มันอาจจะเป็นคำสอนที่ดีจากเขาที่ให้เราหยุดเป็นทุกข์จากการคิดว่าตัวเองผิดกับทุกการกระทำ เพราะเราชอบสงสารคนอื่น เช่นพ่อแม่ทิ้งไปเราก็ยังสงสารเค้าที่คงทรมานหัวใจจนตายที่เก็บลูกตัวเองไว้ไม่ได้ เราจะสงสารจนร้องไห้ตั้งแต่เด็กที่คิดตรงนี้ เพื่อนร่วมงานทำงานผิด กลัวการถูกลงโทษ เราแบ่งรับผิดส่วนหนึ่งไว้ให้ ชอบรับผิดชอบความผิดพลาดให้เพื่อนในทีม บอกหัวหน้าว่าเราเองที่ผิดเราสอนเค้าไม่ดีพอ หรือ ถ้าเราทะเลาะกับใครก็ถือว่าเราเป็นต้นเหตุได้ต้องทะเลาะกัน ถ้ามีการเข้าใจผิด เราจะคิดว่าเราเองที่สื่อสารไม่ดี ถ้าใครจะจากไป คือเรานั่นแหละที่ไม่ดีพอ เราทำให้เค้าเสียใจ

มีคนบอกว่าอย่าโทษแต่ตัวเองให้หัดโทษคนอื่นบ้าง อย่าคิดว่าตัวเองผิดเวลาที่เกิดอะไรขึ้น เช่น ถ้าอยู่ ๆ เค้าที่คุยอยู่จะหายไป อย่าเจ็บปวด โทษตัวเอง ให้ใช้ชีวิตต่อไป คือเค้าอาจจะแค่เบื่อแล้วก็ให้โทษเค้าแทนที่ไม่มีความอดทนเป็นคนไม่ดี

คุณคิดว่าการโทษคนอื่นมันจะทำให้เรารู้สึกดีขึ้นจริงไหม
ให้เราโทษคนอื่นก็ทำไม่ได้  เป็นคุณปล่อยวางอย่างไรให้คิดว่าไม่มีใครผิด
_{……
แก้หัวข้อกระทู้ค่ะ
มันอาจจะเป็นเขาที่อยากเดินจากไป แต่ไม่อยากให้เรารู้สึกผิด เลยเปีนเขาแทนคำว่าคนอื่น}