มีใครเคยเจอเหตุการณ์หลอนๆแบบผมมั้ยครับ

คืนนี้ผมไปทำงานต่างจังหวัด และต้องพักคนเดียวในที่พักไม้เก่าชั้นสอง ทันทีที่ผมเปิดประตูเข้าไป— กลิ่นดินเปียก พุ่งเข้าจมูกทันที แม้ฝนไม่ตก ข้างนอกมืดสนิท ผมรู้สึกเหมือนมีใครอยู่ในห้องก่อนที่ผมจะเข

เมื่อคืนที่ผ่านมา ผมตัดสินใจออกไปเดินเล่นที่ เยาวราช หลังจากเลิกงาน ทั้งถนนเต็มไปด้วยแสงไฟนีออนสีแดง เหลือง และคนพลุกพล่าน แต่ไม่รู้ทำไมหัวใจผมถึงเต้นแรงตั้งแต่ก้าวแรก ฝนเพิ่งหยุดตก พื้นเปียกสะท้อนแสง

สวัสดีครับ…ผมยังสั่นทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนี้ วันนั้นผมต้องขับรถไปต่างจังหวัด เส้นทางเล็ก ๆ ผ่านป่าลึก ไม่มีไฟส่อง ถนนมืดสนิทจนเสียงยางบดกรวดและใบไม้กระทบตัวรถดังชัดเกินไปสำหรับถนนเปลี่ยวขนาดน

ยังไม่ได้ยืนยันตัวตน ขอตั้งเป็นกระทู้คำถามละกันค่ะ แท็กผิดห้องปล่าวไม่รู้เหมือนกัน แนะนำก่อนว่า เรา จขกท.เรียนราม ไปเช่าหอพักอยู่ตอนไปสอบ แล้วเรื่องที่จะเล่านี้ ไม่มีการแต่งขึ้นมาใดๆทั้งสิ้น แค่อยากมา

ตอนที่1  ในคืนที่มืดมิดของฤดูฝน 🌧️  เมย์, เอ็ม, เอก และชาตรี ตัดสินใจมาร่วมงาน "ขนหัวลุก เวียงพิงค์" 👻  ซึ่งจัดขึ้นที่สวนสาธารณะบนที่ด

ไม่รู้ว่าบอกสถานที่ได้รึเปล่าเพราะฟังรายการผีทีไรก็จะบอก ขออนุญาตไม่เอ่ยชื่อสถานที่ หรืออย่าบอกว่าอยู่ที่ไหน ไม่ฟังมาหลายปีเดี๋ยวนี้พูดได้ยังไม่รู้ แต่ทั้งรูปทั้งเรื่องที่เราจะเล่า

ปี 2559 ผมเป็นทหารเกณฑ์ใหม่ ต้องเข้าเวรเฝ้ายามที่ “วัดร้างดอนนก” เป็นวัดที่ถูกปิดเกือบสิบปีหลังเกิดเหตุฆาตกรรมสยอง พระลูกวัดสติไม่ดีหนึ่งรูป*◌่าคน 3 คนในศาลาการเปรียญ แล้วชำแหละศ*แบบไม่เหล