คนเราสามารถลบความทรงจำช่วงนึงออกไปได้มั้ยครับ

คือกะทู้นี้ต่อจากผมเคยตั้งกะทู้เมือปลายปีก่อน
เรื่องที่เกิดทำให้ผมอยากลืมมันมากๆแต่มันตัดไม่เคยออกเพราะเต็มไปด้วยแต่คำถามต่างๆ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ สรุปผมผิดใช่มั้ย คือมันก็ดีขึ้นนะ แต่ความคิดนี้ตัดออกอย่างไร มันยิ่งตีกลับมา ผมขอย้อนความนิดนึงนะ คือมีรุ่นพี่ที่ทำงานของผม คนนึงที่ผมชอบ และรู้จักมานาน เป็นพี่สาวคนนึงที่ผม(เคย) เคารพ แต่ด้วยอะไรบางอย่างที่ไม่สามารถบอกได้ในคืนๆนึง ทำให้ความสัมพันธ์ของเรามันเพิ่มมากกว่านั้น คือก็ถามเขานะว่า มีแฟนยัง เขาบอกไม่มี ผมก็ไม่คิดไร เราก็เป็นคนคุยกันแบบนี้แต่ไม่ได้เป็นแฟนกันนะครับ ไทม์สคริปไปเดือนนึง มันด้วยความที่ว่าตอนนั้น เราได้มีความสัมพันธที่มากกว่าพี่สาวน้องชาย กับคนที่เราชอบอะเนอะ แล้วก็ผมเป็นคนที่อารมณ์อ่อนไหว เครียดง่ายกับงานและหลายๆเรื่อง คือก็มี คนนี้แหละที่คอยฮีลผม เขาไม่เคยทำร้ายผมเลยนะ มันทำให้ผมพูดไปว่า ไว้ใจพี่นะ พี่ดีมาตลอดเลย ผมกล้าไว้ใจพี่เต็มร้อย คำพูดเขา ตอบกลับผมมาว่า จะไว้ใจเต็มร้อยแบบนั้นไม่ได้นะ ถ้าพี่โกหกเราละ ผมก็ไม่ได้คิดไรหรอก ก็ทำเหมือนทุกๆวัน คุยกับเขาในทุกๆวัน 1 เดือนนี้ผม(เคย)มีความสุขโคตรๆ วันถัดมา มีใครคนนึงทักมา บอกเป็นว่า เป็นแฟนกับพี่คนที่ผมคุยอยู่และคบกับมาก่อนที่ผมจะมีความสัมพันธ์กับพี่เขาอีก คือผมช็อคอะ ตอนนั้น มันเคว้ง อะตอนนี้ผมโอขึ้นมามากละ แต่นึกถึงตอนนั้นอะ มันคิดว่าเป็นเรื่องแต่ง ผมว่าคนที่อ่าน อาจจะคิดว่านี่คือเรื่องแต่ง ไม่ มันคือเรื่องจริง ผมก็ถามเพราะคิดว่ามีคนแกล้ง แต่สุดท้ายแล้ว มันไม่ใช่ มันคือความจริง ความจริงที่ผมไม่เคยรู้ เขาก็ขอโทษผมนะ แต่มันก็ไม่ดีขึ้นเลย อีกอย่างเขาบอกว่า เขาจะจบกับทั้งคู่ แต่สุดท้ายเขาก็กลับไปหาแฟนเขา ก็นะ คือตอนนั้นมันสายเกินที่เราจะถอยแล้วอะ มันรักไปแล้ว ก็พยายามขอ เขาบอกว่า เขาเลือกแล้วและเพื่อนร่วมงานทุกคนก็มองเหมือนว่าผมเป็นคนผิด มันทำให้ผมร้องไห้ออกมา หลังจากที่ไม่ได้ร้องมาหลายปี ร้องแบบขาดใจตายอะครับ คือบางทีมันก็อายนะเวลานึกย้อนไป ผู้ชายอายุ20 มาร้องไห้แบบนี้ ใครเห็นคงเวทนาผมตายเลย คือมันทนไม่ไหวจนผมต้องออกมาอะครับ มาอยู่กับสังคมใหม่ หนีมันออกมา จนตอนนี้ผ่านมาครึ่งปีละ ทุกอย่างมันโอเคขึ้นมากๆมีเพื่อนฝูงใหม่ๆบ้าง คือเอาง่ายๆผมไม่มีความรู้สึกที่จะต้องการคนนั้นสักนิด แต่บางครั้งเวลาอยู่คนเดียว มันจะมีความรู้สึกแบบนั้นแว๊บเข้ามา จนทำให้รู้สึกแบบซึมบ้าง มันไม่ได้เศร้าอะ แต่มันมีแต่คำถามเต็มไปหมด ว่า ทำไม ทำไม ทำไม ต้องเป็นนั้น คือมันเสียดายนะเวลาที่รู้จักกันอะ ถ้าเราไม่ได้มีความสัมพันธ์ เป็นคนคุยกัน  มันคงจะดี
ลืมบอกๆ อันนี้ผมฟังจากเพื่อนร่วมงานเก่า นางบอกว่า แฟนเขาไม่มีเวลาให้ แล้วผมเข้าไปช่วงนั้นพอดี ถ้าผมรู้ผมคงไม่เข้าไปหรอก เลยเป็นแบบนั้น คือผมไม่อยากนึกถึงเลยอะ ผมอยากจะลบมันออกไปจริงๆ