ไม่ได้โกรธ ทีมงานเหลือสต๊าฟโค้ชรวมทั้ง นักฟุตบอลครับ ทุกคนพยายามทำเต็มที่แล้ว ก่อนแข่ง ก็รู้ถึงความไม่พร้อมหลายๆอย่าง ตัวนักฟุตบอล ที่เป็นตัวสำรอง หลายคนประสบการณ์ก็ยังแทนตัวจริงไม่ได้
ระหว่างแข่ง เห็นน้องๆทุกคน พยายามวิ่งสู้ฟัด ทั้งที่ หลายคนก็มีอาการอ่อนล้าอย่างชัดเจน มาโน่เอง ก็คงกังวลและไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนใครลงไปแทนดีเพราะคุณภาพของตัวสำรองทดแทนตัวจริงและลงมาเปลี่ยนเกมไม่ได้
หลังจบการแข่งขัน รู้สึกผิดหวัง เสียใจ แต่คงเทียบไม่ได้กับ นักเตะและทีมงานที่จะต้องฝืน ขึ้นไปรับเหรียญเงิน จะขมขื่นใจแค่ไหน พี่จะ ต้องขึ้นไปรับเหรียญเงิน ทั้งที่ เหรียญทองอยู่ตรงหน้า แล้วแท้ๆ และอยู่ในบรรยากาศที่ไม่ใช่บ้านเราเอง
ส่วนตัวผมในฐานะแฟนบอล พยายามทำใจไว้แล้วครับ ว่าฟุตบอลมันก็แบบนี้ มีชนะมีแพ้ หลายทีมดัง ทั้งแมนยูลิเวอร์พูล Manchester City ,Real Madrid, บาร์เซโลน่า ก็เคยมียุคทองและยุคตกต่ำ ของตัวเองทั้งนั้น
ตัวผมเป็นแฟนแมนยู ช่วงยุคทองของแมนยู สมัยเฟอร์กี้ ก็ดีใจแต่พอถึงยุคตกต่ำโดยเฉพาะช่วงนี้ ผมผิดหวังนะแต่ก็ไม่เคยทำให้เสียใจ ถึงขนาดนอนไม่หลับ เหมือนเวลาที่ทีมชาติไทยแพ้ ไม่รู้มีใครเป็นเหมือนผมไหม ทีมชาติสำคัญกว่ามากจริงๆ
ผมเข้าใจครับว่าเราไม่พร้อมในหลายๆด้าน แต่อีกใจนึงก็คิดว่า แล้วเมื่อไหร่จะพร้อมและเลิกหาข้ออ้าง ปลอบใจตัวเองว่า เรา มุ่งสู่ระดับเอเชีย แต่ในใจคิดว่า ถ้าอย่างนั้น ระดับอาเซียน เราก็ไม่ควรแพ้เลยหรือเปล่า?
ซีเกมส์ 2สมัย แล้วที่เราพลาดถ้วยแชมป์ แล้ว AFF Suzuki ครับ เราก็จะไม่เอาเลยหรือเปล่า ถ้วยรางวัล หลายคนอาจเห็นว่าไม่สำคัญ แต่ถ้าทำสำเร็จมันก็น่าจะ ช่วยสร้างความมั่นใจปลอบประโลมจิตใจ ให้ทั้งนักฟุตบอลและแฟนบอลรวมใจสู้ต่อไป ผมก็คิดว่า มันมีความสำคัญอยู่ครับ แม้จะแพ้ในระดับเอเชีย แต่ถ้ามีถ้วยแชมป์ภูมิภาค ปลอบใจ ก็ยังดี กว่าแพ้ในระดับเอเชีย แถมในระดับ อาเซียน ก็ยังพลาด
อยากให้ผู้ใหญ่ สมาคมฟุตบอล ทีมงานที่เกี่ยวข้อง ช่วยกันวางแผน ให้ดีมากขึ้นครับ อยากได้ยินบ้างว่าก่อนทัวร์นาเมนต์ไหน เราพร้อมเต็มที่สำหรับการแข่งขันในทุกรายการ ระยะเวลา เก็บตัวเพียงพอสำหรับทั้งสต๊าฟโค้ชและนักเตะ ขอแฟนบอลมั่นใจหายห่วงขอให้สบายใจ แบบนี้บ้าง ไม่อยากให้แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปเรื่อยๆครับ
ผลบอลซีเกมส์ไทยเวียดนาม หลักเกมส์ทำเอานอนไม่หลับ ทั้งที่ก่อนแข่งทำใจไว้แล้ว
ระหว่างแข่ง เห็นน้องๆทุกคน พยายามวิ่งสู้ฟัด ทั้งที่ หลายคนก็มีอาการอ่อนล้าอย่างชัดเจน มาโน่เอง ก็คงกังวลและไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนใครลงไปแทนดีเพราะคุณภาพของตัวสำรองทดแทนตัวจริงและลงมาเปลี่ยนเกมไม่ได้
หลังจบการแข่งขัน รู้สึกผิดหวัง เสียใจ แต่คงเทียบไม่ได้กับ นักเตะและทีมงานที่จะต้องฝืน ขึ้นไปรับเหรียญเงิน จะขมขื่นใจแค่ไหน พี่จะ ต้องขึ้นไปรับเหรียญเงิน ทั้งที่ เหรียญทองอยู่ตรงหน้า แล้วแท้ๆ และอยู่ในบรรยากาศที่ไม่ใช่บ้านเราเอง
ส่วนตัวผมในฐานะแฟนบอล พยายามทำใจไว้แล้วครับ ว่าฟุตบอลมันก็แบบนี้ มีชนะมีแพ้ หลายทีมดัง ทั้งแมนยูลิเวอร์พูล Manchester City ,Real Madrid, บาร์เซโลน่า ก็เคยมียุคทองและยุคตกต่ำ ของตัวเองทั้งนั้น
ตัวผมเป็นแฟนแมนยู ช่วงยุคทองของแมนยู สมัยเฟอร์กี้ ก็ดีใจแต่พอถึงยุคตกต่ำโดยเฉพาะช่วงนี้ ผมผิดหวังนะแต่ก็ไม่เคยทำให้เสียใจ ถึงขนาดนอนไม่หลับ เหมือนเวลาที่ทีมชาติไทยแพ้ ไม่รู้มีใครเป็นเหมือนผมไหม ทีมชาติสำคัญกว่ามากจริงๆ
ผมเข้าใจครับว่าเราไม่พร้อมในหลายๆด้าน แต่อีกใจนึงก็คิดว่า แล้วเมื่อไหร่จะพร้อมและเลิกหาข้ออ้าง ปลอบใจตัวเองว่า เรา มุ่งสู่ระดับเอเชีย แต่ในใจคิดว่า ถ้าอย่างนั้น ระดับอาเซียน เราก็ไม่ควรแพ้เลยหรือเปล่า?
ซีเกมส์ 2สมัย แล้วที่เราพลาดถ้วยแชมป์ แล้ว AFF Suzuki ครับ เราก็จะไม่เอาเลยหรือเปล่า ถ้วยรางวัล หลายคนอาจเห็นว่าไม่สำคัญ แต่ถ้าทำสำเร็จมันก็น่าจะ ช่วยสร้างความมั่นใจปลอบประโลมจิตใจ ให้ทั้งนักฟุตบอลและแฟนบอลรวมใจสู้ต่อไป ผมก็คิดว่า มันมีความสำคัญอยู่ครับ แม้จะแพ้ในระดับเอเชีย แต่ถ้ามีถ้วยแชมป์ภูมิภาค ปลอบใจ ก็ยังดี กว่าแพ้ในระดับเอเชีย แถมในระดับ อาเซียน ก็ยังพลาด
อยากให้ผู้ใหญ่ สมาคมฟุตบอล ทีมงานที่เกี่ยวข้อง ช่วยกันวางแผน ให้ดีมากขึ้นครับ อยากได้ยินบ้างว่าก่อนทัวร์นาเมนต์ไหน เราพร้อมเต็มที่สำหรับการแข่งขันในทุกรายการ ระยะเวลา เก็บตัวเพียงพอสำหรับทั้งสต๊าฟโค้ชและนักเตะ ขอแฟนบอลมั่นใจหายห่วงขอให้สบายใจ แบบนี้บ้าง ไม่อยากให้แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปเรื่อยๆครับ