เราควรทำไง อยากจะระบายออกมา

คือทุกคนทุกวันนี้เรารู้สึกน้อยใจรู้สึกเป็นปมในใจกับตัวเองที่เกิดมาปากแหวงเพดานโหว่มาก และเราเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก ชอบปิดบังตัวเอง 
แล้วเวลาที่เราคบกับใครเราก็ไม่กล้าที่จะคบจริงจัง เพราะเคยคิดว่าเราไม่สวยเราเป็นแบบนี้ เขาจะรับในสิ่งที่เราเป็นได้ไหม เราคิดต่างๆนาๆ เขาจะอายเพื่อนไหมที่มีแฟนเป็นแบบนี้ นี่เราคิดไปหมดเลยอะ จนวันหนึ่งเราได้คุยกับคนๆหนึ่ง เรียนมหาลัยเดียวกันคนละสาขายังไม่เคยเจอกัน ละตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอม เราก็คุยกันคุยกันจนได้คบ ก็คอลหากันปกติ แต่เราก็ให้เขาเห็นแค่ครึ่งหน้า ไม่เคยให้เขาเต็มๆเพราะเราอาย  และเรารู้สึกว่าเราคบกับคนนี้คือเราจริงจังมาก มากกว่าคนอื่นที่ผ่านมา แล้วรู้สึกว่าเขาก็รักเรามาก เราก็ไม่กล้าที่จะบอกเขาว่าเราเป็นแบบนี้ กลัวเขาจะรับในสิ่งที่เราเป็นไม่ได้ เราก็ยอมที่จะปิดบังแบบนี้ไปก่อน จนวันหนึ่งเค้ามาหาเรา มาเจอกันครึ้งแรก เขาอยู่ราชบุรี เราอยู่กาญ เราก็อยู่ด้วยกัน ก็ปกติ แต่เราก็ยังไม่ได้บอกเรื่องนี้  แล้วเขาก็กลับ เราก็รู้สึกกังวลใจว่าเขาจะรับได้ไหมว่าที่เราเป็นแบบนี้ เขาจะเลิกกับเรามั้ย ในที่สุดสิ่งที่เราคิดมันก็เป็นจริง จากที่เขากลับมาจากมาหาเรา 2-3วันก็ยังคุยกันปกติ สักพักเริ่มเรารู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม ก็เลยลองถามจะเลิกคุยกันหรอ ถามแค่นี้ เขาก็บอกมาเลย เขาบอกว่าเขามาคิดกับตัวเองแล้วว่าเราสองคนควรหยุดแค่นี้ เขาบอกตอนที่เราอยู่ด้วยกัน เราไม่เป็นตัวของตัวเอง เหมือนกำลังปิดบังตัวเองอยู่ ความรู้สึกเขาพังหมดแล้ว เขาเจอแบบนี้เขาไปต่อไม่ถูก คือตอนนั้นเราคือจุกอะแบบ เชี้ยยทำไมวะทำไมต้องเป็นแบบนี้ คือมันเป็นปมในใจเรามากเลยนะเว้ย ที่เราเป็นแบบนี้ เราไม่สวย เราก็เสียใจด้วยนะที่ทำให้เขาผิดหวัง คือแบบทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย คือเราเข้าใจเขาทุกอย่างเลยนะ แต่เราแบบจุกจนพูดไม่ออก แล้วเราก็จริงจังกับเขามาก รู้สึกว่าเขาก็รักเรามากแต่เขาคงผิดหวังที่เราเป็นแบบนี้ แถมไม่ตรงปกด้วยละมั้ง ขอโทษละกัน เศร้านะเศร้ามาก แย่สุด