รู้สึกแย่มากๆกับสถานการณ์ที่เจออยู่​ณ​ตอนนี้​ เกลียดนิสัยนี้สุดๆ​ทำไมถึงชอบนอยด์เพื่อน​ รู้สึกเป็นส่วนเกินตลอดเลยที่ๆไม่มีเรามักจะมีแต่เสียงหัวเราะสนุกเฮฮา​ แต่พอเดินมาเสียงหัวเรอะกลับหายไป  หรือเราปล่อยพลังงานด้านลบออกมา​ นี่ก็ไม่ปล่อยมันออกมา​ รู้สึกเพื่อนไม่คุยด้วย​ เราเป็นคนขี้เหงามากๆ​ เลยต้องคุยกับเพื่อนเสมอแต่บางทีก็ต้องการความเงียบและเป็นส่วนตัว​  เรารู้สึกแย่​  ที่ๆยะแอบร้องไห้คนเดียวยังไม่มีเลยตอนนี้​ อยากกอดใครสักคนแต่ก็โตแล้ว​ เข้าใจทุกสถานการณ์​นะว่าเกิดอะไรขึ้นแต่จะให้ฝืมยิ้มฝืนคุยกับเขาทั้งที่เขาไม่คุยด้วยเลยมันก็แย่นะ​ เราถามเขาไป​ 4​ ครั้ง​ ทำเป็นไม่ได้ยิน​ คุยกันเป็นแก๊งแต่ไม่คุยกับเราคนเดียว​ คือนี่ไม่รู้ว่าทำอะไรผิดพยายามเข้าหาแล้วแต่สิ่งที่ได้กลับมามันไร้ค่าและว่างเปล่า​