เราสายทิ้ง ขณะที่แม่สายเก็บ เวลาเราจัดบ้านเรากับเเม่มักจะทะเลาะกันเกือบทุกครั้ง
หลายๆอย่างที่ที่แม่เก็บสุดท้ายก็เน่าเสีย หรือของที่ไม่จำเป็นแม่ก็จะเก็บไว้ และเวลาเราจัดบ้าน
เรามักจะเอาของที่ไม่จำเป็นเอาไปทิ้ง เช่นถุงพลาสติก ขวดน้ำ และพวกเครื่องปรุงที่ได้จากแม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยว
แต่สุดท้ายจุดจบมักจะเป็นเรื่องที่ทำให้เรากับเเม่ทะเลาะกัน
จนมีวันหนึ่งขณะจัดบ้าน เราเอาเสื้อผ้าเก่าๆ (เก่ามาก) ที่แม่เก็บไว้แต่ไม่ยอมทิ้ง แต่เราเอาไปทิ้ง
กลายเป็นเรื่องทะเลาะกันใหญ่โตเลย ผ่านไปสามวันแม่ก็ยังไม่หายโกรธเรา เวลาเราชวนคุยก็ตอบเสียงห้วนกลับมา
จนเราตั้งคำถามกับตัวเองว่า นี้เราเราทำผิดมากขนาดนั้นเลยหรอ จฃต่อให้เก็บนานกว่านี้สุดท้ายแม่ก็ไม่ได้เอามันมาใช้อยู่ดี
เราเองก็เหนื่อย จากวันนั้นผ่านมาเกือบ 1 เดือนเเล้ว ที่เราไม่จัดบ้าน กลับมาเห็นบ้านรกก็ปล่อยๆมันไป
คุยกับแม่น้อยลง บางวันแทบไม่คุยกันเลย ไปทำงานเช้า กลับมาก็ค่ำ เราก็เข้าห้องตัวเอง
ตื่นเช้าก็อาบน้ำแต่งตัวมาทำงาน กลับไปก็เข้าห้องนอน ชีวิตวนลูปแบบนี้เกือบเดือน
ไม่รู้ว่าเราผิดไหมนะที่ทำตัวแบบนี้ เราเหนื่อยจนไม่อยากคุยกับแม่ เราพยายามเข้าใจในวัยทองของแม่
พยายามเข้าใจกับนิสัยที่ชอบเก็บของเก่าของแม่แล้วนะ
แต่เหมือนตอนนี้เราเหนื่อยเกินไป จนอยากย้ายออกมาอยู่คนเดียว (ได้แต่คิด แต่พ่อแม่ไม่มีวันอนุญาตหรอก)
ลูกสายทิ้ง แม่สายเก็บ(ของเก่า)
หลายๆอย่างที่ที่แม่เก็บสุดท้ายก็เน่าเสีย หรือของที่ไม่จำเป็นแม่ก็จะเก็บไว้ และเวลาเราจัดบ้าน
เรามักจะเอาของที่ไม่จำเป็นเอาไปทิ้ง เช่นถุงพลาสติก ขวดน้ำ และพวกเครื่องปรุงที่ได้จากแม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยว
แต่สุดท้ายจุดจบมักจะเป็นเรื่องที่ทำให้เรากับเเม่ทะเลาะกัน
จนมีวันหนึ่งขณะจัดบ้าน เราเอาเสื้อผ้าเก่าๆ (เก่ามาก) ที่แม่เก็บไว้แต่ไม่ยอมทิ้ง แต่เราเอาไปทิ้ง
กลายเป็นเรื่องทะเลาะกันใหญ่โตเลย ผ่านไปสามวันแม่ก็ยังไม่หายโกรธเรา เวลาเราชวนคุยก็ตอบเสียงห้วนกลับมา
จนเราตั้งคำถามกับตัวเองว่า นี้เราเราทำผิดมากขนาดนั้นเลยหรอ จฃต่อให้เก็บนานกว่านี้สุดท้ายแม่ก็ไม่ได้เอามันมาใช้อยู่ดี
เราเองก็เหนื่อย จากวันนั้นผ่านมาเกือบ 1 เดือนเเล้ว ที่เราไม่จัดบ้าน กลับมาเห็นบ้านรกก็ปล่อยๆมันไป
คุยกับแม่น้อยลง บางวันแทบไม่คุยกันเลย ไปทำงานเช้า กลับมาก็ค่ำ เราก็เข้าห้องตัวเอง
ตื่นเช้าก็อาบน้ำแต่งตัวมาทำงาน กลับไปก็เข้าห้องนอน ชีวิตวนลูปแบบนี้เกือบเดือน
ไม่รู้ว่าเราผิดไหมนะที่ทำตัวแบบนี้ เราเหนื่อยจนไม่อยากคุยกับแม่ เราพยายามเข้าใจในวัยทองของแม่
พยายามเข้าใจกับนิสัยที่ชอบเก็บของเก่าของแม่แล้วนะ
แต่เหมือนตอนนี้เราเหนื่อยเกินไป จนอยากย้ายออกมาอยู่คนเดียว (ได้แต่คิด แต่พ่อแม่ไม่มีวันอนุญาตหรอก)