คือเราเครียดมากๆเลยค่ะ เราติดแม่โจ้ และแฟนเราเรียนเอกชนที่กรุงเทพ ตอนแรกเค้าจะตามเรามาที่เชียงใหม่นะคะ แต่ว่าแม่เค้าขอไว้ว่าไม่ไปได้มั้ย เค้าก็ต้องเลือกแม่เค้าอ่ะค่ะเราก็เข้าใจนะคะ แต่เราก็เศร้ามาก แบบปกติเราอยู่ด้วยกันทุกวันอ่ะค่ะ พอจะห่างเราก็รู้สึกหงอยคิดมาก และก็รู้สึกเหมือนจะร้องไห้ตลอดเวลาเลยค่ะ รู้สึกกลัวว่าจะต้องเลิกกันกลัวไปหมดทุกอย่าง โดยปกติเราเป็นคนใช้ชีวิตไม่เก่ง และเราก็กลัวการอยู่คนเดียวมากๆ ตอนแรกเราจะไมไ่ปแต่ก็คุยกันว่าเค้าจะไปด้วย เราเลยโอเครเตรียมตัวทุกอย่าง แต่พอใกล้ถึงวันไป แม่เค้าพึ่งจะมาขอว่าไม่อยากให้เค้าไป สรุปเราเลยต้องไปคนเดียวอ่ะค่ะ อยากรู้ว่าเราควรจะจัดการกะความรู้สึกยังไงดีอ่ะค่ะ เรามองว่ารักทางไกลยังไงก็ไปกันรอดยาก แล้วตั้ง4ปีอ่ะค่ะ เราเลยขอเค้าเลิกด้วยความที่เรากลัวที่ต้องเจออะไรอย่างเช่น อาจจะไปมีคนอื่นหรือปัญหาต่างๆเราเลยอยากตัดปัญหาค่ะ แต่เค้าก็ขอเราว่าไม่อยากเลิกเดี๋ยวจะมาหาบ่อยๆ แต่เราคิดว่ายังไงก็มาได้แค่แรกๆแหละค่ะ หลังๆคงจะเหนื่อยและอิ่มตัว สุดท้ายเราคงเสียใจอยู่ดีอ่ะค่ะ เราเลยมองว่าจบตอนนี้ดีกว่า แต่เค้าก็ไม่เลิก คือไม่ใช่ว่าเราอยากเลิกนะคะ แต่เรากลัวค่ะเรากลัวว่าถ้ามีอะไรขึ้นมาเราอยู่ที่ไกลคนเดียวแล้วเสียใจเราจะไม่สามารถโฟกัสการเรียนและจัดการกะความรู้สึกตัวเองไม่ได้อ่ะค่ะ😭😭
เรากับแฟนขึ้นมหาลัยแล้วต้องห่างกันไกลมาก :(