สวัสดีค่ะทุกคน เราเป็นเด็กวัยมัธยมที่ชอบนอนมากๆคนหนึ่ง ปกติเราเข้านอนเป็นเวลา ตื่นเป็นเวลามากค่ะ นอนครบ7-8 ชม.ต่อวันตลอด (นอน2-3ทุ่ม ตื่นตี4-6โมงเช้า)แต่วันหยุดหรือช่วงปิดเทอมเราจะชอบนอนเพิ่มค่ะ คือนอนกลางวันเพิ่มนั่นแหละค่ะ ไม่ใช่ว่าเราง่วงนะคะ บางวันคือแล้วแต่อารมณ์เลยขอแค่อยากนอนเราก็นอนค่ะ แต่เราจะนอนกลางวันหลัง 12:00 น. ไปเท่านั้น ชั่วโมงการนอนประมาณ 1-2 ชม.ค่ะ  แต่มีเรื่องแปลกๆที่เราไม่เคยเจอมาก่อน มันพึ่งเกิดขึ้นกับเราตั้งแต่ปีที่แล้วค่ะ ซึ่งตอนแรกเราก็คิดหนักมากว่ามันคือฝันหรือเปล่า แต่ก็คิดว่าไม่น่าจะใช่ อาการมันเป็นอย่างนี้ค่ะ ลำดับเหตุการคือ เรานอนแล้วเราหลับ (เราเป็นคนหลับง่ายมากๆ) ไม่มีฝันใดๆเกิดขึ้น แล้วก็มาถึงช่วงเวลาหนึ่งก่อนที่จะตื่นขึ้น เหมือนกับว่าเราพยายามลืมตาค่ะ เราเห็นภาพตรงหน้าไม่ชัดมันเบลอ เรารู้สึกไม่มีเเรง ไม่รู้สึกถึงลมหายใจของตัวเอง เราพยายามลืมตาเพื่อตื่นขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้ายิ่งฝืน มันยิ่งตื่นขึ้นไม่ได้ อีกอย่างในช่วงเวลานี้ เราก็ไม่สามารถสั่งการร่างกายได้ เราพยายามขยับแต่ร่างกายไม่ขยับ ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างทำให้ไม่สามารถใช้ร่างกายนี้ได้ ตอนเป็นครั้งแรก เราพยายามลืมตาอยู่นานมากค่ะ เราใช้ร่างกายตัวเองไม่ได้แต่เหมือนเราคิดได้ ตอนนั้นเราคิดไปว่าหรือนี่จะเป็นช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต เราเศร้าค่ะ แล้วเราก็หลับตาลงโดยไม่พยายามลืมตา แล้วเราก็ลืมตาขึ้นอีกครั้ง ตอนนี้ก็คือการตื่นจริงๆ แรกๆร่างกายรู้สึกไร้เรี่ยวแรง ต่อมาร่างกายทำทุกอย่างได้ตามปกติ  นี่คืออาการสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราค่ะ มันเกิดขึ้น 3-4ครั้ง นับตั้งแต่ปีที่แล้วจนถึงปีนี้ ครั้งหลังๆมาเรารู้วิธีตื่นจึงไม่ได้เสียเวลากับมันมากนัก ตื่นมาก็ไม่ได้คิดอะไรต่อเยอะแยะเหมือนครั้งแรก แต่วันนี้มันเกิดขึ้นค่ะ ครั้งนี้มันต่างออกไป ตอนที่เราหลับตาก่อนจะตื่นขึ้นอีกครั้ง เรารู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นในหู เหมือนมีน้ำอยู่แล้วลดลงไปจนหมด แล้วเราก็ลืมตาขึ้นค่ะ เขียนเพลินซะยาวเลย ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ใครมีประสบการณ์แนวนี้ลองมาแชร์กันได้นะคะ หรือขอผู้รู้บอกทีว่าอาการเเบบนี้คืออะไร มันเกิดจากจิตใต้สำนึกของเราหรือเปล่า ตอนนี้เราได้เเต่เพียงจิตนาการไปเองว่า สมองเราต้องการตื่นขึ้นแต่ร่างกายยังไม่พร้อมที่จะตื่นหรือเปล่านะ หรือซีรีเบลลัมไม่ทำงานหรือเปล่านะ... เกิดอะไรขึ้นกับชั้นนนนนนน~