.
.
.
.
.

เรื่องราวการตามหาความสุขในจิตใจของ ทุกคน เดินทางมาถึงตอนสุดท้ายแล้วค่ะ  

ก่อนจะชวนทุกท่านไปละเลียดกับเรื่องราวของสามพี่น้องและหนึ่งคนแปลกหน้า เรามาทำความตกลงกันสักนิดนะคะ นสสลยินดีต้อนรับทุกท่านทุกความคิดเห็น อยากคุยอยากหวีดอยากแทรกตรงไหน เอาเลยค่ะ ปล่อยให้เต็มที่ ขอหนึ่งอย่าง อย่าเพิ่งลงภาพในซีนที่ยังไล่เรียงไปไม่ถึงนะคะ เพื่อความต่อเนื่อง และความสวยงามของการแคปภาพค่ะ  คุยได้เล่นได้แซวได้แทรกคห.ได้ตามสบายเลยค่ะ เพราะกระทู้จะเดินไปช้ามากค่ะ ช้ามากๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ตามวิถีของนสสล ค่ะ 

สามพี่น้องบ้านยอม หลังการจากไปของออมม่าอย่างไม่มีวันกลับมา พวกเขาดูแลใส่ใจกันมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม อัปป้ากับลูกๆ ไม่เพียงแต่เปิดปากคุยกันเหมือนก่อน แต่พวกเขาเปิดใจคุยกันแล้ว อัปป้าแต่งงานใหม่ สามพี่น้องโยกย้ายเข้ามาเป็น ไข่แดง อยู่ในโซล 

อยู่ซันโพ คยองกี มีภูเขาเขียวชะอุ่มลูกใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่หน้าบ้าน ย้ายมาอยู่ คังบุก โซล มีภูเขาหินตั้งทะมึนอยู่หลังบ้าน และหลังร้านสะดวกซื้อของเถ้าแก่ยอมชางฮี
 



มีจองเตรียมตัวไปทำงาน กีจองนั่งกินข้าวอยู่ในครัว



น้องไข่ดาวมานั่งกินอาหารเช้าร่วมโต๊ะ กล่าวอรุณสวัสดิ์นูน่าด้วยประโยค . . . เลิกทำบ้าๆ กับทรงผมสักทีเถอะ ก่อนที่พี่แทฮุนจะโกนหัวบวชเข้าวัด 



สิ่งที่น้องไข่ดาวรู้เกี่ยวกับพี่แทฮุนคงจะมีแค่ . . . พี่สาวประสาท ลูกสาวที่ไม่เชื่อฟัง และแฟนที่ผีเข้าผีออก

ก็เอ็งไม่รู้น่ะสิ ว่านูน่าต้องเจอกับอะไรบ้าง . . . กีจองไม่ได้กล่าว นสสลรำพึงเอง ๕๕๕



นูน่าแค่รำพันว่า . . นอกจากผมของฉันแล้ว มีอะไรที๋ฉันทำตามใจกับมันได้บ้างล่ะ . .  ประโยคที่กินความมากมาย 

แต่นูน่าย่อมเข้าใจว่าน้องไข่ดาวของนางห่วงใยเธอ ในแบบของเขา 



.
.
.
.
.

ต่อในคอมเมนต์ค่ะ