เราโดนทำร้ายความรู้สึกเยอะมาก แต่ทำไมยังทนอยู่ตรงนี้ก็ไม่รู้
เราเองก็ไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกที่มันแย่ในครั้งนี้ยังไง นั่งๆอยู่น้ำตามันก็ไหลออกมาไม่หยุด
เราคบผู้ชายคนนึง คบกันมาประมาณ 3 ปีกว่าๆ ตัวเราเองเป็นคนขี้น้อยใจ แต่แปลกที่คบกันนานขนาดนี้เขาไม่รู้เลยว่าเราเป็นคนยังไง ทุกๆวันครบรอบมันคือวันธรรมดา ทุกๆวันเกิดมันไม่มีแม้แต่คำอวยพร เค้กไม่ต้องหวังขนาดทำอวยพรยังไม่ได้ เขาพยายามเก็บ เก็บทุกความน่อยใจไว้กับตัวเอง โดยคิดส่ะว่า อยู่ด้วยกัน แค่นี้ไม่เป็นไรหรอก บางทีเหนื่อยๆจากงานก็อยากมีคนให้กำลังใจบ้าง แต่ก็ได้แต่กลับไว้คนเดียว นอนร้องไห้คนเดียวทั้งๆที่เขาก็นอนข้างๆเรา เรารู้สึกแย่มาก
กลับมาจากทำงานเราจะเตรียมทุกอย่างไว้ให้รีบผ้าไว้าให้ ทำกับข้าวไว้ให้ แต่สิ่งทีาได้กลับมาคือ ทำไมรีดแบบนี้ กับข้าวไม่อร่อย แต่พอซื้อข้าวมาก็บอกว่าไม่อร่อยจะซื้อมาทำไม เราทำงานเค้าก็ทำงาน ต่างคนต่างทำงาน แล้วทำไมไม่เข้าใจกันล่ะว่ะ เธอก็เหนื่อย แล้วเราเหนื่อยไม่เป็นหรอ พูดแต่ละทีก็มีแต่ตะคอกใส่ หรือไม่เคยเห็นเราเป็นแฟน เวลาพูดถึงอนาคต จะทำนั่นโน่นนี่ วาดไว้ไม่มีเราเลยสักครั้งในความคิดนั้น ล่าสุดตอนนี้เราทะเลาะกัน เขาปาแก้วแตก จะใช้เท้าเหยียบหน้าเรา หน้าเราหากจากเท้าแค่ประมาณ 1 นิ้ว ถีบเรา 1 ครั้ง เรานอนร้องไห้ทั้งคืน เราใส่หูฟังนอนหลับสบาย ตื่นเช้ามาทำตัวปกติเหมือนเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ด้วยความทีาเราไม่พูดอะไรกับเขาเลย เลยใช้วิธีทักแชทไปคุยว่าเรารู้สึกแย่แแบบนี้ นะ คำตอบที่ได้คือ กุไม่ใช่พระเอกน้ำเน่าในละครที่ชอบดูนะ เราคือ แบบ ….. ?! อืม?! เราก็แค่ผู้หญิงคนนึงอ่ะ คนธรรมดานี่แหล๊ะ มันไม่มีสิทธิที่จะได้รับรักดีๆบ้างเลยหรอว่ะ คำถามแบบนี้อยู่ในหัวเป็นร้อยๆรอบ แต่ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะยังไง หรือเรามันงี่เง้า เอง ว่ะ เรียกร้องมากเกินไปรึป่าวว่ะ หรือเขาไม่เคยรักกุเลยสักครั้ง 🥹
สบสนกับความรู้สึก
เราเองก็ไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกที่มันแย่ในครั้งนี้ยังไง นั่งๆอยู่น้ำตามันก็ไหลออกมาไม่หยุด
เราคบผู้ชายคนนึง คบกันมาประมาณ 3 ปีกว่าๆ ตัวเราเองเป็นคนขี้น้อยใจ แต่แปลกที่คบกันนานขนาดนี้เขาไม่รู้เลยว่าเราเป็นคนยังไง ทุกๆวันครบรอบมันคือวันธรรมดา ทุกๆวันเกิดมันไม่มีแม้แต่คำอวยพร เค้กไม่ต้องหวังขนาดทำอวยพรยังไม่ได้ เขาพยายามเก็บ เก็บทุกความน่อยใจไว้กับตัวเอง โดยคิดส่ะว่า อยู่ด้วยกัน แค่นี้ไม่เป็นไรหรอก บางทีเหนื่อยๆจากงานก็อยากมีคนให้กำลังใจบ้าง แต่ก็ได้แต่กลับไว้คนเดียว นอนร้องไห้คนเดียวทั้งๆที่เขาก็นอนข้างๆเรา เรารู้สึกแย่มาก
กลับมาจากทำงานเราจะเตรียมทุกอย่างไว้ให้รีบผ้าไว้าให้ ทำกับข้าวไว้ให้ แต่สิ่งทีาได้กลับมาคือ ทำไมรีดแบบนี้ กับข้าวไม่อร่อย แต่พอซื้อข้าวมาก็บอกว่าไม่อร่อยจะซื้อมาทำไม เราทำงานเค้าก็ทำงาน ต่างคนต่างทำงาน แล้วทำไมไม่เข้าใจกันล่ะว่ะ เธอก็เหนื่อย แล้วเราเหนื่อยไม่เป็นหรอ พูดแต่ละทีก็มีแต่ตะคอกใส่ หรือไม่เคยเห็นเราเป็นแฟน เวลาพูดถึงอนาคต จะทำนั่นโน่นนี่ วาดไว้ไม่มีเราเลยสักครั้งในความคิดนั้น ล่าสุดตอนนี้เราทะเลาะกัน เขาปาแก้วแตก จะใช้เท้าเหยียบหน้าเรา หน้าเราหากจากเท้าแค่ประมาณ 1 นิ้ว ถีบเรา 1 ครั้ง เรานอนร้องไห้ทั้งคืน เราใส่หูฟังนอนหลับสบาย ตื่นเช้ามาทำตัวปกติเหมือนเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ด้วยความทีาเราไม่พูดอะไรกับเขาเลย เลยใช้วิธีทักแชทไปคุยว่าเรารู้สึกแย่แแบบนี้ นะ คำตอบที่ได้คือ กุไม่ใช่พระเอกน้ำเน่าในละครที่ชอบดูนะ เราคือ แบบ ….. ?! อืม?! เราก็แค่ผู้หญิงคนนึงอ่ะ คนธรรมดานี่แหล๊ะ มันไม่มีสิทธิที่จะได้รับรักดีๆบ้างเลยหรอว่ะ คำถามแบบนี้อยู่ในหัวเป็นร้อยๆรอบ แต่ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะยังไง หรือเรามันงี่เง้า เอง ว่ะ เรียกร้องมากเกินไปรึป่าวว่ะ หรือเขาไม่เคยรักกุเลยสักครั้ง 🥹