ตั้งแต่เมื่อวานเรามีความรู้สึกอยากร้องไห้มากๆแต่ไม่ได้ร้องพอมาวันนี้อยู่ดีๆเราก็ร้องไห้อย่างหนักแบบสะอึกสะอื้น แล้วหยุดร้องแบบงงๆ พอผ่านไปสักแปปก็ร้องหนักอีก เป็นตอนเย็น1รอบ มาเป็นตอนดึก3-4รอบ ตอนนี้เราหยุดร้องแต่ไม่มีอาการสะอื้นเลย ทั้งๆที่ตอนเราร้องเมื่อกี่เราร้องแบบสะอื้นแบบจะขาดใจ
เรื่องที่ทำให้เครียดก็น่าจะเรื่องเงิน แต่ไม่ได้เครียดอะไรมากมายขนาดที่จะต้องร้องหนักขนาดนี้
ส่วนเรื่องความรัก เรารักแฟนมาก 6ปีที่รู้จักกันมา คบๆเลิกๆ จนตอนนี้กลับมาคบอีกครั้งได้ประมาณ1ปี แต่เรารู้ดีว่าแฟนเราไม่ได้รักเราแล้ว ที่เขายังทนอยู่น่าจะเพราะความผูกพันมากกว่า และการกลับมาคบกันรอบนี้เราพยายามไม่งี่เง่า ไม่เอาแต่ใจ เข้าใจเขามากขึ้น พยายามใจเย็น แต่ด้วยความที่แฟนเราบางครั้งโลกส่วนตัวเขาสูงมาก จนเราคิดมาก ทำไมน่ะ ทำไมเขาถึงไม่สนใจเราได้เป็นวันๆ เขาใจแข็งขนาดนั้นได้ยังไง
ในขณะที่เราอยากคุยกับเขามากๆพยายามไม่ทักไปกวนตอนเขาทำงาน รอทักตอนเขาเลิกจากงานแต่ก็ไม่รู้เวลาที่แน่ชัดว่าเขาเลิกงานกี่โมงและเขาไม่เคยทักมาบอกสักคำว่าตอนนี้เลิกงานแล้ว กำลังกลับบ้าน
ส่วนตัวเราแค่อยากรู้แค่ตอนเลิกงานเท่านั้น เพราะเราเข้าใจช่วงเวลาที่เขาทำงาน เราไม่คิดมาก ณ เวลานั้น เราจะรอเขาติดต่อมาหาช่วงเย็นเป็นต้นไป แต่น้อยครั้งมากๆที่เขาจะเป็นฝ่ายทักมาหาก่อน เราไม่ได้ต้องการอะไรมากเลย แค่วันนึงได้คุยกัน บอกให้รับรู้สักนิด เราก็โอเคแล้ว แต่เขาไม่ได้สนใจที่จะทำเราเคยขอเขาแล้ว จนมันกลายเป็นว่าเราเก็บความรู้สึกรึเปล่า ถึงได้อยู่ๆก็ร้องไห้ออกมา เราไม่อยากเป็นคนคิดมาก เราไม่อยากจะเลิกกับเขา เราไม่รู้จะจัดการความรู้สึกยังไง เราเศร้า เราเหงา ถึงคำตอบมันจะชัดมากๆว่าให้เราเลิกกับซะก็จบ แต่เราทำไม่ได้ ตอนนี้เราทำใจไม่ได้ถ้าเราเลิก เรารู้เลยว่าเราจะเป็นหนักกว่าตอนนี้ เพราะเราเคยผ่านมาแล้วกว่าจะดีขึ้น นานมากจริงๆ
เรากลัวเป็นซึมเศร้า หรือเรามีอาการใกล้เคียง เราควรปรึกษาจิตแพทย์มั้ยคะ เพราะวันนี้การร้องไห้ของเราแปลกไปจริงๆ
อยู่ดีๆก็ร้องไห้อย่างหนักแล้วหยุดร้องผ่านไปไม่ถึง5นาทีร้องอีก
เรื่องที่ทำให้เครียดก็น่าจะเรื่องเงิน แต่ไม่ได้เครียดอะไรมากมายขนาดที่จะต้องร้องหนักขนาดนี้
ส่วนเรื่องความรัก เรารักแฟนมาก 6ปีที่รู้จักกันมา คบๆเลิกๆ จนตอนนี้กลับมาคบอีกครั้งได้ประมาณ1ปี แต่เรารู้ดีว่าแฟนเราไม่ได้รักเราแล้ว ที่เขายังทนอยู่น่าจะเพราะความผูกพันมากกว่า และการกลับมาคบกันรอบนี้เราพยายามไม่งี่เง่า ไม่เอาแต่ใจ เข้าใจเขามากขึ้น พยายามใจเย็น แต่ด้วยความที่แฟนเราบางครั้งโลกส่วนตัวเขาสูงมาก จนเราคิดมาก ทำไมน่ะ ทำไมเขาถึงไม่สนใจเราได้เป็นวันๆ เขาใจแข็งขนาดนั้นได้ยังไง
ในขณะที่เราอยากคุยกับเขามากๆพยายามไม่ทักไปกวนตอนเขาทำงาน รอทักตอนเขาเลิกจากงานแต่ก็ไม่รู้เวลาที่แน่ชัดว่าเขาเลิกงานกี่โมงและเขาไม่เคยทักมาบอกสักคำว่าตอนนี้เลิกงานแล้ว กำลังกลับบ้าน
ส่วนตัวเราแค่อยากรู้แค่ตอนเลิกงานเท่านั้น เพราะเราเข้าใจช่วงเวลาที่เขาทำงาน เราไม่คิดมาก ณ เวลานั้น เราจะรอเขาติดต่อมาหาช่วงเย็นเป็นต้นไป แต่น้อยครั้งมากๆที่เขาจะเป็นฝ่ายทักมาหาก่อน เราไม่ได้ต้องการอะไรมากเลย แค่วันนึงได้คุยกัน บอกให้รับรู้สักนิด เราก็โอเคแล้ว แต่เขาไม่ได้สนใจที่จะทำเราเคยขอเขาแล้ว จนมันกลายเป็นว่าเราเก็บความรู้สึกรึเปล่า ถึงได้อยู่ๆก็ร้องไห้ออกมา เราไม่อยากเป็นคนคิดมาก เราไม่อยากจะเลิกกับเขา เราไม่รู้จะจัดการความรู้สึกยังไง เราเศร้า เราเหงา ถึงคำตอบมันจะชัดมากๆว่าให้เราเลิกกับซะก็จบ แต่เราทำไม่ได้ ตอนนี้เราทำใจไม่ได้ถ้าเราเลิก เรารู้เลยว่าเราจะเป็นหนักกว่าตอนนี้ เพราะเราเคยผ่านมาแล้วกว่าจะดีขึ้น นานมากจริงๆ
เรากลัวเป็นซึมเศร้า หรือเรามีอาการใกล้เคียง เราควรปรึกษาจิตแพทย์มั้ยคะ เพราะวันนี้การร้องไห้ของเราแปลกไปจริงๆ