สุดท้ายความลับแตก  ปิดไม่อยู่  หลุดจากคนในครอบครัว
เรื่องนี้ผมหวงมากแทบไม่หลุดจากปากเลย     เพราะเป็นคนมีปมกับเรื่องนี้และไม่ต้องการให้ใครรู้ชนิดที่ถ้ารู้จะคิดมากจนเป็นโรคประสาทเลย
ตอนนี้คิดมากเพราะ เรื่องแพร่กระจายไปทั่วแล้ว

ไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่ทำให้ใครเดือดร้อนหรอกแต่มันแปลกและดูตลกในทางที่ไม่ดี ดูไม่ดี บางคนรู้ก็อาจจะแอบเหยียดด้วย (แบบตัวเราก็ไม่ตลกไปด้วย)
ตอนนี้ก็สถานการณ์ปกติครับ     แต่ก็แอบได้ยินคนซุบซิบเรื่อยๆ  ผ่านไป 3-4 ปีก็โดนซุบซิบเรื่องเดิม

เพียงแต่พอผ่านไปนานไม่ได้ถูกสนใจอะไรมาก    แต่ไม่ถูกลืม   คนมักจะนินทาเวลามีคนใหม่พักอาศัยใกล้ๆเข้ามาก็ซุบซิบบอกว่าเราเป็นอย่างนั้นอย่างนี้  บอกสิ่งที่เราปกปิดหมดเลย  เล่าไปหัวเราะไปทำหน้าเหยียดๆไป   หรือ  ถูกยกไปในบทสนทนามนุษย์ป้าแบบเป็นส่วนนึงแล้วข้ามไปเรื่องอื่น

ถ้าผมเผลอได้ยิน   เท่านี้ก็ทำให้ผมเป็นประสาทและคิดมากได้ละครับ  (เพราะเป็นเรื่องที่ต้องการเก็บเป็นความลับทั้งชีวิต)
ตอนนี้ไม่สามารถปล่อยวางได้ครับ   โดนยกมาคุยแล้วเผลอได้ยิน(แม้ว่าจะนานๆที)   ความดันขึ้นทันที   โรคประสาทคิดมากถามหาทันที

ขอคำแนะนำหน่อยครับ  ผมควรย้ายบ้านดีไหม  ไปอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เริ่มต้นใหม่ ไม่มีใครรู้ประวัติที่เราปกปิด  ไม่ต้องมาได้ยินคนซุบซิบเรื่องที่เราปกปิด  เราก็จะรู้สึกสบายใจ ไม่คิดมากโรคประสาทไม่ถามหา

ขอคำแนะนำด้วยนะครับ   แสดงความคิดเห็นวิจารณ์ได้เต็มที่เลยครับ  รับได้ครับ  (เพราะผมไม่ได้เล่าเรื่องที่ผมปกปิดเยี่ยงชีวิตว่ายังไงก็ไม่สะเทือนครับ)
ขอบคุณทุกคำตอบล่วงหน้าครับ

ปล.ผมทำใจกับการโดนนินทาได้นะครับ  ตราบใดที่ไม่โดนเรื่องที่เราปกปิดเพียงเรื่องเดียวในชีวิต