เมื่อเราลองเปิดใจแล้ว มันยิ่งกว่าเจ็บปวด เราควรหยุดพอแค่นี้ ดีกว่ามั้ย??

เราปิดกั้นตัวเองมาตลอด ไม่ยอมเปิดใจคุยกับใครเลย อยู่คนเดียว ดูหนังฟังเพลงปลูกดอกไม้ มาวันหนึ่งมีใครคนหนึ่งเข้ามา เราตัดสินใจว่าเราจะลองเปิดใจคุยกับเค้าดู เค้าทำให้เราสบายใจ เพียงแค่คุยผ่านเมสเซส เค้าสามารถทำให้หัวใจเราพองโต มีความสุขเกิดขึ้นมาอีกครั้ง เค้าทำให้เราลืมอดีตที่เจ็บปวด เค้ารู้ว่าสถานะเราตอนนี้กับคนอดีตเป็นอย่างไร และเราก้อบอกเขาว่าเราปิดใจมาตลอด เราให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก เพราะไม่พร้อมจะเปิดใจคุยกับคนใหม่จริงๆ เราคุยกันจนเผลอหลับ เช้ามาอีกวันเราก้อยังคุยกัน เราโคตรมีความสุข รู้สึกสบายใจมาก เหมือนได้หลุดอีกมาจากอีกโลกที่เราปิดกั้นเอาไว้มาเนิ่นนาน จู่วันนี้เค้าหายไป ถัดไปอีกวันเค้าก้อหายใป เราพยายามเชคหน้าเพจตลอด เค้าเคลื่อนไหว แต่เค้าไม่สนใจเรา เค้าเหมือนเปลื่ยนไปเป็นคนละคน เราจะไม่ทักไปหาเค้าก่อนเด็ดขาด เราทำใจยอมรับไม่ได้จริงๆ ในที่สุดเราก็รับรู้ ว่าเค้ามาคุยกับเราแค่แก้เหงา เค้ามีคนของใจของเค้าอยู่แล้ว มันเจ็บปวดมากที่เราเลือกจะเปิดใจคุยกับเขา ทั้งๆที่เราพยายามปิดกั้นตัวเองมาโดยตลอด เราแค่อยากเจอคนดี ถ้าเค้าบอกว่าเค้ามีคนที่เค้ารักตั้งแต่คืนนั้น เราก็โอเค แค่คุยกันฮาๆ ขำๆ แต่นี่เราจะเปิดใจคุยทำไม เราไม่น่าทำร้ายจิตใจตัวเราเองขนาดเลย เจ็บไปทั้งหัวใจ เราพอแล้ว เราขอปิดกั้นตัวเองตลอดไป เราไม่อยากเจ็บปวดหัวใจอีกแล้ว เรายังไม่ถึงขั้นรักหรือชอบเค้าน้ะ แต่รู้สึกเสียความรู้สึกที่ตัวเองเปิดใจคุย 😔😔😔