รักวัยรุ่น

คือ เราได้ชอบรุ่นพี่คนนึงเป็นความรู้สึกแบบปลื้มเค้าแต่ก็ไม่ได้อยากให้เค้าเป็นแฟน เราก้ได้คุยกับเค้าเล่นๆ ฟิวส์คนรู้จักกันแต่ไม่สนิทมาก คือเราไม่เคยบอกเค้าไปว่าเราชอบเค้า ปกติเค้าเป็นคนที่พิมพ์ดีน่ารัก

เรามีเพื่อนที่ทำงานเป็นผู้ชายคนนึงค่ะ เขาอยู่คนละแผนกกับเรา เราอยู่อีกแผนกนึง แต่แผนกของเราอยู่ใกล้ๆกัน เพื่อนคนนี้ เราพึ่งรู้จัก้ขาตอเข้างานด้วยกันมาสมัคงานพร้อมกันเราเลยแอดไลน์ เชาไว้แต่เราไม่ได้ทัก

ก็คือเรานัดเจอครั้งแรกกับคนคุยที่คุยกันมาสักพัก แต่ไม่กล้าไป2ต่อ2 เลยเอาเพื่อนผญไปด้วย บอกก่อนว่าเราอายุ20ต้นๆ ส่วนเพื่อนเรา30+แล้วเป็นเพื่อนที่ทำงานที่สนิท แล้วคนคุยก็อายุ40+แล้ว ที่คุยเพราะชอบคนที่ด

แอบปลื้ม ทั้งๆ ที่เราไม่รู้จักกัน ทั้งๆ ที่เราไม่เคยเห็นหน้ากัน มีอยู่วันนึงไปเจอใน FB เพื่อน เฮ้ย คนนี้โดนใจฟุดๆ จากนั้นก็ติดเริ่มติดตามจาก FB นานมาก เกือบ 2 ปีกว่าได้ จนตอนนี้มีทั้ง FB,IG,Line แต่ไม

ผมมีเรื่องมาเล่า คือเพื่อนผมนัดผมไปกินบุฟเฟ่ต์ แล้วมันบิดผม ผมโกรธมันมากแต่ที่โกรธไม่ใช่เรื่องที่มัน บิด บุฟเฟ่ต์ ผม แต่ผมโกรธ ที่ว่า ถ้าไม่ไปทำไมไม่บอก ผมยอมรับว่า ไปบุฟเฟ่ต์ ก็ต้องคุ้ม เสียตังทั้งที

เราคุยกับคนนึงอยู่ค่ะ ความสัมพันธ์ของเรามันดีมาก เป็นความสัมพันธ์จากเพื่อนกลายมาเป็นแฟน แต่ยังไม่ได้คบนะคะ เราเจอกันในโลกออนไลน์ค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะ เราคุยกับเขามา7-8เดือนแล้วทุกอย่างไม่มีอะไรเปลี่ยน

จากที่ตั้งกระทู้ถามไปแล้วครั้งหนึ่งตอนนี้อยากรู้ความคิดของ ผช บางคน ผญ ก็มาแลกเปลี่ยนความคิดให้ฟังได้นะคะ จากตอนนั้นที่เขาบอกว่าเราเป็นแค่เพื่อน ตอนนั้นยอมรับว่าเสียความรู้สึก แต่ไม่โกรธเพราะเป็นเพื่อ

;(;( ก่อนอื่นเลย เราคุยกันได้สัก 1 เดือน กว่าๆแล้วครับ เราไปนั่นนี่กินข้าวด้วยกัน เที่ยว นิดๆ เราคุยกันสนุกมากเวลาที่อยู่ด้วยกัน ซึ้งผมเรียนเลิกเย็นครับ เหมือนกับเขาแหละ เขามีงานที่ทำเหมือนกัน แต่เขา

สวัสดีเพื่อนๆ ในพันทิป นะค่ะ >< ขอแทนตัวว่า เทม นะค่ะ เรื่องนี้พึงผ่านมาได้สักพักนึงแล้ว แต่อยากเอามาเล่ามาแชร์ให้เพื่อนๆได้อ่านกัน ถึงจะเล่าได้ไม่เข้าถึงอารมณ์ อาจพิมพ์ค่อยข้างๆ งง ยังไงก็ขออภ