เมื่อวันเสาร์ที่ 18 มิถุนายน 2565 ฉันได้เจอผู้หญิงคนหนึ่งบนรถไฟฟ้าบีทีเอส BTS สายสุขุมวิทค่ะ ช่วงเวลาประมาณ 9.30-10.00 น. น่าเสียดายที่จำไม่ได้ว่าเธอขึ้นจากสถานีไหนแต่ว่าน่าจะเป็นสถานีในเขตกรุงเทพ ฯ เลยจากอ่อนนุชไปและเธอไปลงที่สยาม

สวัสดีค่ะ  กระทู้นี้อาจเวิ่นเว้อและไม่มีสาระหน่อยนะคะ ขออภัยด้วยค่ะ

ตอนที่คุณขึ้นมาตู้ที่หนูนั่งอยู่นั้นหนูก็เหลือบสายตาไปมองคุณแล้วล่ะค่ะเพราะว่าคุณน่ะสวย สง่ามากเลย ผมบ๊อบสั้นสีดำ สวมแว่นสายตา ใส่เสื้อแขนกุดสีฟ้า กางเกงขายาว ใส่สมาร์ตวอชที่มือข้างซ้าย และสะพายกระเป๋า YSL โซ่ทอง สวยแบบผู้ใหญ่อะค่ะ รู้สึกถูกชะตามาก ๆ คุณขึ้นมายืนตรงเสาที่ริมตู้ หนูมองไปและรีบเบือนสายตากลับแต่ก็ไม่กล้ามองมากเพราะเกรงเสียมารยาทค่ะ คุณเองก็หันมามองทางนี้ จากนั้นหนูก็แกล้งทำเป็นไม่สนใจแต่ก็เห็นว่าคุณมองมาก็ดีใจมากเลยค่ะ นั่งใจสั่นไปสักพักที่นั่งฝั่งตรงข้ามเยื้อง ๆ ก็ว่างเพราะมีคนลง หนูลุ้นในใจมากเลยว่าคุณจะมานั่งไหมแล้วคุณก็มานั่งจริง ๆ ด้วยค่ะ ตอนนั้นคือเขินมาก ก็เลยทำเป็นดูอะไรในแท็บเล็ตกับแม่ซึ่งมาด้วยกัน แล้วหนูก็รู้สึกได้ว่าคุณก็มองอยู่ ค่ะ จากนั้นเมื่อคุณหยิบหวีขึ้นมาค่อย ๆ หวีผมอย่างช้าช้า หนูไม่กล้ามองจริง ๆ ค่ะเพราะเขิน แต่ในใจคิดแล้วล่ะว่าแหม่ไม่อยากลงเลย จากนั้นพอใกล้ถึงสถานีสยาม แม่ซึ่งมาด้วยกันลุกไปแล้วแต่หนูก็ไม่ยอมลุกเพราะอยากจะมองหน้าคุณต่อสักนิด และคุณเองก็ไม่ยอมลุกเหมือนกัน จนในตู้แทบจะมีคนยังนั่งอยู่แค่สองคน นั่งมองหน้ากันไปมาเหมือนกับว่า เอ ใครจะลุกก่อนกัน ใจจริงหนูอยากจะลุกทีหลังคุณและเดินเข้าไปใกล้ ๆ… แต่ก็ไม่ทันแล้วค่ะจำเป็นต้องลงเดี๋ยวนั้น พอออกมาจากขบวนสักพักหนูมองกลับเข้าไปก็ไม่เห็นคุณแล้วหนูพยายามมองหาว่าบางทีคุณอาจจะไปโดยสารต่ออีกขบวนสายสีลมเหมือนหนูหรือไม่ แต่น่าเสียดายที่ไม่เป็นอย่างนั้น ระหว่างที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามและได้แต่มองกัน คุณไม่ได้เล่นมือถือเลยนั่นคือสิ่งที่หนูชื่นชมมาก

พิมพ์มาเสียยืดยาว ที่อยากพูดก็คือหนูอยากเจอคุณอีกจังเลยค่ะ ถ้ามีปาฏิหาริย์และคุณบังเอิญได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้แม้โอกาสจะเป็น 0.01 % หนูก็คงจะดีใจมากเลย หนูคือคนที่นั่งตรงข้ามกับคุณและใส่หมวกรูปแมวค่ะ

ป.ล. เรียกตัวเองว่า ‘หนู’ แต่ที่จริงอายุไม่ ‘หนู’ แล้วนะคะ ^^
ป.ล.2 ฉันไม่ได้คิดว่าตัวเองเบี่ยงเบนทางเพศ เพียงแต่คนเราก็แค่ตกหลุมรักใครคนหนึ่งเท่านั้นเอง ^_^