ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราเป็นนักศึกษาจบใหม่ มีความคิดว่าอยากออกไปเซอร์ไววอลด้วยตัวเองบ้าง หาเงินใช้เองจ่ายค่าห้อง ค่ากินค่าอยู่ ส่วนหนึ่งเราก็รู้สึกว่าตัวเองควรฝึกเอาชีวิตรอดด้วยตัวเองบ้างได้แล้วเพราะยิ่งโตก็ยิ่งลำบากกว่านี้มีภาระว่านี้ ที่ผ่านมาทางบ้านก็ซัพพอร์ตตลอดนะคะ เป็นเรื่องที่ดี แต่สำหรับเราที่กำลังก้าวเข้าวัยทำงานแล้วก็คิดว่าควรต้องอยู่ด้วยตัวเองให้ได้แล้ว แต่ทางบ้านอยากให้เรายังอยู่ที่บ้านจะไปทำงานก็ให้เดินทางไปกลับเอา พึ่งพาที่บ้านเอา มันเป็นทางเลือกที่ค่อนข้างสบายแต่ก็ทำให้เรารู้สึกเรื่อยเปื่อยและหมดไฟเหมือนไม่ต้องพยายามก็ได้ อีกอย่างที่ติดค้างในใจคือเวลาเราอยู่บ้านนานเกินไปก็จะเริ่มโดนบ่นหรือตั้งแง่เรื่องอะไรแปลก มันเป็นมานานจนเราเปรียบเทียบสถานการณ์ก็พบว่า เวลาได้เจอกันเป็นบางที ทุกอย่างมันราบรื่นมาก แต่ถ้าอยู่ไปนานๆ ก็จะเริ่มโดนตั้งแง่ตั้งคำถามเราเรื่องโน้นเรื่องนี้ของเราไปเปรียบเทียบกับใครก็ไม่รู้บ้าง หรือโดนบ่นเพราะไม่ได้ดั่งใจแบบที่เขาวาดฝันไว้ ถ้าเราบอกไปตามตรงว่าเราอยากได้อิสระที่จะใช้ชีวิตเองบ้างต้องบ้านแตกแน่ๆ คือเราไม่ได้จะไปแล้วไปเลยนะคะ วันหยุดอะไรเราก็แพลนไว้ว่าจะกลับมาเยี่ยมที่บ้าน พอถึงวันทำงานก็กลับไปทำงานของเราเหมือนสมัยเรียนอยู่หอนั่นแหละค่ะ เลยอยากมาถามพี่ๆชาวพันทิพย์ว่าควรพูดอธิบายกับที่บ้านยังไงดี ให้เขาเข้าใจว่าไม่สามารถควบคุมลูกไปได้ตลอดว่าต้องอยู่ที่ไหนทำอาชีพอะไร ต้องขอเขาออกไปยังไงไม่ให้ผิดใจกันดีคะ #บ้านไม่ใช่เซฟโซน
อยากให้ที่บ้านลองปล่อยออกไปใช้ชีวิตเองบ้างทำยังไงดีคะ?