สวัดดีครับ ผมชื่อ ชิน อายุ 20 ผมชอบโดนพ่อแม่ประชดมาตั่งแต่ผมอยู่ภูเก็ต
ผมไม่เข้าใจว่าการให้กำลังใจมันยากหรือมันพูดกันไม่ได้เลย แม้แต่ยายผมก็เช่น
มีวันหนึ่ง ที่ยายลืมส้อยทอง แล้ว วันนั้นก็ตรงกับวันที่ผมสอบเส็ด ด้วยความที่ผมกับเพื่อนบนศาลเจ้าที่
ขอให้สอบได้ เลยเลียงหัวหมู 2 หัว ยายก็มาว่าผมกับเพื่อนว่า 2 คนคงบนว่าท่าขโมยได้แล้วจะเรียงหัวหมูสิ
หังจากนั้นก็มีแต่คำแช่งด่าประชด ยายเป็นคนเห็นแก่เงินมาก พ่อก้เช่น เรื่องเรียนผมเป็นคนเรียนไม่เก่ง
ทุกครังที่พ่อพูดเรื่องการเรียนก็มีแต่ประชดว่า ทำไม่ได้บ่างละ มันโง่ บ่างละ คนรอบตัวผมไม่มีใครเข้าใจว่าการที่เราไม่เก่ง
เราไม่มีความมันใจในตัวเองมันรู้สึกยังไง
ว่าด้วยเรื่องการทะเลาะในครอบครัว พ่อผมเคยทุบตีอย่างหนัก แต่ห้องส่วนตัวที่ผมบอกว่าขอได้ไหมห้อง
ขอความเป็นส่วนตัวหน่อยแต่สิ่งที่พ่อตอบคือบ้านกูกูเป็นซ่างกูจะทำไรก็ได้มันเป็นของกูเงินกู
ปากบอกว่าถ่าอันไหนของกูจ่ะไม่ยุ่ง วันนั้นที่มีปากเสียงกันของที่พังกลับเป็นของที่ผมเก็บเงินซื้อเอง
ผมผิดไหมที่ผมว่าถ่าผมตายๆไปมันจ่ะสบายกว่าอยู่กับครอบครัว มีหลายครังที่มีปากเสียงกันพ่อมักจจะเอามีดมาให้
แล้วบอกแทงสิ แต่เราไม่ทำไม่ว่าไม่กล้าแต่ถ่าฆ้าแล้วไม่ติดคุกผมก็จะทำ(คิดในใจ) แต่ผมก็พูดออกไปว่าถ้าไม่ติดคำว่า
พ่อลูกกูก็ไม่เว้นผมกล้าพูดต่อหน้าเพื่อนบ้าน ผมเป็นคนไม่ยอมคน ถ้าดีมาผมดีกลับถ้าเชี่ยมาผมเชี่ยกลับ
ขอขอบคุณที่ทุกคนอ่านจนจบอาจจะมีคำหยาบคายบ้างก็ขออภัยด้วย
ทำไมครอบครัวมีแต่การประชดประชัน?
ผมไม่เข้าใจว่าการให้กำลังใจมันยากหรือมันพูดกันไม่ได้เลย แม้แต่ยายผมก็เช่น
มีวันหนึ่ง ที่ยายลืมส้อยทอง แล้ว วันนั้นก็ตรงกับวันที่ผมสอบเส็ด ด้วยความที่ผมกับเพื่อนบนศาลเจ้าที่
ขอให้สอบได้ เลยเลียงหัวหมู 2 หัว ยายก็มาว่าผมกับเพื่อนว่า 2 คนคงบนว่าท่าขโมยได้แล้วจะเรียงหัวหมูสิ
หังจากนั้นก็มีแต่คำแช่งด่าประชด ยายเป็นคนเห็นแก่เงินมาก พ่อก้เช่น เรื่องเรียนผมเป็นคนเรียนไม่เก่ง
ทุกครังที่พ่อพูดเรื่องการเรียนก็มีแต่ประชดว่า ทำไม่ได้บ่างละ มันโง่ บ่างละ คนรอบตัวผมไม่มีใครเข้าใจว่าการที่เราไม่เก่ง
เราไม่มีความมันใจในตัวเองมันรู้สึกยังไง
ว่าด้วยเรื่องการทะเลาะในครอบครัว พ่อผมเคยทุบตีอย่างหนัก แต่ห้องส่วนตัวที่ผมบอกว่าขอได้ไหมห้อง
ขอความเป็นส่วนตัวหน่อยแต่สิ่งที่พ่อตอบคือบ้านกูกูเป็นซ่างกูจะทำไรก็ได้มันเป็นของกูเงินกู
ปากบอกว่าถ่าอันไหนของกูจ่ะไม่ยุ่ง วันนั้นที่มีปากเสียงกันของที่พังกลับเป็นของที่ผมเก็บเงินซื้อเอง
ผมผิดไหมที่ผมว่าถ่าผมตายๆไปมันจ่ะสบายกว่าอยู่กับครอบครัว มีหลายครังที่มีปากเสียงกันพ่อมักจจะเอามีดมาให้
แล้วบอกแทงสิ แต่เราไม่ทำไม่ว่าไม่กล้าแต่ถ่าฆ้าแล้วไม่ติดคุกผมก็จะทำ(คิดในใจ) แต่ผมก็พูดออกไปว่าถ้าไม่ติดคำว่า
พ่อลูกกูก็ไม่เว้นผมกล้าพูดต่อหน้าเพื่อนบ้าน ผมเป็นคนไม่ยอมคน ถ้าดีมาผมดีกลับถ้าเชี่ยมาผมเชี่ยกลับ
ขอขอบคุณที่ทุกคนอ่านจนจบอาจจะมีคำหยาบคายบ้างก็ขออภัยด้วย