เมื่อก่อนอะไรก็ว่าดีไปหมด ยามแรกรักหักกิ่งบอระเพ็ดมาต้มยังว่าหวาน พอคบๆไ ปไม่นานเอาข้าวราดน้ำตาลยังบอกขม 
รู้สึกมาตลอดเลยระยะหลังมานี้ว่าเขาเปลี่ยนไป ไม่ใช่ทางด้านนิสัยหรือพฤติกรรมเดิม แต่มันคือความใส่ใจ ความรักที่มีให้มันลดลง ไม่มีคำถามแสดงความห่วงใย ความใส่ใจ ถามคำตอบคำ แชทเริ่มหนักขวา หายไปไม่ตาม ไม่มีมอนิ่ง ไม่ราตรีสวัสดิ์ คือถ้าเราไม่ทักไปเธอก็ไม่ทักมา
         
        เวลาเธอคุยกับเราเธอจะคุยเหมือนกำลังเหนี่อย กำลังนอย เหมือนว่าเราไม่สามารถเป็นความสุขให้เธอได้แล้ว เริ่มมีความลับ มีอะไรมาเล่าแชร์แบ่งปัน เมื่อก่อนแค่มดกัดยังมาเล่าให้ฟัง เริ่มเหมือนคนนอกเข้าไปทุกครั้ง แฟนเป็นintrovert หายไปนานไม่ว่าขอแค่บอก แต่เธอคิดจะหายก็หายไปเลย ไม่ทักถามเป็นไงบ้าง ทำไรอยู่ กินอะไรบ้างหรือยัง ก็จะไม่มีการพิมพ์ของเธอกลับมาเลย อะไรก็แตกต่างจากช่วงแรกอย่างสิ้นเชิง กำลังรู้สึกเหมือนตัวเองถูกคบแบบไร้จุดหมาย ไม่รักแต่ก็ไม่เลิก ไม่ใส่ ไม่แคร์
 
      ขนาดถึงจะแชร์เรื่องเศร้าเพลงเศร้า ก็ไม่มีทักถามว่าเป็นไง เคยขอให้ปรับเปลี่ยนตรงกลางร่วมกันแรก ๆ เธอก็ทำให้ แต่เธอก็เลิกทำ มีเพียงแค่เราปรับมันเข้าหาเธอทุกอย่างฝ่ายเดียว เวลาทะเราะกันเราก็เป็นฝ่ายขอโทษเสมอมา เพราะรักษาความสัมพันธ์ และ ความรู้สึกของเธอ แต่ความรู้สึกของเราก็ไม่ได้ถูกรักษาไปด้วย เพราะเธอก็เคยจะถามเราบ้างว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ 
 
      เธอไม่อยากคอล ไม่อยากลงสตอรี่ ไม่เที่ยว หายไปไหนนาน เล่นเกม ดูซีรีย์ ไม่บอกรัก บอกคิดถึง มอนิ่ง ฝันดี ก็โอเครคงอยากใช้เวลาส่วนตัว รักษาความเป็นส่วนตัว และไม่ใช่คนชอบพูดรัก ทนได้หมดเลยกับพฤติกรรมเธอ สิ่งที่ทนไม่ได้คือความใส่ใจและความที่ทำให้รู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกรัก ถูกห่วงใยมันไม่มีความรู้สึกแบบนั้นเลย เหมือนมีแต่เราที่ให้ อยากให้รู้สึกว่าเขายังมีเราอยู่นะ ยังเป็นความสุขความสบายใจให้เธอได้อยู่นะ คบกันไม่ถึงครึ่งปี เป็นแบบนี้แล้วเหรอ