เลิกเป็นแฟนคลับแต่มาเป็นแฟนเพลงแทน

เราเคยเป็นติ่ง เราเริ่มชอบเพลงเกาหลีมาตั้งแต่สมัยมอปลายแต่ก็ไม่ได้ตามจริงจัง อาศัยดูเพลงเกาหลีในช่องเคเบิลทีวี และหาข้อมูลบ้างวงนั้นบ้างๆปะปาย วงเกาหลีที่เรารู้จักวงที่มาจากgen2 และเริ่มฟังเพลงมาเรื่อยๆเพลงก็เปลี่ยนตามยุคสมัยไป จนกระทั่งที่เราได้เข้าวงการติ่งแบบจริงจังจากการดูรายการเซอไวเวิลรายการนึง และก็ได้มีเมนคนแรกที่รายการนั้น เราตามดูรายการวาไรตี้ รายการเพลงทุกสเตจที่เขาไปออกจนเรากลายเป็นคนที่ฟังแต่เพลงเกาหลีตลอด แล้วเราก็ได้รู้จักวงอื่นไปเรื่อยๆแต่ไม่ได้ตามวงนั้นๆจริงจรังแค่ฟังเพลงเขาเฉยๆ เราก็ติ่งมาเรื่อยๆจนเมนคนแรกของเราหมดสัญญากับค่ายเก่าไป แต่เราก็กลายเป็นติ่งของเด็กค่ายนั้นไปแล้ว แม้เมนเราจะไม่อยู่ที่ค่ายนั้นแต่เด็กในค่ายนั้นทำให้เราชอบได้ตลอด เราเลยตั้งตัวว่าจะติ่งเด็กค่ายนี้ไปตลอด เพราะไม่ว่าค่ายจะออกเด็กมากี่รุ่น เราก็โดนเด็กค่ายนั้นตกอยู่ตลอด เราก็ติ่งอย่างมีความสุขดีเราคิดมาตลอดว่าถ้าไม่ได้ติ่งเราคงไม่มีอะไรที่ทำให้มีความสุขได้ขนาดนี้ จนวันนึงเราได้แสดงความคิดเห็นที่แตกต่างกับแฟนคลับของวงนั้น เราโดนเขาว่าสารพัด เราโกรธมาก เราโมโหว่าทำไมเขาต้องว่าเราขนาดนั้น เราเศร้ากับเรื่องที่เจอเราปิดแอคทวิตเตอร์ ปิดไอจีที่เอาไว้ติ่งทิ้งหมด เพราะเราไม่อยากเห็นมันอีก แต่มันก็ไม่ได้ช่วยเลยไม่ว่าเราจะทำอะไร ความคิดเห็นพวกนั้นก็ยังวนเวียนอยู่ในหัวเราตลอด มันเกินกว่าที่เราจะรับมือไหว มันหนักสำหรับเรามาก เราเลยเลือกที่จะเดินออกมา เราอยากออกจากวงการเกาหลีจริงๆ แต่เราทำไม่ได้ เราเลยเลือกที่จะเลิกเป็นแฟนคลับและเปลี่ยนมาเป็นแค่แฟนเพลงพอ เพราะยังไงการฟังเพลงเกาหลีก็คือสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขอยู่ดี