คือแฟนเราเป็นคนติดเพื่อน ชอบเที่ยวมากๆ ไปร้านเหล้าบ่อยมากๆเอาเป็นว่าใครชวนไปทุกครั้ง เขาขอเรานะบางครั้งเราไม่ให้เขาไปแต่เขาก็ไป เขามาขอเราทำไมทั้งๆที่ไม่ว่าเราจะพูดยังไงเขาก็ไป เขาไม่เคยปฏิเสธคนอื่นเลยแต่กับเราเอขาปฏิเสธในบางเรื่อง ทุกครั้งที่เพื่อนเขาโทรมาในขณะที่เขาคุยกับเราเขาขอวางสายจากเราเพื่อไปคุยกับเพื่อน แต่พอเราโทรหาเขาแล้วเขาคุยอยู่กับเพื่อนเขาว่าเดี๋ยวโทรกลับ เขาไม่เคยรีบวางสายจากเพื่อนเพื่อมาคุยกับเราเลย
ในบางคืนเพื่อนเขาโทรมาเขาก็ออกไปนั่งคุยโทรศัพท์กับเพื่อนข้างนอก ทำเหมือนไม่อยากให้เรารู้อะไรกับสิ่งที่เขาพูด เราหลับไปสักพักใหญ่ๆเราตื่นมาเห็นเขาก็ยังคุยกับเพื่อนเขาอยู่อีก แล้วเราก็รู้สึกน้อยใจมากๆเมื่อถามเขาว่าคุยเรื่องอะไรเขาไม่บอก พอเราถามเขาว่าไม่คิดจะคุยอะไรกับเราบ้างเหรอเขาว่า
คุยอะไรอะ เราเฟลมากๆ
วันก่อนเราอัลฟอลเพื่อนเขาทุกคนในเฟสออก รวมถึงน้องสาวซึ่งเป็นเพื่อนของเราเอง ด้วยเหตุผลเพราะไม่อยากรับรู้เกี่ยวอะไรกับเขาอีกไม่ว่าเขาจะทำอะไรที่ไหนอย่างไร กับใคร มันรู้สึกเสียใจมากๆเวลาที่เห็นเขาเที่ยวตลอดจนไม่นึกถึงเรา ว่าเรารออยู่นะเขาไม่เคยนึกถึงตรงนั้นของเราเลย มันเหมือนเรารอเขาแค่คนเดียวอยากคุยกับเขาแค่คนเดียว ความรู้สึกเรามันแย่มากๆบอบช้ำร้องไห้เหมือนหัวใจจะหลุดออกมา เรารักเขามากๆทั้งรักทั้งโกรธทั้งเหนื่อยแต่เราอยากมีเขา แต่เขาไม่อยากมีเรา
ตอนที่เราขอบอกห่างเขาสักพักใหญ่ๆเขาแค่ตอบกลับมาว่า 'เค' แค่คำเดียวหัวใจเราวูบเลยได้แต่มีคำถามมากมายว่า คบกันมาตั้ง7ปี เราไม่รักกันตั้งแต่ตอนไหน มันเจ็บไปหมดไม่มีคำพูดอื่นๆจากเขาเลย มันไม่เหมือนที่เรารักเขาเลยทำไมคนที่เรารักเขาตอบแทนด้วยการไม่รักเราขนาดนี้เลยเหรอ
เราพร้อมที่จะปรับปรุงตัวอะไรที่ไม่ดี ถ้าเขาอยากไปไหนเราจะไม่พูดอะไรสักคำ ขอแค่มีเขาอยู่ต้องง้อยังไงดีคะ
ทำยังไงดีให้แฟนกลับมา บอกเลิกแฟนด้วยความโกรธ แต่ไม่ได้อยากเลิก แต่แฟนดันเลิกจริงๆ
ในบางคืนเพื่อนเขาโทรมาเขาก็ออกไปนั่งคุยโทรศัพท์กับเพื่อนข้างนอก ทำเหมือนไม่อยากให้เรารู้อะไรกับสิ่งที่เขาพูด เราหลับไปสักพักใหญ่ๆเราตื่นมาเห็นเขาก็ยังคุยกับเพื่อนเขาอยู่อีก แล้วเราก็รู้สึกน้อยใจมากๆเมื่อถามเขาว่าคุยเรื่องอะไรเขาไม่บอก พอเราถามเขาว่าไม่คิดจะคุยอะไรกับเราบ้างเหรอเขาว่า
คุยอะไรอะ เราเฟลมากๆ