คำถามตามด้านบนเลยค่ะ
คือขอบอกก่อนว่าเราเป็นชาวพุทธที่ศึกษาด้านสิ่งศักสิทธิ์น้อยมากๆ แถมยังมีประสบการณ์ไม่ค่อยดีกับคนแขก ก็เลยพลอยแบนอะไรแขกๆไปด้วย
ทีนี้วันที่ 14 พ.ค. ที่ผ่านมาเราฝันว่าเราไปที่ๆนึง ซึ่งมีรูปปั้นของสิ่งศักสิทธิ์ขนาดเมตรกว่าตั้งบนแท่นเรียงรายเต็มไปหมด วางแบบระเกะระกะจนแทบไม่เหลือทางให้เดินเลย ที่นี่เราจะเดินผ่านตรงนั้นก็เลยต้องแทรกตัวผ่านไป ระหว่างที่กำลังหลบรูปปั้นรูปหนึ่ง ด้านหลังเป็นรูปปั้นของสตรีชุดแดงประดับทองที่ดูคล้ายๆส่าหลีเอนตัวมาอิงเรา หรือเราเนี่ยแหละหลบจนหลังไปชนรูปท่าน
ทีนี้รูปท่านเอนจนหัวท่านพาดไหล่ เราก็เลยพลิกตัวกลับไปจัดท่านให้ตั้งบนแท่นเหมือนเดิม
อยู่ๆท่านก็พูดกับเรา ในฝันเราจำไม่ค่อยได้แล้วว่าพูดอะไรกันบ้าง แต่บทสนทนาที่จำได้แม่นคือท่านบอกถามเราว่า "หากเห็นรูปเราบิดเบี้ยว จะเป็นลางไม่ดี แล้วเจ้าเห็นเราแบบไหน"
เราก็เลยตอบท่านไปตรงๆตามที่เห็นว่า "หนูก็เห็นท่านสวยงามดีนะคะ"
รูปท่านก็ยิ้ม แล้วบอกว่าท่านคือ พระแม่อุมา จากนั้นก็คล้องผ้าพันคอสีฟ้าลายลูกไม้สวยงาม ประดับเพชรร้อยเป็นสายยาวๆหลายสายให้เรา
เสร็จแล้วเราก็ขอบคุณท่านแล้วก็เดินไปทำอะไรต่อในฝันก็ไม่รู้
ตื่นเช้ามาปุ๊บ เราก็ google หาเลยว่า พระแม่อุมา คือใคร โดยมีความรู้สึกคาใจว่าเหมือนเราต้องไปหาหรือเปล่านะ
แล้วก็เห็นว่า เฮ้ย! วัดแขกจะเปิดวันที่ 15 พ.ค. พอดี จังหวะมันเหมาะจนผิดปกติเลยอ่ะ
วันที่ 14 ทั้งวันเราก็นั่งๆ นอนๆ คาใจว่าจะไปดีป่าวนะ เพราะปกติเราก็ไม่เคยไปสายแขกเลย จนกระทั่งวันที่ 15 จากที่คาใจว่าจะไปดีไหม กลายเป็นว่ารู้สึกว่ายังไงก็ต้องไป ไปถึงก็งงๆว่าฉันต้องทำอะไรมั่งนะ เดินมึนๆ ตามชาวบ้านเขาไป ถามเจ้าหน้าที่ตลอดทาง ตั้งแต่คนตรวจไข้ ยันพราหมที่คืนขวดน้ำให้เลยอ่ะ
เรื่องแปลกอยู่ที่ หลังจากเจิมหน้าผาก มือซ้ายเราก็สั่นจนคุมไม่อยู่ แล้วสั่นแค่ข้างเดียวด้วยนะ
แถมได้สายรัดข้อมือที่พราหมผูกให้ เห็นรูปหัวช้างจิ๋วพร้อมยันต์ชมพู พร้อมชำระค่ายันต์ไปอีก 100 นึง
อ่ะ! สรุปกว่ามือจะหายสั่นก็คือเราเดินออกจากวัดแขกกลับไปสีลมคอมเพล็กซ์ประมาณครึ่งทางนั่นแหละ
แถมพอกลับบ้าน ระหว่างล้างหน้าอยู่ สายรัดข้อมือรูปหัวช้างก็หลุดเองเฉยทั้งที่ตอนแรกคือรัดแน่นมากๆ แต่เกิดอยากจะหลุดก็หลุดไปวางสวยๆเคาท์เตอร์ล้างมือ
*******
เราลองถามป้าแม่บ้านเราที่มีเซนส์ แถมบ้านเขารับตั้งศาลพระภูมิด้วย
(ป้าแม่บ้านเราคือ เซนส์แรงแบบที่โดนเจ้าที่บ้านเราตบหัวทิ่ม แล้วให้หวยไปแล้วหลายงวด...แต่เจ้าบ้านไม่เคยถูกหวยหรอกนะคะ)
แม่บ้านบอกว่า ฝันของเรา เหมือนท่านอยากจะเข้าเราอ่ะ
ส่วนเราก็ยังคาใจว่าแบบ จิงเดะ? ไม่หรอกมั้ง คนแบบเราที่ไม่เคยแม้แต่จะเหยียบวัดแขกเนี่ยนะ ตอนแม่อุมาคือใครยังต้องพิมพ์ google เชียวนะ
เซนส์เรามีนะ แต่อ่อนมากๆ แค่ความรู้สึก หรือเห็นแว่บๆ แบบนานๆที อาจจะเคยได้ยินเสียงบ้าง หลอกบ้างนิดหน่อย แต่ไม่ถึงขึ้นเห็นเป็นตัวเป็นตนขนาดป้าแม่บ้านหรอกนะ
*****
ก็เลยอยากลองถามเพื่อนในพันธ์ทิพดู เผื่อว่ามีใครพอจะมีความรู้ด้านนี้หรือพอจะให้คำแนะนำเพิ่มได้อีกบ้างน่ะค่ะ
ฝันว่าเจ้าแม่อุมาให้ผ้าพันคอ หมายถึงอะไร
คือขอบอกก่อนว่าเราเป็นชาวพุทธที่ศึกษาด้านสิ่งศักสิทธิ์น้อยมากๆ แถมยังมีประสบการณ์ไม่ค่อยดีกับคนแขก ก็เลยพลอยแบนอะไรแขกๆไปด้วย
ทีนี้วันที่ 14 พ.ค. ที่ผ่านมาเราฝันว่าเราไปที่ๆนึง ซึ่งมีรูปปั้นของสิ่งศักสิทธิ์ขนาดเมตรกว่าตั้งบนแท่นเรียงรายเต็มไปหมด วางแบบระเกะระกะจนแทบไม่เหลือทางให้เดินเลย ที่นี่เราจะเดินผ่านตรงนั้นก็เลยต้องแทรกตัวผ่านไป ระหว่างที่กำลังหลบรูปปั้นรูปหนึ่ง ด้านหลังเป็นรูปปั้นของสตรีชุดแดงประดับทองที่ดูคล้ายๆส่าหลีเอนตัวมาอิงเรา หรือเราเนี่ยแหละหลบจนหลังไปชนรูปท่าน
ทีนี้รูปท่านเอนจนหัวท่านพาดไหล่ เราก็เลยพลิกตัวกลับไปจัดท่านให้ตั้งบนแท่นเหมือนเดิม
อยู่ๆท่านก็พูดกับเรา ในฝันเราจำไม่ค่อยได้แล้วว่าพูดอะไรกันบ้าง แต่บทสนทนาที่จำได้แม่นคือท่านบอกถามเราว่า "หากเห็นรูปเราบิดเบี้ยว จะเป็นลางไม่ดี แล้วเจ้าเห็นเราแบบไหน"
เราก็เลยตอบท่านไปตรงๆตามที่เห็นว่า "หนูก็เห็นท่านสวยงามดีนะคะ"
รูปท่านก็ยิ้ม แล้วบอกว่าท่านคือ พระแม่อุมา จากนั้นก็คล้องผ้าพันคอสีฟ้าลายลูกไม้สวยงาม ประดับเพชรร้อยเป็นสายยาวๆหลายสายให้เรา
เสร็จแล้วเราก็ขอบคุณท่านแล้วก็เดินไปทำอะไรต่อในฝันก็ไม่รู้
ตื่นเช้ามาปุ๊บ เราก็ google หาเลยว่า พระแม่อุมา คือใคร โดยมีความรู้สึกคาใจว่าเหมือนเราต้องไปหาหรือเปล่านะ
แล้วก็เห็นว่า เฮ้ย! วัดแขกจะเปิดวันที่ 15 พ.ค. พอดี จังหวะมันเหมาะจนผิดปกติเลยอ่ะ
วันที่ 14 ทั้งวันเราก็นั่งๆ นอนๆ คาใจว่าจะไปดีป่าวนะ เพราะปกติเราก็ไม่เคยไปสายแขกเลย จนกระทั่งวันที่ 15 จากที่คาใจว่าจะไปดีไหม กลายเป็นว่ารู้สึกว่ายังไงก็ต้องไป ไปถึงก็งงๆว่าฉันต้องทำอะไรมั่งนะ เดินมึนๆ ตามชาวบ้านเขาไป ถามเจ้าหน้าที่ตลอดทาง ตั้งแต่คนตรวจไข้ ยันพราหมที่คืนขวดน้ำให้เลยอ่ะ
เรื่องแปลกอยู่ที่ หลังจากเจิมหน้าผาก มือซ้ายเราก็สั่นจนคุมไม่อยู่ แล้วสั่นแค่ข้างเดียวด้วยนะ
แถมได้สายรัดข้อมือที่พราหมผูกให้ เห็นรูปหัวช้างจิ๋วพร้อมยันต์ชมพู พร้อมชำระค่ายันต์ไปอีก 100 นึง
อ่ะ! สรุปกว่ามือจะหายสั่นก็คือเราเดินออกจากวัดแขกกลับไปสีลมคอมเพล็กซ์ประมาณครึ่งทางนั่นแหละ
แถมพอกลับบ้าน ระหว่างล้างหน้าอยู่ สายรัดข้อมือรูปหัวช้างก็หลุดเองเฉยทั้งที่ตอนแรกคือรัดแน่นมากๆ แต่เกิดอยากจะหลุดก็หลุดไปวางสวยๆเคาท์เตอร์ล้างมือ
*******
เราลองถามป้าแม่บ้านเราที่มีเซนส์ แถมบ้านเขารับตั้งศาลพระภูมิด้วย
(ป้าแม่บ้านเราคือ เซนส์แรงแบบที่โดนเจ้าที่บ้านเราตบหัวทิ่ม แล้วให้หวยไปแล้วหลายงวด...แต่เจ้าบ้านไม่เคยถูกหวยหรอกนะคะ)
แม่บ้านบอกว่า ฝันของเรา เหมือนท่านอยากจะเข้าเราอ่ะ
ส่วนเราก็ยังคาใจว่าแบบ จิงเดะ? ไม่หรอกมั้ง คนแบบเราที่ไม่เคยแม้แต่จะเหยียบวัดแขกเนี่ยนะ ตอนแม่อุมาคือใครยังต้องพิมพ์ google เชียวนะ
เซนส์เรามีนะ แต่อ่อนมากๆ แค่ความรู้สึก หรือเห็นแว่บๆ แบบนานๆที อาจจะเคยได้ยินเสียงบ้าง หลอกบ้างนิดหน่อย แต่ไม่ถึงขึ้นเห็นเป็นตัวเป็นตนขนาดป้าแม่บ้านหรอกนะ
*****
ก็เลยอยากลองถามเพื่อนในพันธ์ทิพดู เผื่อว่ามีใครพอจะมีความรู้ด้านนี้หรือพอจะให้คำแนะนำเพิ่มได้อีกบ้างน่ะค่ะ