จากที่โสดมาหลายปีจนเวลาผ่าน ๆ ไป ((( เพราะเคยเลิกกับแฟนเก่าด้วยเรื่องแย่ ๆ ))) อยู่กับความกลัวเรื่องที่เคยเจอมาพยายามกลบความรู้สึกนั้น พยายามจัดการความคิดตัวเองเวลาอยู่คนเดียวอยุ่นานมาก ๆ ช่วงเลิกกันแรก ๆ ก็มีคนเข้าหาบ้าง แต่พอคุยไปได้สักระยะ เราต้องถอยออกมาด้วยความไม่พร้อมจริง ๆ + กับความกลัว ((( ตอนนั้นก็ทำได้แค่บอกใครที่เข้ามาว่าไม่พร้อมมีใครจริง ๆ ให้เราเป็นเพื่อนกันก่อนนะครับ 5555 ))) จากนั้นปิดกั้นตัวเอง ใช้ชีวิตคนเดียวมาตลอด ไปเที่ยว ตจว คนเดียวบ้าง ทำอะไรคนเดียวไปเรื่อย ๆ เพื่ออะไร ๆ จะดีขึ้นให้เวลากับตัวเอง
.
.
.
.
.
จนมาปี 2 ปี หลัง ๆ นี้ เริ่มฮิวตัวเองเข้มแข็งขึ้น เพื่อน ๆ ก็บอกลองเปิดใจตัวเองดู ลองมองหาคนที่ชอบได้แล้วมั้งพร้อมทิ้งท้าย พวก Ku มีแฟนแล้วนะ จะมาคอยช่วยมุงตลอดไม่ได้นะเว้ย ((( อันนี้แอบน้อยใจ 5555 ))) ก็ลองปล่อยตัวเองดู ก็ปล่อยผ่านเวลาไปเรื่อย ๆ มีคนคุยบ้างแต่ก็แป๊บเดียวหายบ่อย ๆ อันนี้คิดว่าเป็นปกติไปแล้ว แต่จนเจอ ผญ.คนหนึ่งดูแล้วก็ชอบแหละ ((( เจอในเฟสเพื่อน ))) เลยลองแอดไป แรก ๆ ก็ไม่คุยอะไร แอด ๆ ไปงั้นแต่มีครั้งหนึ่งเขามาเม้นสตรอรี่ ก็ไม่ได้ตอบอะไร เราคิดว่าคงเม้นเฉย ๆ ก็ช่างเถอะ แต่หลัง ๆ ก็กดไลค์สตรอรี่บ้าง เม้นบ้าง ไอ้เราก็เลยลองชวนคุยบ้าง แรก ๆ ก็ถามคำตอบคำ เราไม่อยากจะคุยละ ((( มันเหนื่อยเว้ย ))) แต่ลองคุยต่อไปสักระยะ เริ่มคุยกันได้เยอะขึ้น แต่เรากลับไม่รู้สึกตื่นเต้นอะไรเลย กลับรู้สึกว่าทำไมมันเหนื่อยจังว่ะ กับการจะจีบใครสักคน วัน ๆ ต้องหาเรื่องชวนคุยกับเขาอีก แต่เขาก็ชวนคุยบ้างนะ แต่เป็นเรามากกว่าที่ชวนคุย เหมือนรู้สึกกำลังยัดเยียดตัวเองเกินไปรึเปล่า จะชวนเขาคุยก็กลัวเขาจะรำคานมั้ย ** ทั้งที่สมัยก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้ ( หมายถึงตอนจีบแฟนคนก่อนนะ ) ** แต่ตอนนี้กลับไม่เข้าใจตัวเองด้วยซ้ำตอนนี้ที่พร้อมจะจริงจัง ทำไมอีกความรู้สึกกลับเป็นแบบนี้ อาจจะเป็นเพราะอยู่คนเดียวมานาน บวกกับอายุที่มากขึ้นงั้นหรอ 5555555 ที่รู้สึกว่าการที่จะคุยกับใครสักคนเป็นจริงเป็นจังอีกสักครั้ง กลับรู้สึกว่ามันเหนื่อย หรือ เกรงว่าเขาจะรำคานเรารึเปล่า จนตอนนี้คิดได้แค่ว่า ถอยออกมาเลยจะดีกว่ามั้ย เพราะสุดท้ายแล้วเราก็อยู่คนเดียวมาตั้งนาน...มันก็แค่ไม่มีก็ไม่เป็นไร แค่รู้สึกเหงาเป็นบางทีเท่านั้น
โสดมาหลายปี...แต่พอจะจีบใครอีกที คุย ๆ ผ่านไปกลับรู้สึกไม่ตื้นเต้น รู้สึกเหมือนมันเหนื่อยรึเปล่า
.
.
.
.
.
จนมาปี 2 ปี หลัง ๆ นี้ เริ่มฮิวตัวเองเข้มแข็งขึ้น เพื่อน ๆ ก็บอกลองเปิดใจตัวเองดู ลองมองหาคนที่ชอบได้แล้วมั้งพร้อมทิ้งท้าย พวก Ku มีแฟนแล้วนะ จะมาคอยช่วยมุงตลอดไม่ได้นะเว้ย ((( อันนี้แอบน้อยใจ 5555 ))) ก็ลองปล่อยตัวเองดู ก็ปล่อยผ่านเวลาไปเรื่อย ๆ มีคนคุยบ้างแต่ก็แป๊บเดียวหายบ่อย ๆ อันนี้คิดว่าเป็นปกติไปแล้ว แต่จนเจอ ผญ.คนหนึ่งดูแล้วก็ชอบแหละ ((( เจอในเฟสเพื่อน ))) เลยลองแอดไป แรก ๆ ก็ไม่คุยอะไร แอด ๆ ไปงั้นแต่มีครั้งหนึ่งเขามาเม้นสตรอรี่ ก็ไม่ได้ตอบอะไร เราคิดว่าคงเม้นเฉย ๆ ก็ช่างเถอะ แต่หลัง ๆ ก็กดไลค์สตรอรี่บ้าง เม้นบ้าง ไอ้เราก็เลยลองชวนคุยบ้าง แรก ๆ ก็ถามคำตอบคำ เราไม่อยากจะคุยละ ((( มันเหนื่อยเว้ย ))) แต่ลองคุยต่อไปสักระยะ เริ่มคุยกันได้เยอะขึ้น แต่เรากลับไม่รู้สึกตื่นเต้นอะไรเลย กลับรู้สึกว่าทำไมมันเหนื่อยจังว่ะ กับการจะจีบใครสักคน วัน ๆ ต้องหาเรื่องชวนคุยกับเขาอีก แต่เขาก็ชวนคุยบ้างนะ แต่เป็นเรามากกว่าที่ชวนคุย เหมือนรู้สึกกำลังยัดเยียดตัวเองเกินไปรึเปล่า จะชวนเขาคุยก็กลัวเขาจะรำคานมั้ย ** ทั้งที่สมัยก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้ ( หมายถึงตอนจีบแฟนคนก่อนนะ ) ** แต่ตอนนี้กลับไม่เข้าใจตัวเองด้วยซ้ำตอนนี้ที่พร้อมจะจริงจัง ทำไมอีกความรู้สึกกลับเป็นแบบนี้ อาจจะเป็นเพราะอยู่คนเดียวมานาน บวกกับอายุที่มากขึ้นงั้นหรอ 5555555 ที่รู้สึกว่าการที่จะคุยกับใครสักคนเป็นจริงเป็นจังอีกสักครั้ง กลับรู้สึกว่ามันเหนื่อย หรือ เกรงว่าเขาจะรำคานเรารึเปล่า จนตอนนี้คิดได้แค่ว่า ถอยออกมาเลยจะดีกว่ามั้ย เพราะสุดท้ายแล้วเราก็อยู่คนเดียวมาตั้งนาน...มันก็แค่ไม่มีก็ไม่เป็นไร แค่รู้สึกเหงาเป็นบางทีเท่านั้น