เรื่องมีอยู่ว่าผมกับแฟนเรียนอยู่คนละที่กัน แล้วแฟนไปเที่ยวร้านเหล้ากับเพื่อนๆเยอะแยะมากๆ คือเพื่อนเก่าบ้าง เพื่อนใหม่บ้าง(แฟนพึ่งเข้ามหาลัย) ก็คือผมก็ไม่ได้ว่าหรือห้ามให้เขาเที่ยว ทีนี้ ผมก็อยู่ห้องว่างๆ จนดึกแฟนก็มีทักหาบ้าง ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร จนเพื่อนใหม่เขาผู้ชายทั้งนั้น ทักไอจี โทรไอจี ผมก็ไม่ได้ว่า จนมันเด้งขึ้นเรื่อยๆ จนผมก็เริ่มหงุดหงิด (รู้ตัวว่างี่เง่าไป) เลยทักถามแฟนว่าใครโทรมาเยอะแยะไม่หยุดเลย แฟนก็ว่างตอบ เลยบอกเพื่อนๆ ผมก็ไม่ได้อะไรละ แต่พอคุยกันไปๆมาๆต่างคนต่างไม่ยอมกัน ก็เริ่มบานปลาย (ก็คือผมไม่ไว้ใจคนอื่นเลย แต่แฟนผมไว้ใจตอนไม่เมา เพราะเมา แฟนผมเละ เลยห่วง) พอใส่อารมณ์ใส่กัน ผมก็เลยพูดไม่ดีกับเขา (ก็ประมาณว่า ตัดพ้อใส่เขา แบบว่า ความคิดเราไม่ตรงกันเลย ไม่เคยเข้าใจอะไรกันเลยทั้งสองฝ่าย) ผมก็เริ่มรู้สึกตัวแหละ ว่าเริ่มไร้สาระแล้ว จนทีนี้เริ่มรุนแรงขึ้น มันเริ่มมีหลายเรื่อง ทั้งเก่าใหม่ ปะปนกันจนหาทางคุยกันดีๆยากมาก เพราะผมกับแฟนต่างกันก็เป็นเหมือนไฟใส่กัน จนผมพลั้งปากไปอีกว่า ไม่เคยเข้าใจกันเลยทั้งผมทั้งเขา และผมก็บอกว่าตอนนี้ต่างคนจะเปลี่ยนไปตอนไหนก็ไม่รู้ แล้วบอกแฟนว่า ไม่รู้เลยต่อไปความสัมพันธ์เราจะเป็นยังไง แฟนก็บอกว่าไม่ได้มีอะไรเลยก็แค่เพื่อน แฟนเลยพูดขึ้นมาว่า ยอมรับว่าเหนื่อยทุกเรื่องเลย ไปๆมาๆตอนนี้ผมรู้สึกผิดมากๆเลยที่ไปตัดพ้อใส่แฟนและพูดไปอย่างนั้น พอเริ่มใจเย็นๆกันลง เขาก็บอกว่าพอแค่นี้มั้ย?
ผมจุกในใจพูดไม่ออกเลย ผมได้แต่โทษตัวเอง รู้สึกผิดสุดๆ 
รุ่งขึ้นเลยคุยกันอีกเรื่องจะเอาไงต่อ เขาก็บอกเหนื่อยไม่ไหวแล้วกับผม เขาไม่รู้จะไปต่อกับผมหรือหยุดแค่นี้ 
ผมถามกับเขาว่ายังรักมั้ย ผมยังรักเขาอยู่ แต่แฟนก็บอกว่าอยากอยู่คนเดียวๆ ผมก็พยายามขอโทษและง้อเท่าที่จะทำได้
แต่พอคบกันมานาน ก็เข้าใจ ว่าตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว เขาไม่เหมือนเดิมแล้ว เขาพร้อมปล่อยมือ ส่วนเรารั้งไว้ก็ไม่ได้อะไรเลย
ผมควรจะทำยังไงดีครับ อยู่ไม่สุขเลย ผมไม่อยากเสียเขาไปเลย ผมรู้ว่าผมพูดไม่ดีไป แต่คนเราจะปล่อยมือจากกันแค่นี้จริงๆเลยหรอครับ ผมไม่รู้จะทำยังไงต่อเลย จะรั้งเขาไว้ก็สงสาร แต่ก็รู้สึกเหมือนขาดเขาไปไม่ได้ ผมควรทำยังไงดีครับ...