สวัสดีค่ะ เราเป็นนักศึกษาฝึกสอนวิชาคณิตศาสตร์ ชั้น ม.2 ค่ะ มีนักเรียนประมาณ 40 กว่าคน นักเรียนค่อนข้างมีความรู้พื้นฐานทางด้านคณิตศาสตร์น้อย การลบคูณ หาร เลขไม่คล่องค่ะ นัดเด็กมาเสริมเด็กก็หนี
ปัญหาของเราคือ
1. นักเรียนในกลุ่มที่ได้ก็คือได้เลย ประมาณเกือบ 10 คนค่ะ แล้วมีกลุ่มหัวช้าเกิน 30 ของห้องค่ะ ตอนเราสอน เด็กที่ได้ก็จะรำคาญว่าสอนช้า คิดได้ตั้งนานแล้ว เลยหันไปชวนเพื่อนคุยค่ะ แล้วคือไปชวนเพื่อนที่ไม่ได้คุย ส่วนเด็กที่หัวช้าก็จะบอกว่าไม่ทันรู้เรื่อง ตั้งนานให้จดไม่จด พอจะลบกระดานพึ่งจะมาจด พอแล้วเราลบ บอกให้เด็กถ่ายรูปไปจดที่บ้าน เด็กบอกเรารีบไม่อยากเรียนกับเรา
2. นักเรียนมีทัศนคติว่าเรียนไปก็ไม่ได้ใช้ ส่วนบวก ลบ คูณ หาร ก็ใช้เครื่องคิดเลขเอาก็ได้ เราเคยพยายามอธิบายค่ะ ว่า เครื่องคิดเลขไม่ได้เป็นอวัยวะที่ 33 ของมนุษย์ ที่จะพกติดตัวตลอดเวลา หรือ เอามาใช้ได้เลย บางที่การใช้หัวคิดเองมันก็ง่ายกว่าสะดวกกว่าการเสียเวลาหยิบเครื่องคิดเลข แต่เด็กก็ยืนยันบอกเครื่องคิดเลขสบายกว่า ในการพัฒนาความสามารถในการคูณ หาร ลบ เลข บวก เลยทำไม่ได้
3. นักเรียนรักสวยรักงามมากค่ะ แม้แต่ในเวลาเรียนก็เอาแต่ไลฟ์ตลอดเวลา แต่งหน้า คุยกันตลอดเวลา เราใช้วิธีให้นักเรียนตบมือเพื่อดึงความสนใจเด็ก แต่พอผ่านไป วิธีเดิมๆก็เริ่มใช้ไม่ได้ผล
4. เด็กนักเรียนมีอคติกับเราว่าสอนไม่รู้เรื่อง ทั้งที่เด็กยังไม่ทันจะฟังเราเลย คงเป็นเพราะเราสอนได้ไม่ดีในตอนแรกไม่สามารถทำให้เด็กทั้งห้องเข้าใจได้
ต่อมาเราก็คิดว่าเด็กคงไม่ชอบฟัง คงชอบแบบเน้นลงมือทำ ก็เลยให้ทำ แต่พอไปก็ไม่ทำอะไรเลย รอลอกเพื่อนยังเดียว
5. เราไม่รู้นี้เรียกอิจฉากันหรือเปล่า ในห้องเรียนเด็กที่พยายามตอบ พยายามทำ แล้วเหมือนเด็กที่ไม่อยากเรียนก็ไปแซะว่า แบบแย่งตอบหมดทำให้เขาไม่ได้ตอบ แสร้งเป็นตั้งใจเรียนอะไรแบบนี้ เราฟังก็ขึ้นสิค่ะ เราก็เลยบอกเลยว่าข้อนี้เดียวให้เธอตอบคนเดียวเลย ซึ่งเด็กก็ตอบกลับมาอีกว่า เล่นถามแบบนี้จะตอบได้อย่างไรล่ะ เด็กที่ตั้งใจก็กลัวเพื่อนเกลียด (เด็กมาพูดหลังไมค์) ก็เลยเริ่มไม่กล้าตอบไม่กล้าถามในห้อง
6. เนื่องจากทางโรงเรียนกำหนดว่าต้องสอนตามที่เนื้อหาทางโรงเรียนกำหนด ซึ่งมันยากกกกกกมากกกกกกกสำหรับเด็กที่บวกเลขยังต้องใช้นิ้ว (อยากจะกรี๊ด)
เราแจ้งอ.พี่เลี้ยง อ.พี่เลี้ยงขึ้นไปดู นักเรียนก็ดูเหมือนตั้งใจเรียนค่ะ อ.พี่เลี้ยงก็เลยรู้สึกไม่มีปัญหาอะไร แต่พอเป็นเราขึ้นไปคนเดียวเด็กก็ไม่ฟังเหมือนเดิม
ควรทำอย่างไงดีคะ
ทำอย่างไงให้นักเรียนตั้งใจเรียนในคาบวิชาคณิตศาสตร์
ปัญหาของเราคือ
1. นักเรียนในกลุ่มที่ได้ก็คือได้เลย ประมาณเกือบ 10 คนค่ะ แล้วมีกลุ่มหัวช้าเกิน 30 ของห้องค่ะ ตอนเราสอน เด็กที่ได้ก็จะรำคาญว่าสอนช้า คิดได้ตั้งนานแล้ว เลยหันไปชวนเพื่อนคุยค่ะ แล้วคือไปชวนเพื่อนที่ไม่ได้คุย ส่วนเด็กที่หัวช้าก็จะบอกว่าไม่ทันรู้เรื่อง ตั้งนานให้จดไม่จด พอจะลบกระดานพึ่งจะมาจด พอแล้วเราลบ บอกให้เด็กถ่ายรูปไปจดที่บ้าน เด็กบอกเรารีบไม่อยากเรียนกับเรา
2. นักเรียนมีทัศนคติว่าเรียนไปก็ไม่ได้ใช้ ส่วนบวก ลบ คูณ หาร ก็ใช้เครื่องคิดเลขเอาก็ได้ เราเคยพยายามอธิบายค่ะ ว่า เครื่องคิดเลขไม่ได้เป็นอวัยวะที่ 33 ของมนุษย์ ที่จะพกติดตัวตลอดเวลา หรือ เอามาใช้ได้เลย บางที่การใช้หัวคิดเองมันก็ง่ายกว่าสะดวกกว่าการเสียเวลาหยิบเครื่องคิดเลข แต่เด็กก็ยืนยันบอกเครื่องคิดเลขสบายกว่า ในการพัฒนาความสามารถในการคูณ หาร ลบ เลข บวก เลยทำไม่ได้
3. นักเรียนรักสวยรักงามมากค่ะ แม้แต่ในเวลาเรียนก็เอาแต่ไลฟ์ตลอดเวลา แต่งหน้า คุยกันตลอดเวลา เราใช้วิธีให้นักเรียนตบมือเพื่อดึงความสนใจเด็ก แต่พอผ่านไป วิธีเดิมๆก็เริ่มใช้ไม่ได้ผล
4. เด็กนักเรียนมีอคติกับเราว่าสอนไม่รู้เรื่อง ทั้งที่เด็กยังไม่ทันจะฟังเราเลย คงเป็นเพราะเราสอนได้ไม่ดีในตอนแรกไม่สามารถทำให้เด็กทั้งห้องเข้าใจได้
ต่อมาเราก็คิดว่าเด็กคงไม่ชอบฟัง คงชอบแบบเน้นลงมือทำ ก็เลยให้ทำ แต่พอไปก็ไม่ทำอะไรเลย รอลอกเพื่อนยังเดียว
5. เราไม่รู้นี้เรียกอิจฉากันหรือเปล่า ในห้องเรียนเด็กที่พยายามตอบ พยายามทำ แล้วเหมือนเด็กที่ไม่อยากเรียนก็ไปแซะว่า แบบแย่งตอบหมดทำให้เขาไม่ได้ตอบ แสร้งเป็นตั้งใจเรียนอะไรแบบนี้ เราฟังก็ขึ้นสิค่ะ เราก็เลยบอกเลยว่าข้อนี้เดียวให้เธอตอบคนเดียวเลย ซึ่งเด็กก็ตอบกลับมาอีกว่า เล่นถามแบบนี้จะตอบได้อย่างไรล่ะ เด็กที่ตั้งใจก็กลัวเพื่อนเกลียด (เด็กมาพูดหลังไมค์) ก็เลยเริ่มไม่กล้าตอบไม่กล้าถามในห้อง
6. เนื่องจากทางโรงเรียนกำหนดว่าต้องสอนตามที่เนื้อหาทางโรงเรียนกำหนด ซึ่งมันยากกกกกกมากกกกกกกสำหรับเด็กที่บวกเลขยังต้องใช้นิ้ว (อยากจะกรี๊ด)
เราแจ้งอ.พี่เลี้ยง อ.พี่เลี้ยงขึ้นไปดู นักเรียนก็ดูเหมือนตั้งใจเรียนค่ะ อ.พี่เลี้ยงก็เลยรู้สึกไม่มีปัญหาอะไร แต่พอเป็นเราขึ้นไปคนเดียวเด็กก็ไม่ฟังเหมือนเดิม
ควรทำอย่างไงดีคะ