ส่วนตัวเป็นคนไม่ชอบพูดไม่ชอบเข้าสังคมแต่ด้วยความที่ต้องไปเรียนมันเลยจำเป็นที่จะต้องเปลี่ยนบุคคลิกใหม่ขึ้นมาให้มันเข้าสังคมได้ง่ายดู friendlyมีชีวิตชีวาแต่พอกลับบ้านมามันไม่รู้สึกสนุกมันกลับคิดแต่เรื่องที่ทำพลาดไปวันนั้นๆ เช่น วันนี้พูดมากไปหน่อยนะ วันนี้เราทักแล้วเค้าเมินเราทำไมเราเป็นเพื่อนเก่ากันไม่ใช่หรอ  เป็นต้น  ซึ่งพยายามไม่คิดมากแล้วแต่มันก็ขึ้นมาในหัวตลอดเวลาจนนอนไม่หลับเลย เราต้องสร้างบุคคลิกใหม่ขึ้นมาในแต่ละวันมันเหนื่อยมากนะแต่ก็ไม่ชินสักที และเรามีตัวตนเฉพาะในแชทเท่านั้นเวลาคุยกับคนอื่นซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม