เรื่องมันเกิดมาจาก มีคนกลุ่มนึงกับอีกกลุ่มนึงเค้าอยู่ห้องเดียวกันนะคะแต่เหมือนผิดใจอะไรกันบางอย่างเลยทำให้ไม่พูดไม่จากัน เพื่อนในกลุ่มนั้นที่มีปัญหากันอ่ะค่ะก็มาปรึกษาเราว่าเค้าเป็นอย่างนี้ๆเราก็ตอบไปปกตินะคะแล้วพอเลิกเรียนมาเค้าก็ปรึกษาเราเหมือนเดิมเลยค่ะแล้วอยู่ๆก็มีคนคนนึงพูดชื่อเพื่อนอีกกลุ่มที่ผิดใจกันขึ้นต้นว่าอีแล้วคือทั้ง2กลุ่มนั้นเป็นเพื่อนเราหมดเลยนะคะเราก็รู้สึกไม่โอเคกับคำพูดของเค้ามากๆแต่เราก็ไม่อยากพูดอะไรอ่ะค่ะแล้วทีนี้เราก็ไปบอกคนคนนั้นอีกกลุ่มนึงอ่ะค่ะที่ผิดใจกันแต่รอบนี้เราผิดเต็มๆเลยค่ะ เราไปบอกเค้าว่าคนคนนี้พูดชื่อเธอขึ้นต้นว่าอีโดนที่เราก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนพูดแต่เสียงมันเหมือนมากๆ ก็เลยทะเลาะกันค่ะ เพื่อนคนนั้นเค้าก็ยืนยันนะคะว่าเค้าไม่ได้เป็นคนพูด แต่เราก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าจริงหรือไม่จริงหลังจากนั้นเค้าก็ไปคุยเคลียๆกันพอกลับมาเค้าก็พูดตะโกนเชิงแบบว่า ใครนะที่

ใส่ความเพื่อน ตอนนั้นเรางงค่ะเลยเรียกมาคุยแล้วเค้าก็บอกว่าเค้าไม่ได้พูดเค้าเสียความรู้สึกไรงี้อ่ะค่ะที่เราไปพูดแบบนั้นใส่เค้า ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเรื่องจริงหรือไม่จริงแต่เราก็ขอโทษไปนะคะเราอาจจะเข้าใจผิดหรือว่าเค้าแค่ไม่ยอมรับเราก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ทำให้เรากลายเป็นคนผิดไปเลย มันไม่ใช่เรื่องแค่กลุ่มคน1กลุ่ม2กลุ่มนะคะ แต่คือได้ยินกันหมด ทุกคนมองว่าเราเป็นคน

ไปเลย แล้วไม่มีใครพูดกับเราเราอยากขอคุยให้เคลียแต่เค้าก็บอกมาว่า ไม่อยากคุยกับคน

เราเป็นที่ sensitiveกับคำพูดมากเลยนะคะตอนนั้นมันกลายเป็นว่าเราผิดมากๆไปเลยล่ะค่ะ พอวันนี้เราอยากหยุดเรียนค่ะเพราะร้องไห้หนักมากแล้วก็ยังไม่อยากไปด้วยสภาพความรู้สึกตอนนี้เราไม่โอเคเลยค่ะ เรายอมรับนะคะว่าเราผิดจริงๆผิดมากๆ แต่เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปดีเลยค่ะ แทบจะไม่มีใครข้างๆแล้วด้วยซ้ำ เราควรทำยังไงต่อดีคะ:<
ควรแก้ไขปัญหานี้ยังไงดีคะ