ความเชื่อมโยงเรื่องการถูกล่วงละเมิดทางเพศในที่สาธารณะ กับการใส่ชุดนักเรียน/นักศึกษา

พอดีเห็นคลิปที่มี นร.หญิง ไปคุยกับคุณชัชชาติ ท่ามกลางนักข่าว เกี่ยวกับเรื่องอยากให้ยกเลิกระเบียบทรงผม และเครื่องแบบ

คุณชัชชาติพูดเรื่องเครื่องแบบ ว่าต้องมองหลาย ๆ มิติ อาจจะมีมิติว่า พ่อแม่ที่ไม่มีเงินให้ลูกใส่ชุดไปรเวท จะมีปัญหาตรงนี้

ตรงนี้แอบไม่เห็นด้วย จริง ๆ ชุดไปรเวท จะเลือกแบบที่ราคาถูกกว่าชุดนักเรียนก็ทำได้ และมีเยอะด้วย เราควรไปลดค่านิยม มองคนจากภายนอก และค่านิยมวัตถุ ดีกว่า เด็ก ๆ จะได้ไม่ต้องอยากแต่งตัวประชันกัน ประเทศอื่นเขายังใส่ไปรเวทได้ไม่มีปัญหา 

นอกจากนี้ จากประสบการณ์ส่วนตัว เรารู้สึกว่าชุดนักเรียน มันทำให้เด็กผู้หญิงตกเป็นเป้าล่วงละเมิดทางเพศ

สมัยเป็นนักเรียนนักศึกษา เราแต่งตัวเรียบร้อยมาก กระโปรงครึ่งแข้ง ยาวที่สุดในโรงเรียนแล้ว เสื้อหลวมไม่รัดรูป แต่การเดินทางโดยรถสาธารณะ เจอการล่วงละเมิดบ่อยครั้ง โดยเฉพาะเวลารถแน่น ๆ แต่พอทำงาน ใส่ชุดทำงาน กลับไม่โดน อันนี้เคยคุยกับเพื่อนผู้หญิงด้วยกัน หลายคนเห็นด้วยว่าเกี่ยว อาจจะเพราะพอเขารู้ว่าเราเป็นนักเรียน เป็นเด็ก ประสบการณ์น้อย เขาก็กล้าทำ เพราะเด็กมักตกใจจนไม่กล้าโวยวาย หรือไม่ ชุดนักเรียนนักศึกษา ก็ไปกระตุกต่อมอะไรบางอย่างของคนพวกนี้ อย่างชุด ม.ปลาย หรือ ชุดนักศึกษา ต้องใส่เข็มขัด มันจะเห็นรูปร่างมากกว่า เวลานั่งแท็กซี่ ก็ชอบชวนคุย แรกๆก็ดี ซักพักเริ่มคุยในหัวข้อที่ไม่เหมาะสม แต่พอเราไม่ได้ใส่ชุดนักเรียนนักศึกษา กลับไม่เจอแท็กซี่ลักษณะแบบสมัยก่อนอีกเลย ( life style เราคือปกติจะชอบใส่กางเกงขายาว และเสื้อตัวหลวม ๆ หน่อย ถ้าไม่ใช่เครื่องแบบหรือไปออกงาน จะไม่ใส่กระโปรงเด็ดขาด)

เรารู้สึกว่า เครื่องแบบนักเรียนมันเป็นตราประทับให้คนเลวเห็นว่า นี่เด็กนะ เข้าไปเอาเปรียบได้เลยว่ะ เด็กมันอ่อน มันไม่กล้าหรอก ทำอะไรมันก็ยืนงง กว่าจะคิดได้เราก็ไปแล้ว 

บางคนอาจจะบอกว่า ถ้าไม่มีเครื่องแบบ เด็กจะแต่งตัวไม่เหมาะสม จะแต่งตัวโป๊รึเปล่า แต่เราคิดว่า เครื่องแบบนักเรียนเนี่ย เอาจริง ๆ มันไม่ได้มิดชิดขนาดนั้นเลยนะ ผ้าก็บางแสนบาง ชุดไปรเวทของเรามิดชิดกว่านั้นอีก  แล้วใส่กระโปรงลมพัดนี่ก็เปิดได้นะ ทำไมไม่ให้ใส่กางเกง

อยากรู้มากว่าใครออกแบบชุดนักเรียนหญิง คนออกแบบน่าจะเป็นผู้ชาย... 

มานึกถึงสมัยเรียนที่ผ่านมานานแสนนานแล้ว เครื่องแบบทำให้เราไม่มั่นใจเลย ยิ่งต้องใส่เข็มขัด มันเห็นรูปร่าง ต้องใส่กระโปรง จะนั่งจะอะไรก็ลำบาก หวอออกก็อายเขา เรารู้สึกว่าเครื่องแบบนักเรียนไทยทำให้ผู้หญิงกลายเป็นวัตถุทางเพศ กว่าจะหลุดออกมาได้ก็ตอนเรียนจบ

ผ่านมาเป็นสิบปี ก็ยังเห็นคนรุ่นใหม่ ๆ เจอกับอะไรเหมือนเดิมอีก ซึ่งพอคนพวกนี้เรียนจบ เขาก็จะไปเจอปัญหาอื่นของชีวิต แล้วเลิกเรียกร้องเรื่องพวกนี้ มันก็กลายเป็นมรดกตกทอดจากรุ่นสู่รุ่น ต่อ ๆ ไป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่