ขอกำลังในการใช้ชีวิตคนเดียวหน่อยค่ะ

เราไม่มีเพื่อนจริงใจในมหาลัยเลยค่ะเราใช้ชีวิตคนเดียวไม่ได้เเต่พยายามปรับตัวให้อยู่คนเดียวให้ได้เราจริงใจกับเพื่อนมากเเต่เรารู้สึกได้ว่าไม่มีใครจริงใจกับเราเลยบางทีเราไม่รู้หรือไม่เข้าใจอะไรเราก็ถามเพื่อนเเต่เพื่อนดูจะไม่อยากช่วยเหลือเราสักเท่าไหร่เราเป็นคนเข้ากับคนง่ายเราให้ใจกับเพื่อนมากเเต่เราไปทำอะไรให้ใครหนักหนาหรอคะทำไมไม่มีใครจริงใจกับเราเลยขอกำลังใจหน่อยได้มั้ยอยากเอาไว้อ่านเมื่อท้อเหนื่อยหรือหมดกำลังใจค่ะ