พ่อเเม่อยู่บ้านเดียวกันเเต่ไม่คุยกันเลยควรทำยังไงคะ

ที่บ้านเรามีกันอยู่4คนค่ะ มีคุณพ่อ คุณเเม่ พี่ชายเรา(19ปี) เเล้วก็เราอายุ17ปีค่ะ ต้องบอกไว้ก่อนว่าพี่ชายเราเป็นเด็กพิเศษน่ะค่ะ ช่วยเหลือตัวเองได้ไม่มากนัก เรามีปัญหาเรื่องที่บ้านเเบบเรื้อรังค่ะ บ้านเราเป็นบ้านเล็กๆที่อยู่กัน4คน เเต่พ่อเเม่เเทบจะไม่คุยกันเลยค่ะ ถ้าคุยกันก็เหมือนจะโกรธกันตลอด คุยกันด้วยอารมเเทบจะทั้งนั้น เหตุการณ์เเบบนี้มันเป็นมาประมาณ6-8ปีได้เเล้วมั้งคะเราว่า เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น เขาถึงได้ผิดใจอะไรกันรึป่าว ทีนี้พอพ่อเเม่ไม่คุยกัน เราก็จะเป็นคนที่ต้องรับฟังทุกอย่างจากเเม่เรา บางทีเราอึดอึกมากๆก็มีเผลอหงุดหงิดใส่เเม่ไปเหมือนกันค่ะ บ้านเราเเม่เราทำงานอยู่คนเดียว พ่อเราไม่ทำอะไรเลยตื่นมาก็เล่นโทรศัพ เรารู้ว่าเเม่เราเหนื่อย เเต่เราก็ไม่รู้จะช่วยเเม่ยังไงเหมือนกันค่ะ เพราะตัวเราเองก็ต้องเข้าไปเรียนในเมืองเเต่เช้า กว่าจะกลับบ้านมาก็เย็นค่ำเเล้ว เหมือนบางทีเเม่เราก็อึดอัดที่อยู่บ้านกับพ่อกับพี่ชายเเล้วก็คุยกับใครไม่ค่อยได้ พอเรากลับบ้านมา เเม่เราที่ทำงานมาทั้งวันก็จะมาบ่นให้เราฟัง บางครั้งก็หงุดหงิด เราเบื่อปัญหาครอบครัวเเบบนี้มากเลยค่ะ จนบางครั้งก็อยากให้เค้าหย่ากันไปเลย หรือไม่ก็ลองเเยกกันอยู่ไป อย่างน้อยพอมันไม่เห็นกันมันอาจจะหงุดหงินน้อยลง พี่ๆมีความเห็นว่ายังไงบ้างคะ