยแบบเป็นมิตรทั่วๆไป คนผิดก็คุยตอบรับแบบมีมารยาท
สุดท้ายก็จบที่ไม่ให้โอกาส ตัดหางปล่อยวัด (ไม่ได้พูดตรงๆแต่หลังจากนั้นคือหายไม่ติดต่ออะไรอีกเลย)
ผมจึงเกิดข้อสงสัย ชวนคนผิดไปกินข้าวเผื่อจะให้โอกาส แต่ไม่คิดจะเข้าประเด็น สุดท้ายเช๊คบิลร้านอาหารแยกย้าย ตัดโดยสมบูรณ์
คือเข้าใจว่าชวนไปกินข้าว เพื่อสังเกตดูท่าที ประเมิน โดยไม่คิดจะเข้าประเด็นตรงๆเคลียร์กันตรงๆ มันถูกต้องหรือเปล่าครับ
โดนประเมินด้วยการชวนไปกินข้าว พูดคุยเรื่อยเปื่อย โดยไม่เข้าประเด็น คนผิดก็นั่งเกร็งๆ คุยแบบเกรงใจ มีมารยาท แค่นั้นก็โดนประเมินว่าไม่น่าให้โอกาสแล้วเหรอ
ช่วยวิเคราะห์หน่อยครับ ขอบคุณครับ
เวลามีคนทำผิด หรือ ทำพลาด แล้วโดนเรียกไปนั่งคุยร้านอาหารเผื่อให้โอกาส
ฝ่ายที่จะให้โอกาส ไม่แม้แต่จะเข้าประเด็นอะไรเลย คุยแบบเป็นมิตรทั่วๆไป คนผิดก็คุยตอบรับแบบมีมารยาท
สุดท้ายก็จบที่ไม่ให้โอกาส ตัดหางปล่อยวัด (ไม่ได้พูดตรงๆแต่หลังจากนั้นคือหายไม่ติดต่ออะไรอีกเลย)
ผมจึงเกิดข้อสงสัย ชวนคนผิดไปกินข้าวเผื่อจะให้โอกาส แต่ไม่คิดจะเข้าประเด็น สุดท้ายเช๊คบิลร้านอาหารแยกย้าย ตัดโดยสมบูรณ์
คือเข้าใจว่าชวนไปกินข้าว เพื่อสังเกตดูท่าที ประเมิน โดยไม่คิดจะเข้าประเด็นตรงๆเคลียร์กันตรงๆ มันถูกต้องหรือเปล่าครับ
โดนประเมินด้วยการชวนไปกินข้าว พูดคุยเรื่อยเปื่อย โดยไม่เข้าประเด็น คนผิดก็นั่งเกร็งๆ คุยแบบเกรงใจ มีมารยาท แค่นั้นก็โดนประเมินว่าไม่น่าให้โอกาสแล้วเหรอ
ช่วยวิเคราะห์หน่อยครับ ขอบคุณครับ