สวัสดีวันเสาร์ 18 มิถุนา 2565
เราเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้องร่วมสายเลือด ซึ่งถ้าถามว่าอยากมีพี่น้องแท้ๆมั้ย? เราอยากมากค่ะ อยากที่จะมีพี่ชายพี่สาวหรือน้องชายน้องสาวสักคน ความจริงตอนที่แม่เราตั้งท้องเรามีแฝดแต่น้องเขาเสียชีวิตตั้งแต่ยังไม่ลืมตาดูโลก เรารอดออกมาแค่คนเดียว T T
เวลาเหงาหรือมีเรื่องทุกข์ใจก็ไม่รู้จะไปคุยกับใคร... ใครที่เป็นลูกคนเดียวแบบเราคงพอเข้าใจ
ในฐานะที่เป็นลูกคนเดียวเราอิจฉาคนที่เขามีพี่น้องมากเพราะเวลาเจอปัญหาหรืออยากปรึกษาอะไรก็คงพร้อมที่จะซัพพอร์ตกันและกัน เป็นที่พึ่งพาให้กันและกันบางครอบครัวมีพี่น้อง3คนขึ้นไปนี่สบายเลยหากวันนึงพ่อแม่ไม่อยู่ก็ยังมีพี่น้องช่วยดูแลกันต่อไปอ่ะ ยิ่งถ้าใครเป็นลูกคนเล็กนะสบายสุดบอกเลยเพราะมีพี่คอยดูแลแทนพ่อแม่
อายุเราใกล้แตะเลข3ในอีกไม่กี่ปี พ่อแม่เราอายุใกล้60แล้ว เราเคยถามพ่อแม่เล่นๆว่าถ้าวันนึงเราเกิดเป็นอะไรไปพ่อแม่อยู่ได้ใช่ไหม เขาดูกังวลแล้วพูดกับเราว่าห้ามพูดแบบนี้นะ พ่อแม่สิต้องไปก่อนลูก... สำหรับเราเรามองว่าชีวิตคนเราไม่มีอะไรที่แน่นอนค่ะ
ตอนนี้เราและพ่อกับแม่สุขภาพยังดีอยู่ ยังแข็งแรง เราทำงานหาเลี้ยงครอบครัวด้วยตัวคนเดียวพ่อแม่ เกษียณ แล้ว
เวลานั่งกินข้าวกันเราชอบนั่งมองพ่อกับแม่
มองไปเราก็อดคิดไม่ได้ว่าคงจะมีวันนึงในอนาคตที่เราต้องเสียใครสักคนไป ชีวิตเราในตอนนั้นจะเป็นยังไง คงหลงทางไม่น้อยเพราะชีวิตเราที่ผ่านมามีแต่พ่อแม่ความรักความผูกพันธ์มันมีค่ะ แต่เราจะสนิทกับคุณแม่เรามากกว่าพ่อ แล้วแม่เราก็ชอบพูดกับเราบ่อยๆว่าของอะไรอยู่ตรงไหนเหมือนอยากให้เรารู้ว่าเขาเก็บอะไรไว้ตรงจุดไหนบ้าง
เรานึกไม่ออกและไม่กล้านึกว่าถ้าถึงวันที่เราต้องเสียพ่อแม่ไป เราจะเป็นยังไง เราตัวคนเดียว ไม่มีใคร ถ้าเรามีพี่น้องเราคงยังพอจะช่วยดูแลกันต่อไปได้ในอนาคต แต่นี่เราหัวเดียวกระเทียมลีบเลย เราเลยคิดกับตัวเองว่าหากเราเลือกได้เราอยากไปก่อนพ่อแม่ (ฟังดูเห็นแก่ตัว...ยอมรับค่ะ) เราอาจจะสบายกว่าที่ต้องเห็นพวกเขาจากเราไปก็ได้ เราไม่รู้จะทนกับความเสียใจความสูญเสียได้มากแค่ไหน เพราะทุกวันนี้ถ้าถามว่าเรามีห่วงอะไรมั้ย ไม่มีแล้วค่ะ
ไม่มีเพื่อนที่สนิท ไม่มีคนรัก(แฟน) หรือญาติที่เราจะต้องเป็นห่วงเขา ถ้าวันนึงที่เราต้องไป เราพร้อมค่ะ เราไม่มีใครในชีวิต ตัวคนเดียว
ทุกวันนี้ เราใช้ชีวิตไปในแต่ละวันอย่างดีที่สุด ใช้เวลากับคนที่เขารักและรักเราอย่างคุ้มค่าเพื่อที่วันนึงหากมีอะไรเกิดขึ้นเราจะได้ไม่รู้สึกผิดหรือเสียดายว่ารู้งี้น่าจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ ตอนนี้เราก็ใช้ชีวิตแต่ละวันให้คุ้มที่สุดตราบที่ยังมีลมหายใจค่ะ
ขออภัยหากแท็กมั่วค่ะ
คนที่เป็นลูกคนเดียวเคยคิดถึงวันที่ไม่มีพ่อแม่มั้ยคะ ? ว่าถ้าหากวันนั้นมาถึงเราจะอยู่ต่อไปอย่างไร
เราเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้องร่วมสายเลือด ซึ่งถ้าถามว่าอยากมีพี่น้องแท้ๆมั้ย? เราอยากมากค่ะ อยากที่จะมีพี่ชายพี่สาวหรือน้องชายน้องสาวสักคน ความจริงตอนที่แม่เราตั้งท้องเรามีแฝดแต่น้องเขาเสียชีวิตตั้งแต่ยังไม่ลืมตาดูโลก เรารอดออกมาแค่คนเดียว T T
เวลาเหงาหรือมีเรื่องทุกข์ใจก็ไม่รู้จะไปคุยกับใคร... ใครที่เป็นลูกคนเดียวแบบเราคงพอเข้าใจ
ในฐานะที่เป็นลูกคนเดียวเราอิจฉาคนที่เขามีพี่น้องมากเพราะเวลาเจอปัญหาหรืออยากปรึกษาอะไรก็คงพร้อมที่จะซัพพอร์ตกันและกัน เป็นที่พึ่งพาให้กันและกันบางครอบครัวมีพี่น้อง3คนขึ้นไปนี่สบายเลยหากวันนึงพ่อแม่ไม่อยู่ก็ยังมีพี่น้องช่วยดูแลกันต่อไปอ่ะ ยิ่งถ้าใครเป็นลูกคนเล็กนะสบายสุดบอกเลยเพราะมีพี่คอยดูแลแทนพ่อแม่
อายุเราใกล้แตะเลข3ในอีกไม่กี่ปี พ่อแม่เราอายุใกล้60แล้ว เราเคยถามพ่อแม่เล่นๆว่าถ้าวันนึงเราเกิดเป็นอะไรไปพ่อแม่อยู่ได้ใช่ไหม เขาดูกังวลแล้วพูดกับเราว่าห้ามพูดแบบนี้นะ พ่อแม่สิต้องไปก่อนลูก... สำหรับเราเรามองว่าชีวิตคนเราไม่มีอะไรที่แน่นอนค่ะ
ตอนนี้เราและพ่อกับแม่สุขภาพยังดีอยู่ ยังแข็งแรง เราทำงานหาเลี้ยงครอบครัวด้วยตัวคนเดียวพ่อแม่ เกษียณ แล้ว
เวลานั่งกินข้าวกันเราชอบนั่งมองพ่อกับแม่
มองไปเราก็อดคิดไม่ได้ว่าคงจะมีวันนึงในอนาคตที่เราต้องเสียใครสักคนไป ชีวิตเราในตอนนั้นจะเป็นยังไง คงหลงทางไม่น้อยเพราะชีวิตเราที่ผ่านมามีแต่พ่อแม่ความรักความผูกพันธ์มันมีค่ะ แต่เราจะสนิทกับคุณแม่เรามากกว่าพ่อ แล้วแม่เราก็ชอบพูดกับเราบ่อยๆว่าของอะไรอยู่ตรงไหนเหมือนอยากให้เรารู้ว่าเขาเก็บอะไรไว้ตรงจุดไหนบ้าง
เรานึกไม่ออกและไม่กล้านึกว่าถ้าถึงวันที่เราต้องเสียพ่อแม่ไป เราจะเป็นยังไง เราตัวคนเดียว ไม่มีใคร ถ้าเรามีพี่น้องเราคงยังพอจะช่วยดูแลกันต่อไปได้ในอนาคต แต่นี่เราหัวเดียวกระเทียมลีบเลย เราเลยคิดกับตัวเองว่าหากเราเลือกได้เราอยากไปก่อนพ่อแม่ (ฟังดูเห็นแก่ตัว...ยอมรับค่ะ) เราอาจจะสบายกว่าที่ต้องเห็นพวกเขาจากเราไปก็ได้ เราไม่รู้จะทนกับความเสียใจความสูญเสียได้มากแค่ไหน เพราะทุกวันนี้ถ้าถามว่าเรามีห่วงอะไรมั้ย ไม่มีแล้วค่ะ
ไม่มีเพื่อนที่สนิท ไม่มีคนรัก(แฟน) หรือญาติที่เราจะต้องเป็นห่วงเขา ถ้าวันนึงที่เราต้องไป เราพร้อมค่ะ เราไม่มีใครในชีวิต ตัวคนเดียว
ทุกวันนี้ เราใช้ชีวิตไปในแต่ละวันอย่างดีที่สุด ใช้เวลากับคนที่เขารักและรักเราอย่างคุ้มค่าเพื่อที่วันนึงหากมีอะไรเกิดขึ้นเราจะได้ไม่รู้สึกผิดหรือเสียดายว่ารู้งี้น่าจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ ตอนนี้เราก็ใช้ชีวิตแต่ละวันให้คุ้มที่สุดตราบที่ยังมีลมหายใจค่ะ
ขออภัยหากแท็กมั่วค่ะ