เดือนนี้ผมกับแฟนก็คบกันได้5เดือนกว่าแล้ว จนต้นเดือนที่ผ่านมาผมเริ่มสังเกตว่าแฟนผมไม่ค่อยคุยกับผมเลยไม่ว่าจะเป็นแชทหรือคุยกันในชีวิตจริง ผมได้แต่ถามเขาว่าเป็นไรทำช่วงนี้ไม่ค่อยทักมาหาหรือคุยกันเลย เพราะปกติเรา2 ชอบพูดเรื่องในชีวิตประจำวันว่าไปเจออะไรมามั้งวันนี้ทำงานเป็นไง เขาได้ตอบผมว่า “ไม่ว่างติดงาน ติดเรียนอยู่” จนมาถึงเมื่อวานเป็นวันที่ผมเค่าทรุด แฟนผมออกบ้านไปตั้งแต่7โมงเพื่อไปเรียนทุกวันก่อนออกบ้านแฟนผมจะเข้ามากอดมาหอมแก้มและก็บอกรักผมตลอด จนถึงตอน11โมงเช้านั้น ผมเห็นว่าใกล้เที่ยงแล้วแฟนผมยังไม่ทักผมมาเลยผมเลยทักไปถามไปคุยเล่น จนผมถามเธอว่า “เป็นอะไรช่วงนี้ถึงไม่คุยกับเราเลย” คำตอบที่ได้คือแฟนตอบกลับมาว่า เธอกำลังมีคนอื่น และกำลังคุยกันอยู่ แฟนผมสารภาพกับผมตรงๆ แต่ผมยังไม่เชื่อ จนผมได้เข้าไอจีของแฟนที่อยู่กับโทรศัพท์อีกเครื่องที่แฟนผมเอาไปใช้ตอนที่เธอทำโทรศัพท์เธอจอแตกเธอได้เอาโทรศัพท์ผมไปใช้งานในช่วงนั้น ผมได้เห็นข้อความทุกอย่างเขาคุยกัน พวกเขา2คนคุยกันอย่างสนุกสนาน แฟนผมได้ทักไปหาเขาเมื่อวันที่2เดือนนี้จนมาถึงเมื่อวานวันที่16 เขาคุยกันดีมาก คุยกันทุกวันแฟนผมไม่เคยคุยกับผมดีแบบนี้เลยแหนผมพิมพ์จีบด้วยคำหวานและบอกรักเขา ผมได้แต่คิดว่าผมฝันไปใช้ไหมผมเอามือทุบหัวอยู่หลายครั้งจนผมร้องไห้เพราะมันคือเรื่องจริง ตั้งแต่ผมครบกับเธอมาเธอพูดเสมอว่า “ไม่เคยนอกใจและไม่คิด เขาแทบบอกรักผมทุกวัน 3 เวลาหลังอาหาร เช้า กลางวัน ก่อนนอน เขาเคยถามผมอยู่หลายครั้งว่า ผมจะนอกใจเธอมั๊ย ผมตอบเสมอว่า ผมไม่มีวันนอกใจเธอแน่นอน แล้วเธอก็กอดผม ผมก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมาทันที แต่!! มันไม่ใช้มันคืออะไรทั้งหมดที่ผ่านมา ผมวาดฝันอนาคต2เราไว้อย่างดีแต่เกิดอะไรขึ้น!!   ผมทำได้เพียงถามเธอต่อในแชทว่าเธอต้องการเลือกเขาหรือเลือกเรา เขาตอบเขาเลือกไม่ได้ และก็ตอบไม่รู้ ซ้ำไปซ้ำมา ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนผมแทบท้อ ผมทักไปหาแม่แฟนคุยทุกอย่างให้แม่แฟนได้รับรู้ ผมท้อและสิ้นหวัง ผมเกือบจะดับชีวิตด้วยการเอามีดแทงตัวเอง แต่ผมทำไม่ได้เพราะภาพที่อยู่ในหัวผมมันย้อนวันวานในวันที่เราเคยร่วมสุขกันรวมทั้งภาพของพ่อกับแม่และครอบครัวและ เพื่อนๆรอยเข้ามาในหัวผม ผมปวดหัวและทรุดลงนอนกับพื้น ผมทำอะไรไม่ได้ ผมรักเธอมาก ผมให้เธอได้ทุกอย่าง เธอไม่เคยบ่นเลยว่า ไม่อยากลำบากกับเรา ผมเป็นมนุษย์เงินเดือนที่กำลังสร้างอนาคตมีของที่ต้องผ่อน รถ โทรศัพท์ ค่าห้องค่าน้ำค่าไฟ ผมจ่ายเองหมด รถผมก็ให้แฟนใช้ โทรศัพท์ก็ให้ใช้ ในตอนที่คนใดเงินไม่พอใช้ก็โอนให้กันใช้ผมดีใจที่เธอคอยช่วยผมตลอด จนแฟนผมกลับมาที่ห้องผมได้นั่งคุยกันต่อหน้ากันกับแฟนว่าจะเอายังไงต่อ แฟนผมบอกว่าเขาแอบชอบผู้ชายคนนั้นมานานถึงปีกว่า ก่อนที่จะเจอกับผม แฟนผมได้รู้ความจริงทีหลังว่า ผู้ชายคนนั้นก็แอบชอบแฟนผมเหมือนกัน ผมไม่รู้ว่าแฟนผมไปรู้จากใครมา ผมเดาว่าน่าจะเพื่อนแฟนผมนั้นแหละ แฟนผมบอกว่า………………………………….

แฟน:  “ฉันก็รักเธอ แต่ก็ชอบเขาไง ถ้าฉันเลือกเธอ ฉันก็ต้องเลิกคุยกับเขาใช่มั้ย ฉันเลิกคุยกับเขาไม่ได้ ฉันพยายามกับเขามากเลยนะและเขาก็ชอบฉันบ้างแล้วครั้งนี้ฉันปล่อยเขาไปอีกไม่ได้แล้ว เข้าใจมั้ย

ผม: เราจะทักไปคุยกับมันให้เคลีย์ และไปเจอกับมัน

แฟน: ห้ามทัก ห้ามยุ่งกับเขาน่ะ

แฟน: ฉันไม่รู้ว่าถ้าฉันเลือกเขา เขาจะรักฉันมั้ย และฉันก็กลัวจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ


ผม: ไม่มีเธอเราก็อยู่ไม่ได้

   เราสองกอดกันอยู่บนเตียงนอน พอผมกอดเธอได้ไม่นานภาพในหัวก็ผุดขึ้นเป็นภาพ ที่เขา2คนแชทหากันคุยแบบจีบกันไปมา ตอนนั้นผมเริ่มหายใจแรงขึ้นหัวใจเต้นเร็วขึ้น ผมเริ่มที่จะไม่ไหวกับชีวิตผมท้อและสิ้นหวังมาก แฟนผมได้เลิกก่อนผมและหันไปเล่นโทรศัพท์และทิ้งผมปล่อยให้ผมทรมารอยู่คนเดียว ผมเริ่มคิดจะทำอะไรซักอย่าง ผมได้ทักข้อความไปหาผู้ชายคนนั้นไปว่า…………………

ผม:  ผมมีไลน์ไอจีแฟนผมน่ะครับ รู้ครับ ว่าเคยชอบกันแต่ผมคบกับเธอแล้วก็อยากสร้างอนาคตไปด้วยกันแต่ผมไม่เข้าใจคุณเลยน่ะครับ เลิกได้เลิกน่ะครับ รู้แล้วว่าตอนนี้ผมกับเธอเป็นแฟนกันแล้วแต่ยังคุยกันอยู่

ผู้ชายที่แฟนผมแอบชอบ : คุยกันแบบเพื่อนครับผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับเธอครับเพื่อความสบายใจคุณ​ผมจะไม่ทักไปคุยกับเธอครับ


   ผมได้หยิบโทรศัพท์มาจากมือแฟนผมโดยที่ผมไม่สนใจอะไรผมถามเธอไปว่า ………..

ผม: ถ้าเธอเลือกเขาแต่เขาไม่ได้ชอบเธอกลับ เธอจะทำไง

แฟน: ก็เสียใจไง (ผมคิดมาในหัวว่าทำไมเขาเป็นอดีตน่ะทำไมเธอต้องเสียใจด้วยผมไม่เข้าใจ)

ผม: เราจะทักไปบอกคนที่เธอชอบตอนนี้

แฟน :อย่าน่ะ ขอร้อง อย่ายุ่งกับเขา

ผม: ไม่ทันแล้ว


   ผมได้เอาข้อความที่ผมทักไปหาคนที่แฟนผมชอบ แฟนผมอ่านอย่างตั้งใจ และได้เห็นข้อความที่เขาคนนั้นบอกว่า คิดกับแฟนผมได้แค่เพื่อน เพื่อนผมโกรธผมมาก เธอได้เข้าไปในไอจี และลบชื่อสถานะเป็นแฟนผม เข้าได้เข้าไลน์และพยายามที่จะลบภาพปกที่ตั้งอยู่เป็นรูปเรา2คนได้ถ่ายรูปด้วยกันเป็นครั้งแรก ผมรีบคว้าโทรศัพท์เธอก่อนที่เธอจะลบ และเธอก็ร้องไห้หนักมาก ผมทรมานมากที่เห็นเธอร้องไห้ ผมผิดหรอผมตั้งคำถามว่าผมผิดหรอ ผมผิดใช้ไหม ผมอยากตายมาก ผมเห็นเธอร้องไห้เพราะเขาจะไม่ได้คุยกับเธอแล้ว ผมเลยถามเธอไปว่า…….

ผม: เธอคิดถึงเขาหรอ

แฟน : ใช่!!

ผม : เราจะไปขอโทษเขา และบอกให้เขาครบกับเธอ เธอสัญญาไหมว่า ถ้าเธอเลือกที่จะไปแล้ว เธอไม่ต้องห่วงเราน่ะ เราโอเค

แฟน : ไม่เอา เขาไม่ได้คิดอะไรกับฉัน ฉันไม่ได้สามารถทำให้เขาเหมือนเธอได้ เพราะเขาอยู่กับพ่อแม่ ฉันไม่ได้สามารถกอดเขาได้ ไปไหนมาไหนกับเขาได้ และเขาก็เป็นคนดี (ผมได้ยินคำนี้แล้วผมจุกมาก หัวสมองผมตันไร้ทางออก)

—————ผมทักไปหาคนที่แฟนผมแอบชอบ————-

ผม: เธอต้องการคุณมากกว่าผมน่ะ ผมขอโทษที่ผมพูดจากับคุณไม่ดีไป คุณรับปากผมไหมว่าจะคบกับเธอ

ผู้ชายที่แฟนผมแอบชอบ: ผมก็ไม่รู้​จะทำไงต่อครับพี่ผมคิดกับเธอแค่เพื่อนจริงๆ🙏

     ผมรักเธอจริงๆน่ะแต่ผมพูดอะไรไม่ได้แล้ว ผมก็ไม่อยากเลิกกับเธอ ผมรักเธอมาก ถ้าผมเลิกกับเธอเธอจะไม่เหลือใครเลย แม่รู้เรื่องที่ลูกสาวตนได้ก่อเรื่องแบบนี้กับผม แม่ได้พยามคุยกับเธอ แต่เธอได้แต่พูด มึนๆใสแม่ และไม่ตอบข้อความแม่ และเมินแชทแม่ ผมขอบคุณแม่มากที่พยายามช่วยพูดแต่มันสายไปแล้ว เธอรู้สึกดีกับเขามาก ผมได้แต่โทษตัวเองว่าที่ผ่านมาทำไมถึงไม่ดูแลเธอและเอาใจใส่ให้มากกว่านี้ผมพลาดตรงไหนไป หรือจะเป็นเรื่องนั้นที่ทำให้เธอไม่สบายใจเกี่ยวกับตัวผม หรือจะเรื่องนั้น เรื่องนั้นเรื่องนู้น  
ผมคิดถึงพ่อแม่มากตอนนั้น ผมอยากกลับบ้าน ผมจากบ้านมาไกลเพื่อมาทำงานสร้างอนาคต แต่ทำไมชะตาฟ้าถึงเล่นตลกกับผม คงเป็นกรรมเก่าสิน่ะ ผมได้แต่นั่งทรมานด้วยความสิ้นหวัง




นี้คือเรื่องจริงน่ะครับ ผมพิมพ์ทั้งน้ำตา

ไว้ผมจะมาพิมพ์ใหม่น่ะครับ