คือว่าเราอะเป็นคนที่เงียบมากกกแบบมากๆถ้าไม่มีเรื่องให้พูดก็จะไม่พูดเวลาเพื่อนพูดหยอกล้อเล่นกันงี้เราก็ไม่พูดจะเงียบตลอดเลยได้แต่นั่งฟังเพื่อนพูดกัน ในใจเราก็แอบคิดกับตัวเองไม่แอบหรอกคิดเลยว่าทำไมต้องเป็นแบบนี้ทำไมไม่พูดมากเหมือนเพื่อนบ้าง เบื่อตัวเองที่เป็นแบบนี้ไม่ขอบตัวเองที่เป็นแบบนี้และอีกเรื่องนะ เวลาทำงานกลุ่มงี้แต่ก่อนเราก็ทำได้นะแต่ปัจจุบันคือเราทำเองไม่ได้เลยอะต้องถามเพื่อนถามตลอดว่าต้องทำไงทำแบบไหน กลับกายเปนว่ามีแต่เพื่อนทำ แล้วเราก็ได้แต่นั่งแอบดูมันทำในใจก็อยากทำช่วยนะแต่เราไม่เปนอะ แล้วเราก็กลับมาคิดมากด้วยว่ากลัวเพื่อนมัสกะโกรธและว่าให้ว่าไม่ทำช่วยมัน แล้วแบบว่าเรากลัวไปหมดอ่ะเวลาทำอะไรกลัวทำไม่ได้กลัวทำได้ไม่ดี เห้ออพูดมาแล้วเศร้า   

ในกท.นี้ ถ้าใครมาตอบก็ขอแบบไม่ทำร้ายจิตใจเนาะเราเป็นคนที่อ่อนไหวง่ายกับคำพูด