เรื่องมีอยู่ว่า ผมทำงานอยู่ร้านขายของแห่งหนึ่ง ซึ่งออกตัวก่อนว่า ผมเองก้มีส่วนผิดด้วย แต่ด้วยใจจริงๆไม่อยากทำ แต่เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม ทางร้านมีการขายสินค้าที่ลดราคาได้เท่านี้ๆ แต่ที่ทุจริตคือ เราขายไม่ลดราคาได้ มันก้ดีนะ คือ แสดงว่าเราเก่ง มีการพูดจาที่สามารถขายในราคาเต็มได้ แต่แล้วส่วนต่างก้แบ่งกัน ผมไม่อยากรับ แต่ก้ต้องรับไว้ เพื่อที่จะให้อยู่กันแบบสบายใจ ชิวๆกัน ใช่!!ผมผิดนะที่รับ แต่จำใจ พักหลังมานี้ เรื่องกินส่วนต่างมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจากหลังร้อย ไปเป็นพันๆ และมีหลายๆครั้ง ที่ไม่ได้แบ่งกัน มุบมิบไว้กินเอง ต่อให้ผมไม่อยากได้ส่วนต่าง ก็ตาม แต่พอได้รับรู้ผมเองก้มีความรุ้สึกเหมือนกัน ที่ไม่เท่าเทียมกัน
คำถามมีอยู่ว่า ในเมื่อเราเอง มีอำนาจในการหยุดเรื่องนี้ เราควรที่จะหยุดการทุจริตนี้ดีหรือป่าว ซึ่งด้วยหน้าที่ต่างกัน จึงไม่มีผลต่อการทำงาน แต่อาจจะมีผลที่จะทำให้พวกเค้าไม่พอใจที่เราขัดขวาง และอาจจะไม่คุยคบค้ากับเรา ซึ่งผมเองก้ไม่ได้จำเป็นต้องคบค้า แต่ในเมื่อเค้าฮั๊วกัน มุบมิบโดยไม่เห็นหัวเรา เราควรจะหยุดและปราบปรามการทุจริตนี้ดีหรือไม่!!
ยาวหน่อยนะครับ แต่มันอึดอัดมาก ขอบคุณที่อ่านและออกความเห็นครับ
คุณจะทำอย่างไร เมื่อมีคนที่ทำงานทุจริต !!!
คำถามมีอยู่ว่า ในเมื่อเราเอง มีอำนาจในการหยุดเรื่องนี้ เราควรที่จะหยุดการทุจริตนี้ดีหรือป่าว ซึ่งด้วยหน้าที่ต่างกัน จึงไม่มีผลต่อการทำงาน แต่อาจจะมีผลที่จะทำให้พวกเค้าไม่พอใจที่เราขัดขวาง และอาจจะไม่คุยคบค้ากับเรา ซึ่งผมเองก้ไม่ได้จำเป็นต้องคบค้า แต่ในเมื่อเค้าฮั๊วกัน มุบมิบโดยไม่เห็นหัวเรา เราควรจะหยุดและปราบปรามการทุจริตนี้ดีหรือไม่!!
ยาวหน่อยนะครับ แต่มันอึดอัดมาก ขอบคุณที่อ่านและออกความเห็นครับ