รู้กรรม

เมื่อประมาณ 20 ปี ก่อน ผมได้มีโอกาสไปปฏิบัติกรรมฐานที่วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี ของหลวงพ่อจรัญ เป็นครั้งแรก
โดยมีความตั้งใจปฏิบัติให้ได้ 7 วัน
วันแรก ที่จริงคืนแรกเลย ได้ยินเสียงเปรตร้องโหยหวน ดังลั่นเลย
วันต่อๆ มาก็มีเรื่องแปลกๆ มากมาย มารผจญเกือบทุกวัน
แต่ที่อยากเล่าให้ฟังเป็นเรื่องที่เกิดขึ้น ประมาณวันที่ 3 ของการปฏิบัติ
วันนั้นผมรู้สึกมึนๆ และปวดหัวมาก โดยเฉพาะเมื่อกำหนด… ยืนหนอ ยืนหนอ...
จนกระทั่งนั่งลงทำสมาธิ ในใจก็นึกท้อ และต่อว่าเทวดาฟ้าดินไปตามเรื่อง
ในใจก็นึกว่า …..ทำไมเราต้องปวดหัวมากขนาดนี้ด้วยนะ
ไหนใครว่า คนที่ปวดหัวเพราะไปทุบหัวปลาไม่ใช่เหรอ....
ตัวเราก็ไม่เคย ทั้งชีวิตนี้ ก็ไม่เคยทำกรรมกับ…ปลา สักหน่อย
ในชีวิตนี้ เคยตกปลาแค่ตัวเดียวเอง ซึ่งก็เป็นตอนที่ยังเด็กมาก ๆ
จากนั้นก็สงสารมัน และเสียใจในการกระทำของตัวเอง
ไม่กล้าตกปลาอีกเลย....แถมยังเคยซื้อปลาจากตลาดไปปล่อยก็บ่อย
ทันทีที่คิดจบเท่านั้น..........
ฉับพลันทันใด ก็มีเสียงขึ้นมาในหัวทันทีว่า...
“ แน่ใจหรือ ที่ไม่เคยทำกรรมกับปลา ”
ในใจเราก็ตอบไป ทันทีว่า….ไม่เคย มีแต่ทำบุญปล่อยปลาออกบ่อย ขอเถียงหน่อย
เสียงนั้นก็ตอบว่า …..
“ เหอะ...งั้นดูนี้ ”
ความรู้สึกตอนนั้นมันดิ่งวูบ..บ.บ กลับไปในอดีตเมื่อตอนผมเป็นเด็ก 10 กว่าขวบ ( ขณะนั้นอายุ 48 )
ผมกลับไปยืนที่หน้าบ้านยายของผม ซึ่งอยู่ริมคลองบางหลวง ตลาดพลู
ผมมองเห็น…ถังตักน้ำ ซึ่งทำด้วยเหล็ก ที่คุ้นเคยมาก 
จำได้แม้กระทั่งรายละเอียด ลายและร่องรอย ตะปุ่ม ตะป่ำ รอบๆ ถังใบนั้น
ซึ่งไม่เคยนึกถึงมันมาเกือบ 40 ปีแล้ว....
ผมมองเห็นในถัง….มีน้ำ มีปลาซิว ปลาเข็มตัวเล็กๆ ที่ผมชอบช้อนเอามาดูเล่นเพื่อความสนุก
ทั้งๆ ที่ไม่ได้คิดฆ่ามัน แต่ความที่เป็นเด็ก เมื่อช้อนมาแล้ว ก็ทิ้งเอาไว้ตากแดด อยู่ที่ชานบ้าน 
ตัวเองก็วิ่งไปเล่นที่อื่น หรือไม่ก็ลงไปเล่นน้ำในคลองทั้งวัน ๆ
โดยปล่อยให้ถังเหล็ก ที่มีปลาว่ายอยู่ตากแดด จนถังร้อน น้ำก็ร้อนขึ้น
ปลามันทุกข์ทรมาณ ..... ตายบ้าง รอดบ้าง
เมื่อนึกได้ หรือ บางครั้งยายมาเจอ ก็เททิ้งไป .....
เป็นอย่างนี้เป็นประจำ จนกระทั่งโตจึงเลิกช้อนปลามาเล่นไปเอง
พอจำเหตุการณ์ได้แล้ว ก็มีอาการวูบกลับมามี…สติ 
พบว่านั่งอยู่ที่เดิม....
เอ๊ะ...แล้วเสียงนั้นนะ เสียงใคร ล่ะ
แล้วทำไม เราถึงจำเหตุการณ์ได้แม่นยำ
ขนาดเห็นรายละเอียดของพื้นกระดาน ของถัง และสิ่งรอบตัว เหมือนกลับไปยืนที่ตรงนั้นเลย
ทั้งๆ ที่บ้านหลังนั้นถูกรื้อทิ้งไปตั้งเกือบ 30 ปีแล้ว...........
แต่ที่แน่ๆ ผมระลึกได้ทันทีเลยว่า ผมได้ทำกรรมกับปลาซิว ปลาเข็มพวกนั้น จริง ๆ
โธ่…ไม่น่าเลยยยย
จากนั้นผมก็นึก อธิษฐาน ขออโหสิ กับพวกเขา ความปวดหัวก็ค่อยๆ น้อยลง ๆ ๆ ๆ
ผมเข้าใจแล้ว ที่หลวงพ่อจรัญ ท่านเคยบอกว่า กรรมฐานทำให้ระลึกชาติได้
ก็คงเป็นอย่างนี้เอง ถ้าตั้งใจปฏิบัติจริงจัง คงได้เห็นในอดีตอีกมากมาย
การกระทำ หรือกรรมดีชั่วของเรามันคงถูกบันทึกไว้ในฮาร์ดดิสก์ ซึ่งก็คือ
..... ดวงจิต.....ของเรานั่นเอง
ทุกการกระทำของเรา ถูกจับตามอง และจดบันทึกไว้….ทู๊กกกกก อย่าง
ต่อไปนี้…ไม่กล้าคิดชั่ว ทำชั่ว
ผม…กลัวแล้วครับ

อนณ นิศารัตน์
โทร - ไลน์  0931499564