เป็นที่ไม่ค่อยสดใส ปรับตัวกับที่ทำงานไม่ได้เลยควรทำอย่างไร?

พักผ่อน ลดจังหวะชีวิตลง และหาความสุขเล็กๆ ในบ้านหรือสิ่งใกล้ตัวเพื่อถนอมพลังใจไว้รอวันที่ "ฤดูร้อน" (ช่วงเวลาที่ดี) จะกลับมาอีกครั้ง

ผมรู้สึกเหนื่อยกับปัญหาต่าง ๆ ที่มารุมเร้าผมมาก ๆ พยายามจัดการความรู้สึกแย่ ๆ ของตัวเองแล้วก็ทำไม่ได้ซักทีแม้คนอื่นจะแนะนำให้ทำแบบนั้นทำแบบนี้ จนผมกลายเป็นคนสร้างปัญหาให้คนอื่น ๆ ที่ต้องมาแบกรับความทุ

สวัสดีเพื่อน ๆ พี่ ๆ ทุกคนที่ได้มีโอกาสกดเข้ามาอ่านกระทู้นี้ค่ะ เนื่องจากไม่อยากมากความ ฉะนั้นเราจะขออนุญาตเข้าเรื่องเลยนะคะ ดังที่ได้เกริ่นไปจากหัวกระทู้ ทุกคนเคยกลัวจะพลาดทุกสิ่งอย่างกันเกินไปบ้างไ

ขอเกริ่นก่อนนะคะ เราเป็นไบโพล่า ตอนนี้อายุ 30 ปีค่ะ ชอบคิดแง่ลบ เกลียดตัวเอง ไม่เห็นค่าในตัวเอง ปิดกั้นตัวเองจากคนอื่นเพราะกลัวความผิดหวัง ล้มทีแทบลุกไม่ขึ้น ก่อนเป็นไบโพล่าเรารักษาซึมเศร้ามาตั้งแต่อา

ผมเป็นแบบนี้มานานแล้วครับ ซึ่งก็ไม่รู้สาเหตุ ขณะที่พักผ่อน นอนเต็มที่ แต่ยังรู้สึกเหนื่อย เฉื่อย ชา ไร้ความรู้สึก อาการเหนื่อยล้าชนิดที่ว่าไม่อยากแม้จะลุกมาทำกิจวัตรประจำวัน สิ่งที่เคยชอบเคยมีความสุข

คือเราเคยมีอาการทางจิตค่ะ หูแว่ว เห็นภาพหลอนอะไรแบบนี้ แต่รักษาตัวหาหมอทานยา จนดีขึ้นจนเกือบจะปกติแล้วค่ะ เหลือแค่อาการหลงลืมในบางครั้ง  ถ้ามีเรื่องให้คิดจะใจสั่นจนนอนไม่หลับ ถ้าให้เก็บองนี้จะเก็

บางครั้งการเปิดใจคุยกัน ผลลัพธ์คือความขัดแย้ง มากกว่าความเข้าใจ บางทีการงียบ กลับกลายเป็นทางออกที่ดีสุด โตมากลับได้เรียนรู้ว่า เมื่อเกิดความขัดแย้ง เราไม่จำเป็นต้องปรับความเข้าใจกันกับอีกฝ่าย  ณ

ผมเป็น 1 คนที่ถ้าไม่สุดจริงๆ ผมจะไม่เบ่าในสิ่งที่ผมจัดการอารมณ์หรือความคิดตัวเองได้ เพราะผมรู้ตัวว่าถ้าตอนนั้นพูดกันคงต้องทะเลาะกันแน่ๆ ผมจึงเ ◌ูเลือกที่จะเงียบและจัดการความรู้สึกตัวเองให้พร้อม แล้วค่

สวัสดีอยากถามว่าสถานการณ์แบบนี้เราควรอยู่ต่อมั้ย กับการทำงานที่รู้สึกว่ามันทำให้เรารู้สึกแย่ไปทั้งวันเลย บางวันดีก็ดีเลยเอาจริงๆว่าประสบการณ์ทำงานของเราไม่ได้มีมากมายขนาดนั้นแต่เรื่องความอดทนของเราจริ

โดนนอกใจ โดนโกหกซ้ำ โดนทำร้ายจิตใจด้วยคำพูดหยาบคายมาหนักมาก จมอยู่กับความรู้สึกดิ่งสุดแบบนี้มา6เดือนเต็ม พยายามจะลืม จะเข้มแข็ง ทำไม่เคยสำเร็จเลย สุดท้ายวนกลับไปคิดถึงเรื่องแย่ๆซ้ำๆๆๆๆทุกวัน ทุกวันจริ