คือ1ปีมานี้ผมโดดเรียนออนไลน์แล้วไม่รู้ว่าเกี่ยวป่าวพอขึ้นม.1กลับไม่อยากไปเรียนแบบงงๆไม่ได้ขี้เกียจแม่ยืดโทรศัพย์ยืดโน็ตบุคว่าจะไปสุดท้ายก็ไม่ไปตอนเช้าแบบทุกเช้าผมตื่นมาก็ไม่ไปบางทีเคยไปแล้วกลับบ้านมาก็มีความสุขแต่พอวันรุ่งขึ้นกลับไม่อยากไปอีกแล้วบางทีอยากโทรหาแม่ให้แม่มารับตอนเที่ยงๆผมไปหาหมอจิตเวชโรงพยาบาลรัฐบาลเขาบอกว่าผมขี้เกียจแล้วก็คิดมากแต่ผมไม่ได้คิดมากแล้วขี้เกียจแลยนะครับผมควรจัดการกับความรู้สึกนี่ไงดีครับผมไม่อยากให้แม่ร้องไห้เพราะไปแล้วก็ปกตินะครับทําไหมมันไม่อยากไปผมงง
ไม่อยากไปเรียนแบบงงๆ?