หลังจากที่ หลงเขา ปิดเทอมภาคฤดูร้อน เพื่อทำการปรับปรุงซ่อมแซมโซนห้องพักให้ดีขึ้นไปประมาณสามเดือนเห็นจะได้
วันนี้เรามีโอกาสได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง
แต่รอบนี้เราไม่ได้มาในโปรเหมาหลงเขานะ เราพาลูกสาวมานอนเต้นท์ ก่อนที่วันรุ่งขึ้นเราจะเดินทางต่อไปยังหัวหิน
เราออกจากกรุงเทพในเย็นวันศุกร์ ฝ่ารถติดมาถึงนี่ก็เกือบสี่ทุ่มแล้ว ระหว่างทางเข้ามาค่อนข้างมืด เพราะเป็นพื้นที่ในชุมชนบ้านคีรีวงศ์
มาถึงก็ได้รับการต้อนรับอย่างดีด้วยหมูกะทะที่สั่งไว้ ในราคาชุดละ 299 บาท (ปริมาณทานอิ่มพอดี 2 คน)
เช้าตื่นมาก็ถูกเจ้าลูกสาวปลุกแต่เช้าด้วยอาการตื่นเต้น เพราะนี่เป็นการนอนเต้นท์ของเขาครั้งแรก
เราพาลูกออกมาสูดอากาศที่ค่อนข้างบริสุทธิ์ (เพราะที่นี่การจราจรไม่พลุกพล่าน นานๆ จะมีรถยนต์ผ่านเข้ามาสักคัน🖼
บรรยากาศที่นี่กลับมาดูสดชื่นอีกครั้ง หลังจากที่หน้าร้อนที่ผ่านมา มันร้อนเหลือเกิน 🏜
🚲เราพาลูกออกไปขี่จักรยานเล่นวนรอบหมู่บ้านในระยะทางราวๆ 3 กิโลเมตรเห็นจะได้ เล่นเอาเราเหนื่อยเหมือนกันนะ
แฟนเราก็ปั่นไปด้วยกัน
วิวทิวเขาเห็นแล้วทำให้รู้สึกสบายตา แต่จะมองเห็นว่ามีเขาบางช่วงที่ต้นไม้หายไป เพราะตอนนี้กำลังมีการระเบิดภูเขาเพราะสัมปทานเหมืองหินอยู่ (แต่ไม่ได้กระทบกับบริเวณที่พักนะ)
กลับมาจากปั่นจักรยาน คุณป้าเรือน (แม่บ้าน) ก็จัดเตรียมอาหารเช้าไว้ให้พวกเราพร้อมแล้ว
สำหรับการมาครั้งที่สองก็ยังคงประทับใจในการบริการ และบรรยากาศอยู่เหมือนเดิม
และเชื่อว่าถ้ารู้สึกเบื่อๆ กรุงเทพเมื่อไหร่ ก็จะกลับมาที่นี่อีกแน่นอน 🏕
กลับมา หลงเขา อีกครั้งก็ยังประทับใจเหมือนเดิม 🏕
วันนี้เรามีโอกาสได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง
แต่รอบนี้เราไม่ได้มาในโปรเหมาหลงเขานะ เราพาลูกสาวมานอนเต้นท์ ก่อนที่วันรุ่งขึ้นเราจะเดินทางต่อไปยังหัวหิน
เราออกจากกรุงเทพในเย็นวันศุกร์ ฝ่ารถติดมาถึงนี่ก็เกือบสี่ทุ่มแล้ว ระหว่างทางเข้ามาค่อนข้างมืด เพราะเป็นพื้นที่ในชุมชนบ้านคีรีวงศ์
มาถึงก็ได้รับการต้อนรับอย่างดีด้วยหมูกะทะที่สั่งไว้ ในราคาชุดละ 299 บาท (ปริมาณทานอิ่มพอดี 2 คน)
เช้าตื่นมาก็ถูกเจ้าลูกสาวปลุกแต่เช้าด้วยอาการตื่นเต้น เพราะนี่เป็นการนอนเต้นท์ของเขาครั้งแรก
เราพาลูกออกมาสูดอากาศที่ค่อนข้างบริสุทธิ์ (เพราะที่นี่การจราจรไม่พลุกพล่าน นานๆ จะมีรถยนต์ผ่านเข้ามาสักคัน🖼
บรรยากาศที่นี่กลับมาดูสดชื่นอีกครั้ง หลังจากที่หน้าร้อนที่ผ่านมา มันร้อนเหลือเกิน 🏜
🚲เราพาลูกออกไปขี่จักรยานเล่นวนรอบหมู่บ้านในระยะทางราวๆ 3 กิโลเมตรเห็นจะได้ เล่นเอาเราเหนื่อยเหมือนกันนะ
แฟนเราก็ปั่นไปด้วยกัน
วิวทิวเขาเห็นแล้วทำให้รู้สึกสบายตา แต่จะมองเห็นว่ามีเขาบางช่วงที่ต้นไม้หายไป เพราะตอนนี้กำลังมีการระเบิดภูเขาเพราะสัมปทานเหมืองหินอยู่ (แต่ไม่ได้กระทบกับบริเวณที่พักนะ)
กลับมาจากปั่นจักรยาน คุณป้าเรือน (แม่บ้าน) ก็จัดเตรียมอาหารเช้าไว้ให้พวกเราพร้อมแล้ว
สำหรับการมาครั้งที่สองก็ยังคงประทับใจในการบริการ และบรรยากาศอยู่เหมือนเดิม
และเชื่อว่าถ้ารู้สึกเบื่อๆ กรุงเทพเมื่อไหร่ ก็จะกลับมาที่นี่อีกแน่นอน 🏕