ตามหัวข้อกระทู้เลย
เราอยากทราบว่า ในสมัยอยุธยา, โชซอน, ชิง ก่อนที่จะมีเครื่องปรุงอย่าง น้ำปลา ซอสหอยนางรมหรือน้ำมันหอย ซอสปรุงรส ผงชูรส หรือ รสดี คนสมัยนั้นเขาใช้อะไรปรุงรสอาหารให้มีรสชาติกลมกล่อมกัน?
ส่วนเวลาที่คนสมัยนั้นจะทอดของหรือจะผัดก็ต้องใช้น้ำมันอยู่แล้ว ซึ่งแน่นอนว่าคงจะเป็นน้ำมันหมูหรือไม่ก็น้ำมันถั่วเหลือง หรืออาจจะใช้มันหมูเพียว ๆ ทอดของเลยก็ได้
เคยดูแดจังกึม เห็นในเรื่องที่ ฮันซังกุง มีน้ำปรุงรสที่ช่วยกันหมักกับเพื่อนซึ่งก็คือแม่ของหมอหญิงจังกึมซึ่งเป็นสูตรลับที่ทำให้อาหารมีรสชาติที่วิเศษขึ้น แล้วต่อมา หมอหญิงจังกึม ก็เอาไปใช้ต่อ ซึ่งเอาจริง ๆ มันก็คือซอสปรุงรสในปัจจุบันดี ๆ นี่แหละ แล้ว มินซังกุง ก็มีน้ำปรุงรสเต้าเจี้ยวของนางอยู่เช่นกัน
หรือว่าในสมัยนั้นมันมีเครื่องปรุงบางอย่างที่เราบอกไว้ในนี้อยู่แล้ว เพียงแต่เราอาจจะไม่รู้?
ในสมัยอยุธยา, โชซอน, ชิง ก่อนที่จะมีเครื่องปรุงอย่าง น้ำปลา น้ำมันหอย ซอสปรุงรส ผงชูรส หรือ รสดี คนสมัยนั้นเขาใช้อะไรกัน
เราอยากทราบว่า ในสมัยอยุธยา, โชซอน, ชิง ก่อนที่จะมีเครื่องปรุงอย่าง น้ำปลา ซอสหอยนางรมหรือน้ำมันหอย ซอสปรุงรส ผงชูรส หรือ รสดี คนสมัยนั้นเขาใช้อะไรปรุงรสอาหารให้มีรสชาติกลมกล่อมกัน?
ส่วนเวลาที่คนสมัยนั้นจะทอดของหรือจะผัดก็ต้องใช้น้ำมันอยู่แล้ว ซึ่งแน่นอนว่าคงจะเป็นน้ำมันหมูหรือไม่ก็น้ำมันถั่วเหลือง หรืออาจจะใช้มันหมูเพียว ๆ ทอดของเลยก็ได้
เคยดูแดจังกึม เห็นในเรื่องที่ ฮันซังกุง มีน้ำปรุงรสที่ช่วยกันหมักกับเพื่อนซึ่งก็คือแม่ของหมอหญิงจังกึมซึ่งเป็นสูตรลับที่ทำให้อาหารมีรสชาติที่วิเศษขึ้น แล้วต่อมา หมอหญิงจังกึม ก็เอาไปใช้ต่อ ซึ่งเอาจริง ๆ มันก็คือซอสปรุงรสในปัจจุบันดี ๆ นี่แหละ แล้ว มินซังกุง ก็มีน้ำปรุงรสเต้าเจี้ยวของนางอยู่เช่นกัน
หรือว่าในสมัยนั้นมันมีเครื่องปรุงบางอย่างที่เราบอกไว้ในนี้อยู่แล้ว เพียงแต่เราอาจจะไม่รู้?